Afgelopen week was ik nog niet in kerstsfeer, eerst moest er gepoetst worden, te beginnen in mijn kleine bibliotheek waar het vooral bovenin behoorlijk stoffig was. Plank voor plank alle boeken er uit, boeken ontdoen van stof met behulp van stofzuiger, plank schoonmaken en boeken weer terug.
Op zich al een klus, de oppervlakte van het kamertje is niet groot, maar heeft wel 3 wanden met boeken en het plafond van ons oude huis is behoorlijk hoog.
Het ergste is echter dat ik niet opschiet, ik kijk, ik lees, ik mijmer.........
Zie, er staat ook een kersthuisje op een plank, de verlichting brandt, het is het oude kantoor van de Holland-Amerika Lijn. Enkele jaren geleden zag ik het staan op een kerstshow bij een tuincentrum bij ons in de buurt, ik keek, ik zag en overwon mijn hebberigheid want ik vond het gewoon te duur. Vertelde het aan F., die het heel lief voor me kocht in de uitverkoop na de kerst.
Waarom nu juist dit kersthuisje? Dat is een heel verhaal, maar vooruit.
Heel lang geleden, wel meer dan 50 jaar, wilde ik na de MULO alleen maar boer worden.
Mijn vader vond dat prima, hij kon wel hulp gebruiken op de boerderij, maar mijn moeder......zij kreeg de schrik van haar leven, zij regelde met de directeur van de Middelbare Handelsschool een vervolgopleiding voor mij. Dat ik er met frisse tegenzin heen ging, is nog heel zacht uitgedrukt, maar ik deed het wel en ging ook nog verder met een secretaresse opleiding.
In mijn vrije tijd was ik echter altijd bij de koeien te vinden of op het land.
Toen de opleidingen voltooid waren, ging mijn moeder op zoek naar een baan en keek de advertenties in de krant na (niet te geloven hè), ik wilde alleen maar boer worden. Zij vond secretaresse bij de Holland-Amerika Lijn wel wat omdat zij zelf altijd van reizen droomde en dicteerde een brief aan mij. Kon ik natuurlijk zelf wel, maar ik had er immers geen zin in.
Prompt kwam er antwoord op de brief en werd ik op het kantoor aan de Wilhelminakade verwacht. Ik er naar toe, eerst op de fiets uit de polder, daarna met de bus naar de Rozenstraat in Rotterdam en daar vandaan lopen. Ik was een groentje en kwam zelden in de stad, zeker niet in dit oude gedeelte en vond het er maar eng, dus na een paar honderd meter lopen draaide ik resoluut om en reisde terug naar huis.
Einde sollicitatie! Nee dus.
De volgende dag werd er gebeld waarom ik niet op was komen dagen (dat zou in deze tijd niet meer gebeuren). Mijn moeder antwoordde en regelde een nieuwe afspraak. Maar nu werd ik door mijn vader met de auto gebracht, er was geen ontkomen aan.
Tijdens het sollicitatiegesprek vroegen ze hoe ik gekomen was en ik vertelde dat mijn vader beneden in de auto op me wachtte. Haha, dat was dom, ze wilden hem gelijk naar boven laten komen, wat ik gelukkig kon voorkomen, want pa had zich niet verkleed, was in werkkleding en op klompen......
Enfin, om een lang verhaal kort te maken, ik werd aangenomen, werkte een jaar op het Vrachtbedrijf Commerciële Zaken en werd toen bevorderd naar het Directie Secretariaat. Na een jaar had ik het ook daar gezien, ik had de smaak te pakken en wilde meer, reizen bijv. Ik ging voor een paar maanden naar Southampton in Engeland waar de H.A.L. me zelfs opbelde om te vragen of ik terugkwam. Dat heb ik niet gedaan, want een Amerikaans bedrijf bood mij toen veel meer geld.
Last week I was not yet in Christmas spirit, first I had to clean and polish the house, starting with the library where it was quite dusty. I took all the books from the shelves, got rid of the dust using the vacuum cleaner, cleaned the shelves and back with the books. Rather a chore in itself, the surface of the room is not large, but there are 3 walls with books and the ceiling of our old house is high. However, the worst part is that I do not hurry up, I watch, I read, I dream........
Look, there is a Christmas house on a shelf, the light is glowing, it is the old office of the Holland-America Line. A few years ago I saw this lovely building on a Christmas show at a garden centre in our neighbourhood. I watched, I saw and overcame my greediness for it was too expensive. I told it to F., he was so sweet to buy it for me in the sale after Christmas.
Why this Christmas house? That's a long story, but let's go ahead.
A long time ago, more than 50 years, after high school I wanted to be a farmer. My father thought that would be great, he could use a helping hand on the farm, but my mother.........she got the shock of her life, she arranged further education to an international secretary for me. I went there reluctantly, that's putting it mildly, but I did.
In my spare time I always was with the cows or on the land.
After completion of my training courses, my mother was looking for a job for me in the newspapers (I almost cannot beleive it nowadays), I only wanted to be a farmer. She thought secretary at a shipping company would be nice for me, there was an advertisement in the newspaper of Holland-America Line and my mum was always dreaming of travelling. She dictated the letter to me ( I could do that all myself, but I just did not want to). Response came promptly and I was expected in the office at the Wilhelmina Quai. I went over there, first by bike from the polder, then by bus to the Rozenstraat in Rotterdam and from there walking to the office. I was a rookie and came rarely in town, certainly not in this old part and I thought it scary, so after a few hundred meters I turned resolutely and travelled back home. End of job application! Well no. Next day they called why I had not come the other day. My mum answered the phone and made a new appointment. But this time my dad drove me to the front door, there was no escape.
During the interview they asked me how I had come and I told, my father was waiting for me downstairs in the car. Haha, how foolish of me, they wanted to invite him upstairs, I was blushing but gladly could prevent him coming upstairs, for dad was in his farmers work clothes and on wooden clogs......
Anyway, to make a long story short, I was accepted. After one year employment at the Commercial Freight Department, I was promoted to Executive Secretary. I was very young for this challenging job but they wanted to give me a chance. Well after another year I was bored an wanted more, for example travelling. I spend some months in Southampton, England, during that time H.A.L. called me to come back. I did not accept their offer because an American company offered me a much higher salary.
Het waren slechts enkele jaren, maar ik heb heel mooie herinneringen aan deze eerste baan, die ik geheel en al te danken heb aan mijn moeder, ik ben haar er eeuwig dankbaar voor.
Ook ben ik de toenmalige President Directeur (hij leeft al lang niet meer) nog steeds dankbaar voor het anders dan andere Getuigschrift dat vele deuren voor mij heeft geopend.
It was only a few years, but I have many sweet memories to this first job, which I owe totally to my mother, I am forever grateful to her.
I am also grateful to the former President Director (he passed away already a long time ago) for the different from other Certificate of Qualification that opened many doors.
Er is sinds die tijd heel veel veranderd in Rotterdam. Schitterende moderne gebouwen domineren nu, het oude hoofdkantoor valt in het niet bij die reuzen. Hotel New York is er nu in gevestigd, een leuke plek om te overnachten of voor lunch of diner. Ik kom er nog steeds graag, om naar de bedrijvigheid op het water van de Maas te kijken, zoals afgelopen zomer met kleinzoon Ph.
Over the years there has changed a lot in Rotterdam. Beautiful modern buildings are dominating, the old head office is nothing compared to all those giants. Hotel New York is now located in the old building, a nice place to stay or having lunch or dinner. I still love to go there and spend some time overlooking the water of the Meuse, like past summer with grandson Ph.
Het cruise schip de ms. 'ROTTERDAM' aan de Wilhelminakade in Rotterdam.
Cruise liner ms. 'ROTTERDAM' at Wilhelmina Quai in Rotterdam.
De oude ss 'ROTTERDAM' voorgoed aangemeerd bij Katendrecht, doet het nog steeds aardig als bezienswaardigheid, hotel en restaurant.
Na er vele malen op geweest te zijn in het verleden op de vertrekdagen, is het heel vreemd om er nu terug te keren, herkenbaar, maar doods, de geest is uit de fles.
Ik vind de nieuwe uitgave zeker zo mooi, ook deze heeft gelukkig nog de vorm van een schip. De tegenwoordige cruiseschepen zijn toch meer enorme, logge flatgebouwen, dan schepen.
The old ss. 'ROTTERDAM' permanently berthed in Katendrecht, is still nice as attraction, hotel and restaurant.
After visiting this ship many times in the past on departure days, it is very strange to return, recognizable, but death, the genie is out of the bottle.
My opinion is that the new one is certainly as beautiful, I am glad also the new one looks like a vessel. Today's cruise ships are more and more, huge hulking apartment buildings.
Om nog even bij de schepen te blijven, dit is de ms. 'WESTERDAM', in juli 2004 tegen de avond, het zeegat uitvarend bij Hoek van Holland. Dit schip was in april opgeleverd en voor het eerst in thuishaven Rotterdam. Dit lijkt al meer op een drijvend appartementengebouw.
In order to remain with the vessels, this is mv. 'WESTERDAM , leaving the sea channel 'Nieuwe Waterweg' in Hoek van Holland, in the early evening of July 2004. This vessel was delivered in April and for the first time in Rotterdam. This looks already more like a floating apartment building.
Als je van schepen houdt, hou je vanzelf ook van de zee. Wij woonden nooit erg ver van de zee, vroeger kwamen we er heel vaak, nu minder. In de zomer gaan we 's avonds soms naar zee, zoals een paar maanden geleden nog met Ph. toen hij bij ons logeerde.
If you love ships, you love the sea. We never lived very far from the sea, in the past we were often there, nowadays less. In summer we go sometimes to the sea at night, like a few months ago with Ph., when he stayed with us.
Snarf houdt ook van de zee, helaas ook van zout water, wat hem niet goed bekomt.
Snarf loves going to the sea too, unfortunately he also likes to drink salt water, which makes him sick.
Terug naar de boekenkasten, zie je wel zelfs op mijn blog raak ik nog van mijn pad af. Maar alles is inmiddels wel schoon, dus kan ik aan de kerstversieringen beginnen. Trouwens de foto hierboven is niet van mijn kant, hier staan de boevenboeken van F.
Back to the books, you see even on my blog I get off the path. But, in the meantime everything has been cleaned, so I can start decorating for Christmas. Above picture shows F's wall, all thrillers.
Ja, er zijn ook wat boeken over schepen en een kleine collectie van kaarten, scheepsplattegronden enz., zo leuk om weer eens in te neuzen bij een grote schoonmaak.
Yes, there are also some books about ships and Holland-America Line and a small collection of postcards, floor maps of old cruise liners and so on, it is fun to browse through once in a while.
En ter herinnering zal dit gebouw mijn bibliotheekje verlichten tijdens de kerstdagen.
And as a sweet memory this building will be illuminated in my small library during Christmas.
Tot slot, het is tenslotte bijna Nieuw Jaar, een spectaculair vuurwerk enige jaren geleden op het water voor het cruiseschip mv. 'OOSTERDAM'.
Het is een filmpje, maar ik vraag me af of het werkt op de blog.
Nee, het werkt dus niet!
Finally, it's almost New Year, a spectacular firework some years ago on the water in front of cruise ship mv. 'OOSTERDAM'.
I wonder if that film works on the blog.
No, it does not work!
