zondag 28 oktober 2012

HYDRANGEA'S


Hortensia's zou ik niet willen missen in mijn tuin.  De naam alleen al doet me denken aan romantische tafereeltjes van dames in lange, wijde japonnen, wandelend in een prachtige bloementuin uit lang vervlogen tijden. De Latijnse naam Hydrangea die 'watervaatje' betekent, is niet romantisch maar typeert de plant wel, ze houden van water.  Het beste is de hortensia te planten langs het water, op vochtige humusrijke grond en enigszins in de schaduw.  Als het warm en zonnig is, hangen de grote bladeren snel slap, maar zijn ook snel weer opgepept met een flinke hoeveelheid vocht.
Een groot voordeel van de hortensia's is de lange bloeitijd, ze beginnen hartje zomer en gaan door tot diep in de herfst.  Zelfs nu, bijna november, kan ik nog verse bloemen vinden.  Als ze het goed doen, nemen ze flink wat ruimte in beslag daar moet je wel rekening mee houden, maar ze zijn wel bijzonder onderhoudsvriendelijk en dat is wat de mensen tegenwoordig toch willen?  Dus, word je ouder en heb je genoeg van het tuinieren: Plant de tuin vol met hortensia's!
 Ik hoor wel eens van mensen dat ze de heesters jaarlijks terug snoeien, dat betekent dat ze de knoppen voor het volgende seizoen ook wegknippen, dan duurt het wel lang voor er weer bloemen verschijnen, of ze slaan zelfs een jaar over.  Ook in de herfst kun je de oude dorre bloemen het beste op de plant laten zitten, deze beschermen de knoppen voor volgend jaar min of meer tegen strenge vorst.  Dus de oude bloemen er pas afknippen in april.
Je kunt de plant verjongen door elk voorjaar enkele oude takken te verwijderen.


Een collage van hortensia bloemen in de zomer.

Hortensias I should not like to miss them in my garden.  Only the name already do remember me to romantic pictures of ladies in long gowns, walking in a beautiful flowergarden  in far-off days. The Latin name Hydrangea which means 'waterkeg' , is not romantic at all but is typical of the plant, they simply like water.  The best thing is to plant the hortensia along the water, on moist soil rich of humus and more or less in the shade. When it's hot and sunny, their large leaves will limp quickly, but will pep up quickly again with a huge dose of water.  A great advantage of hortensias is the long flowering period, which starts mid-summer and goes on till deep in the autumn.  Even now, almost November, I can still find some fresh flowers.   They grow fast to rather big shrubs you have to reckon with, but hortensias are particularly maintenance-friendly and that's what gardeners nowadays want. So when you get old and bored of gardening :  Plant your garden full of Hydrangeas! I learn sometimes that people prune their shrubs every year, that means they cut the sleeping flower buds for the next season. Also in autumn it's better to leave the dry flowers on the shrub, they give some protection against heavy frost in winter. So, cut the old flowers only in April next.  You can rejuvenate the plant by removing in spring some old branches.


Zelf heb ik een flink aantal hortensia's in de tuin,  Macrophylla's met bolle bloemen en platte bloemen, de zogenaamde 'lace caps'. Deze hebben een rand van steriele lokbloemen met in het midden een toef piepkleine, vruchtbare bloemen.  Verder groeit er voor tegen het huis een Hydrangea petiolaris, klimhortensia, waar ik minder blij mee ben want na een langzame start groeit deze nu als een trein en moet ik steeds bij de ramen en portiek van de voordeur in actie komen om de nieuwe slierten weg te knippen.  De klimhortensia bloeit in het voorjaar, kan wel tegen droge grond en is geschikt voor een muur op het noorden.
Dan staat er in een hoek nog de Hydrangea sargentiana, een hoge open struik met behaarde takken en fluwelige bladeren. Ik vind er niet veel aan. Wel mooi vind ik de overbekende Hydrangea arborescens 'Annabelle',  met gigantische bolle, witte bloemen.  Deze bloeit op nieuw hout, dus kan gemakkelijk tot 20 à 30 cm. teruggesnoeid worden.  Als je de takken minder kort terugsnoeit worden de bloemen wat kleiner.
Alle hortensia's zijn gemakkelijk te vermeerderen, door topstekken te nemen en gewoon in potten in vochtige grond binnen laten bewortelen.


I have a great number of hortensias in the garden. Macrophyllas with ball flowers and flat flowers, the so called 'lace caps'.  These 'lace caps' have a fringe of sterile flowers with in the centre a tuft of very small, fertile flowers.  
In front of the house there grows a Hydrangea petiolaris, climbing Hydrangea against the wall, I am not so glad with this one, for after a slow start it's growing like mad now and I have to take action every moment to keep the new shoots off the windows and porch to the frontdoor.  Anyway it is a good hortensia for dry soils on a north wall. Flowers only in late spring. 
Than I have in a corner the Hydrangea sargentiana, a high open shrub with hairy branches and velvety leaves. I´m not fond of this one either.  The one which I like very much is the well known Hydrangea arborescens ´Annabelle´, with huge white flowers.  This one flowers on new wood, so you can cut the shrub back tot 20 à 30 cm every year. When you cut back less short the flowers will be a bit smaller.  All hortensias are easy to propegate by taking top cuttings,  puting these in tubs in  wet soil to take roots inside.



De laatste twee weken heb ik een groot aantal bloemen in allerlei kleurschakeringen binnen gebracht, om nog van te kunnen genieten als het winter wordt.  Jammer vind ik altijd dat er nauwelijks blauw bij zit. Er zijn enkele goede blauwe hortensia´s, die op zure grond duidelijk zuiver blauw zouden moeten zijn. Als er een gebrek aan aluminium in de grond is, verkleuren ze echter weer naar roze-rood.  Als je in september of oktober iedere keer een klein beetje, in water opgeloste kali-aluin of aluminiumsulfaat bij de hortensia´s giet, komen het volgende seizoen de eerste blauwe bloemen weer.  Ik ben er mee gestopt, want echt blauw worden ze nooit meer in mijn grond, of ik zou consequent moeten volharden met het toevoegen van aluin.

The last two weeks I gathered a great number of flowers for inside, to enjoy them dried in wintertime. It´s a shame there are hardly blue flowers.  There exist some very good blue hortensias, which should be blue on our acid soil. But when there is a lack of aluminum in the soil, they lose their blue colour. When you give them in September or October a gift of kali-alum or aluminumsulphure mixed with water, better every few days a dose than all at once, next season the first blue flowers will appear again.  I stopped it for they never remain blue in my soil, or I should be more consequently persevere in adding alum.  Well, no blue hortensias in my garden.



Deze mand met hortensias staat normaal op de vloer.

This hortensia basket is normally on the floor.


In de vazen van Ravelli staan ze eenvoudig mooi.

In the vases of Ravelli they show simply nice.





Voor buiten op de veranda heb ik een krans van bloemen op oase gemaakt met in het midden een windlicht.

On the veranda I made a wreath of flowers with a candle in the middle.


Gebruikte bloemen:  hortensia´s, chrysanthen, hedera, ijzerhard, Clematis zaaddozen en klokwinde.

Used flowers:  Hortensias, Chrysanthemums, Hedera, Verbena bonarienses, Clematis seedpods and Cobaea scandens. 





Voor het weekeinde heb ik dit stuk binnengezet om ons avondeten op te luisteren.

For the weekend I have put this piece on the dinner table.


Dit keer eindig ik met een gedicht van Rainer Maria Rilke, wat origineel in het Duits is.

This time I finish with a poem of Rainer maria Rilke, originally in the German language.

Blaue Hortensie

So wie das letzte Grün in Farbentiegeln
sind diese Blätter, trocken, stumpf und rauh,
hinter den Blütendolden, die ein Blau
nicht auf sie tragen, nur von ferne spiegeln,
Sie spiegeln es verweint und ungenau,
als wollten sie es wiederum verlieren,
und wie in alten blauen Briefpapieren
ist Gelb in ihnen, Violett und Grau;
Verwaschenes wie an einer Kinderschürze,
Nichtmehrgetragenes, dem nichts mehr geschieht:
wie fühlt man eines kleinen Lebens Kürze.
Doch plötzlich scheint das Blau sich zu verneuen
in einer von den Dolden, und man sieht
ein rührend Blaues sich vor Grünum freuen.



Nederlandse vertaling van Ad Haans:
Blauwe Hortensia

Zoals het laatste groen in de verfpot
zijn de droge bladeren ruw en dof
achter bloesemschermen. die licht wiegelen,
hun blauw niet dragen, maar van verre spiegelen.
Ze spiegelen het betraand en vaag
als wilden ze het gauw weer kwijt;
in oud blauw briefpapier, in elke laag
zit ook dat geel, en violet, en blauwig krijt.
Een verwassen tint als van een kinderschort
die versleten is, niet meer gedragen wordt:
wat is dit kleine leven kort.
Maar plotseling schijnt het blauw zich te vernieuwen
in een der bloesemtrossen, en men ziet
een roerend blauw blij voor het groen uit krieuwen.


English translation by Guntram Deichsel:
Blue Hydrangea

Just like the last green in a colour pot
So are these leaves, witherred and wrecked
Behind the flower umbels, which reflect
A hue of blue only, more they do not.
Reflections are tear-stained, inaccurate,
As if they were about to cease,
And like old blue notepaper sheets
They wear some yellow, grey and violet,
Washed-out like an children's apron,
Outworn and now no more in use:
We contemplate a small life's short duration.
But suddenly some new blue seemingly is seen
In just one umbel, and we muse
Over a moving blue delighting in the green.



maandag 22 oktober 2012

EEN SPOOKACHTIGE OCHTEND


Vanmorgen begon grijs, grauw en mistig.  Op onze wandeling genoten we van de intense stilte om ons heen, slechts verstoord door het geluid van een reiger die krijsend opvloog in de mist. Bomen doemden overal als spoken op. Dit is voor mij de echte herfst!



Spookachtige bomen


Snarf zal zich eens niet verstoppen achter één van zijn favoriete bomen.



Waar is mijn bal ?


Carpinus betulus, boom en blad.




Als we een uurtje later thuiskomen, begint het al wat op te lichten en zeker de witte Anemonen en de onderstaande Cimicifuga's vallen op.


Cimicifuga ramose, tegenwoordig Cimicifuga simplex matsumarae 'White Pearl'


Samen met de herfst anemonen, sluiten de zilverkaarsen het seizoen op een waardige, ingetogen wijze. De theatrale, iets gebogen dikke borstelachtige aren van de Cimicifuga die op rijk vertakte stelen staan,  verspreiden een aangename geur. Cimicifuga is een langzaam groeiende plant voor goede, niet te droge humusrijke gronden.  Het duurt wel een paar jaar voordat ze zich goed onwikkeld hebben, maar dan heb je een van de mooiste en edelste planten voor nazomer en najaar.


In de loop van de ochtend trekt de mist op en wordt het een prachtige dag.  Aantrekkelijk om even in de zon te gaan zitten maar ook een uitstekende dag om tuinwerk te doen.  Eindelijk kan ik dan 's middags mijn gras maaien.  Ik rooi een aantal grote varens die zich te snel vermeerderen, komt er weer een plekje vrij voor iets anders en haal een witte pompon dahlia uit de grond, waar ik zwarte en witte tulpen wil poten.
Er zitten nog mooie witte bloemen in de dahlia maar door de zwakke stelen hangen ze triest naar de grond.
Ik knip alles af voordat ik de knol uit de grond haal en zet de bloemen in een vaas in de serre.




vrijdag 19 oktober 2012

HERFSTASTERS, CHRYSANTEN EN ANDERE LAATBLOEIERS


Aster amellus 'Violet Queen'

De herfst heeft nu echt toegeslagen, ´s morgens is het om 8.00 uur nog donker en de grijze, natte dagen krijgen de overhand. De Dahlia´s staan nog in de tuin en bloeien nog volop, maar dat zal niet lang meer duren, hun dagen zijn geteld.
Er is nog even volop werk te doen, voordat we voldaan voor de kachel zitten met een tuinboek of zaadcatalogus.  De afgelopen dagen weer heerlijk buiten gemodderd, het één en ander gesnoeid, afgeknipt of opgebonden. De grote potten met Agapanthussen met vereende kracht al vast de opstapjes naar de kas toe gesjouwd zodat ze snel binnen staan als het te koud en nat wordt.  Ook mijn potten met Primula auricula van de etagère naar de kas gebracht.  Over de Oleanders heb ik mijn twijfels, er staan 7 stuks in cementkuipen voor de veranda. In de winter staan ze in de kas, maar sinds we daar niet meer stoken moeten ze als het hard vriest terug naar de kelder gesleept worden, en er weer uit als het stopt met vriezen want in de kelder is het normaal te donker. Dat wordt me eigenlijk een beetje te veel gesjouw. Met een warme zomer bloeien ze prachtig vooral omdat je vanaf de veranda dan in de kronen kijkt, maar afgelopen regenachtige, frisse zomer, waren de bloemen schaars. Ach, ik denk dat ik er toch weer voor ga.

Dan heb ik ook nog een trieste rozen mededeling, mijn mooie zachtgele Rosa banksia ´Lutea´ die al 14 jaar in de kas groeit en bloeit, is na de bloei afgelopen april, langzaam dood gegaan.  Ik snap er niets van, maar toen ik het aan zag komen, heb ik snel nog een groene tak afgesneden en deze stek doet het gelukkig.  De roos banksia ´Lutea´ is gemakkelijk te stekken, je stopt wat lange scheuten, zo diep mogelijk in een pot en zet ze weg, wel nat houden natuurlijk.  Drie jaar geleden had ik een aantal stekken buiten langs het hek gepoot en deze deden het prima tot de late strenge vorst van dit jaar.  Alles was bevroren, maar..........ze zijn tot mijn grote vreugde weer uitgelopen, hopelijk blijft het komende winter goed gaan. Zie ook mijn blogpost : Rosa banksia lutea, de eerst rozen in mijn kas van 10 april jl.

Nu gaan we over naar de echte herfstbloemen, ik streef naar een jaar rond bloei in de tuin.  Momenteel bloeien de herfstasters en ook de chrysanten, die ik in het voorjaar als stek heb gepoot staan volop in knop, de roze kleuren bloeien zelfs al enige tijd. Hierna is er nog één vaste plant die in bloei moet komen, de Cimicifuga welke ook volop in knop staat.


Aster cordifolius 'Little Carlow'




Aster 'Purple Dome'


Aster 'Schöne von Dietlikon'


Een slome bij op een monnikskap





Bovenstaande gele, roze en bruine Chrysanten staan in potten buiten. Als ze uitgebloeid zijn, zet ik ze in de volle grond in de kas, met een beetje geluk kan ik ze volgend jaar dan weer in de tuin poten voor snijbloemen, dat is al eerder goed gegaan.


En dan de vurig rode herfstbladeren van de Parthenocissus quinquefolia, of te wel wilde wingerd. Deze inheemse klimplant heeft geen aantrekkelijke bloemen maar wel prachtig gekleurde bladeren in de herfst. Verdraagt volle zon, en is niet kieskeurig om de grondsoort. Kan in het najaar, na het vallen van het blad teruggeknipt worden en komt met mooie jonge twijgen terug. Verdraagt in de zomer lichte snoei.



"De tuin is haast in slaap gesust,
Slechts wingerd gloeit in zonneschijn
Al wordt ook hij heel gauw geblust,
Het kan niet altijd zomer zijn."
                                                                                         (Hermann Hesse)

zaterdag 13 oktober 2012

ROZEN IN OKTOBER

Na een nacht van regen was het droog vanmorgen.  De los zwiepende lange nieuwe scheuten van de roos 'Gloire de Dyon' voor de serre moesten nodig vastgezet worden, dus aan het werk.  Eenmaal buiten val je van de ene klus in de andere. De serretrap was totaal overwoekerd door de Clematis 'Madame Jules Correvon' en Clematis recta 'Purpurea', dus deze twee ook even onderhanden genomen.  Voordat ik alles naar de composthoop kon brengen, was het alweer gaan regenen, niet erg, maar het ging steeds harder.
Hierna toch maar naar binnen, maar nee, ik zie de rozen die nog bloeien helemaal verpieteren.  Ik ga de mooiste afsnijden, binnen kunnen we er tenminste nog van genieten.


Ik gooi ze allemaal op het aanrecht in de keuken en bedenk dat ik ze allemaal wel even apart kan laten zien. Het zijn allerlei soorten rozen door elkaar.

 Mme Isaac Pereire

 Penny Lane

Ghislaine de Féligonde

 Heritage

 Schneewittchen (Snowwhite)

Glamis Castle

 Winchester Cathedral

 Queen Elisabeth

 Graham Thomas

 Pink Cloud

 Peaudouce

 A Shropshire Lad

 Westerland

 Paul's Scarlet


Het eindresultaat:  rozen, rozen en rozen met een paar takjes Hedera en twee late bloemen van de Alchemilla mollis in een rozentheepot en niet te vergeten de roos Leonardo da Vinci in het suikerbakje.
Overdaad schaadt zegt men wel eens, maar deze overdaad van rozen op en in het serviesgoed vind ik nu juist leuk.


Dit antiquarische boek 'A Book about Roses', van S. Reynolds Hole, Dean of Rochester, is een 18de druk, uit 1901, en is toch nog interessant om te lezen.


De andere kant van de theepot 


Ik citeer uit de 'Aantekeningen voor de maanden' uit dit boek, de eerste maand waar Reynolds-Hole mee begint, de maand oktober :

October. 

I begin with this month, because both he who desires to form, and he who desires to maintain, or extend a Rose-garden, must now make his arrangements for planting in November.  Each must decide what Rose-trees and what stocks he will require, and must give his instructions accordingly. The sooner his nursery-man receives the order, the more satisfactorily will it be fulfilled; a timely communication with his collector of Briers, if he prefers Standards, will enable that Thessalian hero, who
'Jumps into the quickset hedge,
To scratch out both his eyes,'

to take a survey of the surrounding fences, and to place him first upon his list; or if, more wisely, he desiderates the seedling Brier, or the Brier grown from cuttings, and does not grow his own, let him apply at once where his wants may be satisfied.  The ground intended for Rose-trees or stocks must be thoroughly drained and trenched to receive them.  Commence towards the end of this month the first pruning of your Rose-trees, shortening by one-fourth the longest shoots, and thus preventing the noxious influence of those stormy winds, which would otherwise loosen the hold which the tree has upon the soil, cuttings will strike, many of them, if put in, about 6 inches in length and closely in some sheltered place - by wall, for example - looking north or west, and protected by a hand-glass; or they will strike, some of them, without protection overhead, if planted in a like situation, but deeper in the ground, 7 or 8 inches, with two or three 'eyes' above the soil.

Ik ga bovenstaand verhaal niet vertalen, maar iedereen die dit leest, weet nu wat betreft rozen hem te doen staat in oktober. 




Ik wens iedereen een heerlijk weekend verder en een goed begin van de nieuwe week!