EINDELIJK SCHAATSEN - FINALLY ICE-SKATING

Eindelijk is het dan zover, we kunnen schaatsen op natuurijs.  Vorige week zag het er veelbelovend uit: matig tot strenge vorst, nauwelijks wind, de watervlakte veranderde van de een op de andere dag in een spiegelende ijsvlakte.  Toen werd het weekend, het was niet alleen de harde ijskoude wind maar vooral de sneeuw die roet in het eten gooide, oftewel sneeuw op het ijs.  Jammer.  Maar niet getreurd, de zon is teruggekomen, het bleef vriezen en nu kunnen we al weer een paar dagen heerlijk schaatsen. 

 Ik schaats al vanaf mijn zesde jaar, mijn vader was een groot liefhebber, en nam ons al heel vroeg mee op het ijs.  Waar ik opgroeide was minder water dan waar we nu wonen en schaatsten wij op de ijsbaan (een ondergelopen stuk land)  of bij ons achter de boerderij waar 2 heel diepe wielen lagen, genaamd "Het Grote en Kleine Gat".  Deze wielen zijn ontstaan bij een dijkdoorbraak in 1533.

Op m'n achtste kreeg ik echte kunstschaatsen en gaf mijn vader ons les in draaien, zwieren en springen. In die tijd was kunstschaatsen meer in de mode, nu zie je dat buiten nauwelijks meer en is hardrijden de typisch Nederlandse sport. Toen ik na mijn huwelijk in het waterrijke gebied van Zuid-Holland kwam wonen, ik weet nog dat ik zei: "wat staat het water hier hoog", en dat men vertelde dat ze vroeger vanuit Rotterdam naar Gouda schaatsten om daar een stenen pijp te gaan kopen, de kunst was dan om die heel mee terug te brengen, wilde ik noren hebben.  Dat was even omschakelen maar alles went.  Het kunstschaatsen ben ik nog wel een aantal jaren trouw gebleven door lid te worden van een ijsdansclub.

 Nu schaats ik hoofdzakelijk nog als er buiten ijs is.  Ik moet bekennen, dat ik niet eens zo zeer schaats voor de sport, het buiten zijn is het aller belangrijkste, de ijsvlakte, het wijdse landschap, de kou, de wind, de zon en de sneeuw.  Het om je heen kijken en genieten, liefst 's morgens als er nog nauwelijks mensen op het ijs zijn.    

Finally we can skate on the lakes. Last week the weather was very promising, moderate to heavy frost, hardly any wind, the water changed in one night in ice smooth as a mirror.  In the weekend icy wind and snowfall were a kill-joy.  But frost continued, the sun came back and now we have already three beautiful ice-skating days. 

My father was an enthusiast figure skater and when I was 6 years old he put me on the ice.  Where I have been grown up there was less water than where we live now so we skated in that time on the natural ice rink or behind the farm where two very deep wheels were situated, named "The Large and The Small Hole". These wheels are caused by a damburst in 1533. 

When I was 8 I got real figure skates and my father teached us circling, reeling and all kind of caprioles. In that time figure skating was more in vogue than nowadays, there are hardly figure skaters on natural ice, speed skating is the typical Dutch sport.  After my marriage I moved to the watery area of South-Holland, I still know I said the first time I came here : "what a high water level". They also told me in the past they could skate in cold winters from Rotterdam to Gouda, where they bought a long stone pipe, the point was to bring this pipe back home unbroken. 

When I had been skating several times on the frozen river on my figure skates,  I wanted Norwegian speedskates.  That was a big change, but I got used to it. After that time I kept my figure skates for the ice rink or on a pond and I joined an ice dancing club for some years.

Nowadays I mainly skate when there is natural ice.  I have to acknowledge that I don't even skate for sport, being outside in nature with all elements of the weather  is most important for me, the plain of ice, the wide open landscape, the cold, the wind, the sun and the snow. Looking around and enjoying, preferably in the morning when there are hardly people to be seen.

Hieronder een schilderij van Andreas Schelfhout uit 1849 : Winter landschap met 'Koek en Zopie' in de avond.

Below a painting from Andreas Schelfhout : Winter landscape with 'Koek en Zopie' at night (1849)

Er is eigenlijk in al die jaren op het ijs niet zo veel veranderd, de 'Koek en Zopie' is er nog steeds.

After all those years there has not changed so much on the ice, the 'Koek en Zopie' is still there.

Waar komt het woord Koek en Zopie eigenlijk vandaan. We begrijpen wel dat het voedsel en drank is dat tijdens de schaatsperiodes bij het ijs verkocht wordt, wat voornamelijk bestaat uit warme chocolademelk, erwtensoep, glühwein en gevulde koek. Zopie is de naam van een drank die in de 17e tot en met de 19e eeuw gedronken werd op het ijs, en ja de naam zegt het al, als je er maar genoeg van inneemt dan word je bezopen. 

Het originele recept voor zopie is als volgt:

1 liter bier

1 kaneelstokje

2 kruidnagels

2 schijfjes citroen

125 gram bruine basterdsuiker

2 eieren

1 dl. bruine rum

Breng het bier samen met het kaneelstokje, kruidnagels en citroen aan de kook. Laat het geheel ongeveer 20 minuten op een zacht pitje trekken. Roer de suiker met de eieren los en bind hiermee het bier. Voeg op het laatst de rum toe. Het moet heet gedronken worden!

What is the origine of the word 'Koek en Zopie'? This is the food and beverage which is sold by the ice, mainly consisting of hot chocolate, glühwein, pea soup and filled cakes. Zopie is the name of the liquor people were drinking on the ice in the 17th up to and incl. the 19th century, and yes, in Duth the name speaks for itself, when you drink enough of this, you will be drunken.

The original recipee for Zopie is as follows:

1 liter beer

1 cinnamon stick

2 cloves

2 slices of lemon

125 gr. brown caster sugar

2 eggs

1 dl brown rum

Boil the beer together with the cinnamon, cloves and lemon. Infuse it on a low back burner for about 20 minutes. Mix the sugar with the eggs and thicken the beer with this. Finally add the rum.

 You should drink it hot!

Snarf en mijn dochter komen me tegemoet / Snarf and my daughter come to meet me.

Gelukkig een paar fijne frisse dagen gehad, morgen gaat het sneeuwen en dan zal de dooi invallen.       Daarna kijk ik de sneeuwklokjes uit de grond!

We had some blissful cold days on the ice, tomorrow we shall have some snow again and afterwards thaw.
I am looking forward to the snowdrops !