ITALIAANSE TUINEN - ITALIAN GARDENS (1)

Op tuingebied zijn wij Nederlanders over het algemeen grote bewonderaars van tuinen in Engelse landschapsstijl en cottage stijl.
Er is echter in Europa nog veel meer moois te zien op tuingebied. Ik denk in de eerste plaats aan tuinen ten tijde van de Renaissance die begon in Italië in de veertiende eeuw en zich in de volgende eeuwen over de rest van Europa verspreidde.

Tijdens een vakantie in Italië bezochten wij op een sombere herfstdag in november Villa d'Este in Tivoli. De tuin overtrof mijn stoutste verwachtingen.

With regard to gardens we Dutch are generally dedicated fans of English style gardens.
However, there is much more beautiful to see on gardens in Europe. First I think of gardens at the time of the Renaissance that began in Italy in the 14th century and spread in the following centuries over the rest of Europe.

On a gloomy autumn day in November during a holiday in Italy we paid a visit to Villa d'Este in Tivoli.
The garden was beyond my wildest expectations.

De 16de eeuwse Villa d'Este behoorde toe aan de hertogen van Ferrara, leden van het oude en beroemde Italiaanse geslacht Este, wier hof in Ferrara een centrum van kunst en cultuur was. De tuin is werkelijk een schitterende renaissancetuin, voor die tijd moet het een innovatief ontwerp geweest zijn met zijn vele architecturale componenten in de tuin, zoals fonteinen, sierbassins, enz. en diende waarschijnlijk tot model voor de ontwikkeling van vroege Europese tuinen.

The 16th century Villa d´Este belonged to the dukes of Ferrara, members of the old and famous d´Este clan, whose court was a centre of art and culture in Ferrara. There is a truly magnificent renaissance garden, for that time it must have been a very innovative design with many architectural components in the garden, as fountains, ornamental bassins, and so on, and probably served as model for the development of early European gardens. 

De tuin werd voor kardinal Ippolito d'Este na 1559 door architect Pirro Ligorio ontworpen. Het labyrint van ondergrondse kanalen dat het water van de rivier Aniene door meer dan 500 fonteinen stuwt, werd in de 16de eeuw volgens het principe van de communicerende vaten ontworpen. Pirro Ligorio deed dat zo ingenieus - alle 500 fonteinen werkten puur op waterkracht - dat de puzzel nog steeds niet is opgelost. Tientallen ingenieurs hebben het geprobeerd, maar geen van hen lukte het om alle fonteinen in Villa d'Este weer aan de praat te krijgen. Maar niemand valt het op, want het waterballet is zo uitbundig, dat je een enkele haperende fontein niet opmerkt.

The garden was designed after 1559 by architect Pirro Ligorio for cardinal Ippolito d'Este.  The labyrinth of underground channels that pushes the water from the river Aniene through more than 500 fountains, was developed in the 16th century according to the principle of communicating vessels. Pirro Ligorio did so ingeniously - all 500 fountains were working solely on hydropower - that until now the puzzle is still not solved.  Dozens of engineers tried, but no one succeeded to get all fountains working at the same time at Villa d'Este.  But it does not catch the eyes, because the water ballet is so exuberantly that a few faltering fountains are not noticed.

De terrassentuin ligt op de steile helling onder de villa, is nog origineel en alleen maar mooier geworden door de romantische begroeiing van grote dennen, groenblijvende eiken, ceders en beuken. Er staan ook heel veel oude rozen, dus in de zomer zal het ook wonderschoon zijn.
De centrale as loopt met trappen naar beneden en heeft een serie zijpaden.  Een pad loopt naar de grot van Diana, welke platonische zuivere liefde symboliseert, een ander pad loopt naar de grot van Venus en de zinnelijke liefde. Later werd Diana vervangen door Bacchus, en de drakenfontein staat nu op de plaats waar eerst Hercules stond.

The still original terraced garden is on a steep slope below the villa, and has grown even more beautiful by the romantic vegetation of big pines, evergreen oaks, cedar and beech. There are many old roses too, so in summer it's also wonderfull. The central axis runs down with stairs and has a series of side paths. One path goes to the grotto of Diana, which symbolizes pure platonic love, another path goes to the grotto of Venus and the sensual love. Lateron Diana was replaced by Bacchus, and the dragonfountain is now on the place of Hercules.

Als je op het bovenste terras in de tuin komt, lijkt het of er overal water spettert en hoor je voortdurend het geluid van neer kletterend water.  Onderaan een steile helling zijn 3 stille visvijvers gesitueerd, waar je overigens gemakkelijk kunt komen via allerlei trapjes.

When you arrives on the top terrace, it appears as if water splashes everywhere and you constantly hear the sound of water splattering down.  Down a steep slope there are 3 silent fish ponds situated, easy accessable by all kinds of narrow steps.

Heel bijzonder is ook het pad met de 100 fonteinen wat eindigt bij de overblijfselen van Rometta, Rome in miniatuur, gebouwd door Curzio Macccarone in 1568, het vertegenwoordigt Rome en haar zeven heuvels en de Tiber met een boot.

Also very special is the path to the 100 fountains which ends at the remainings of Rometta, Rome in miniature, built by Curzio Maccarone in 1568, it represents Rome and her seven hills and the Tiber with a boat. 

De orgelfontein is wel het meest beroemd van alle interessante kenmerken.  Wij hadden het geluk er te zijn op het moment dat het waterorgel ging spelen. Het is gebaseerd op hydraulische theorieën, de eerste schetsen hiervan zijn uit het jaar 100, gemaakt door Heron van Alexandrië.  Bernini heeft het waterorgel van Villa d'Este ontworpen, met de cascades erbij werd het opgeleverd in het jaar 1661.

Of all interesting characteristics the organ fountain is most famous. We were so lucky to be there at the moment the water organ started to play. It is based on hydraulic theories, first drawings of a water organ are dated from the year 100, made by Hero of Alexandria.  The water organ of Villa d'Este is designed by Bernini, together with the cascades it was completed in 1661. 

De onweerstaanbare romantiek die veel villa's kenmerkt, bereikt in deze tuinen het hoogtepunt. De bemoste, overwoekerde en verweerde waterwerken ademen met een diep melancholische zucht.......

The irresistable romanticisme that features many villas, reaches its peak in these gardens.  The mossy, overgrown and weathered water features breathe a deep wistful sigh..........

Dit zijn uitzichten en donkere luchten onderweg naar een volgende tuin, Villa Adriana, waarover een volgende keer meer.

Views and dark skies on our route.  Next time I'll tell something about Villa Adriana which we visited the same day.