ITALIAANSE VILLA'S EN PLATTELAND - ITALIAN VILLAS AND COUNTRYLIFE (2)

VILLA ADRIANA

Van Villa d´Este naar Villa Adriana is slechts een klein stukje rijden met de auto. 

Villa Adriana is iets heel anders, dit zijn de overblijfselen van, zeg maar een complete stad. Doordat dit complex hoofdzakelijk uit ruïnes bestaat, hangt er een bijzondere indrukwekkende sfeer. Gelukkig liet het weer zich nu van de goede kant zien. We lopen hier heel wat af want het terrein is mega groot.  De cyclaampjes die in hoekjes bij oude muren in bloei staan, geven wat kleur aan het geheel. 

From Villa d´Este to Villa Hadriana is only a short ride. Villa Hadriana is quite different, these are the remains of almost an entire city. as this complex consists mainly of ruins, there is a special atmosphere and is quite impressive. Fortunately the weather showed from her good side and we walked quite a bit because the terrain is mega-sized.  Cyclamen flowering in corners near old walls gave colour to the whole.

Villa Adriana werd gebouwd vanaf 117 na Chr. als buitenverblijf van keizer Hadrianus. Het is de belangrijkste en meest gecompliceerde residentie uit de Romeinse oudheid op een terrein van bijna 120 ha. Keizer Hadrianus liet het volbouwen met de fraaiste gebouwen die hij op zijn reizen was tegengekomen. Het omvatte een keizerlijk paleis, badhuizen, bibliotheken, een zeetheater, tempels en uitgestrekte tuinen boordevol kunstwerken. Als we de verhalen mogen geloven was zijn meest geliefde plek de Romeinse Canopus, een marmeren vijver, omringd door zuilen en beelden.

Villa Adriana was built from 117 AD as residence of Emperor Hadrian.  It is the most important and most complicated residence from ancient Rome on an terrain of almost 120 ha. They built here for Emperor Hadrian the grandest buildings he had seen on his travels. It included an imperial palace, bath houses, libraries, a sea theater, temples and extensive gardens full of art. If we can believe the stories his favorite place was the Roman Canopus, a marble pond surrounded by columns and statues.

Het is aannemelijk dat de keizers die Hadrianus opvolgden naar Tivoli bleven komen. Er zijn in elk geval bustes gevonden van Antonius Pius, Marcus Aurelius, Septimius Severus en Caracalla. Eind zesde eeuw raakte de Villa in vergetelheid en verviel tot een ruïneveld. In de Middeleeuwen kwamen er nog wel kunstenaars die er schetsen maakten en later identificeerde Flavio Biondo de ruïnes in 1461, als eerste sinds de oudheid, als de residentie van keizer Hadrianus, beschreven in de Historia Augusta.

It is likely that the emperors who succeeded Hadrian kept coming to Tivoli.  In any case they found busts of Antonius Pius, Marcus Aurelius, Septimius Severus and Caracalla. At the end of the sixth century the Villa was forgotten and fell into ruin field. In the Middle Ages there were still artists drawing sketches and lateron  in 1461 Flavio Biondo identified the ruins as the residence of Emperor Hadrian as the first one since ancient times, described in the Historia Augusta.

Vanaf de zestiende eeuw begonnen talloze opgravingen, eerst door architect Pirro Ligorio die bezig was met Villa d´Este en wel wat marmer van Villa Adriana kon gebruiken. Ook Renaissance architecten als Raphael en Borromini waren enthousiast en vooral beelden en mozaïeken waren erg gewild door grote verzamelaars van antiek. Tot in de 19de eeuw werd er systematisch geplunderd.

From the 16th century numerous excavations started, first by architect Pirro Ligorio who was working on Villa d'Este, he could use some marble from Villa Hadriana.  Also Renaissance architects like Raphael and Borromini were enthusiastic and especially statues and mosaics were very popular by major collectors of antiques. Until in the 19th century there was plundered systematically.

In 1870 tenslotte kwam het terrein in handen van de Italiaanse staat, die opgravingen liet uitvoeren waarbij men de totale oppervlakte van het complex blootlegde. Er is nu ook geïnvesteerd in een betere bescherming van het terrein, men mag niet meer overal lopen. Toch blijven er nog genoeg raadsels over want archeologen zijn er tot dusver niet in geslaagd de functie van vele bouwwerken van de Villa vast te stellen. Er zijn heel veel verhalen maar als je er rondloopt, wordt er nog veel meer aan de verbeelding overgelaten.

Finally, in 1870 the terrain was taken over by the Italian State, which had carried out excavations whereby they exposed the total area of the complex. Now there is also invested in a better protection of the terrain, one is not allowed to walk anywhere. Nevertheless, there are still plenty of mysteries because archaeologists have not succeeded so far to identify the function of the many buildings of the Villa. There are many stories but when you walk around there is much more left to your imagination.

- waiting for cat to come out -

Het is inmiddels laat in de middag en tijd om weer op Rosa dei Venti (ons logeeradres) aan te gaan. Het wordt al vroeg donker in november, toch nemen we een touristische route. Aanvankelijk gaat dat prima, we rijden door een heuvellandschap met prachtige luchten en mooi avondlicht, maar dat is dus de stilte voor de storm. Weldra zien we de eerste lichtflitsen boven de heuvels en ja, donderslagen volgen. Na een tijdje barst de bui goed los, stortregen, donker, geknetter en gedonder, en tja... we rijden natuurlijk verkeerd. Na een vermoeiende rit van 3 uur (!) komen we over een pad vol bulten en gaten bij de schapenboerderij in Mazzano Romano aan, waar onze gastvrouw nog wat extra blokken hout op het vuur gooit, lekker warm.

In the meantime it is late in the afternoon and time to go back to Rosa dei Venti (our guesthouse).
It's getting dark early in November, yet we take a scenic route. Initially this is going fine, we drive through countryside with beautiful skies and beautiful evening lights, but that's the silence before the storm. Soon we see the first flashes of light above the hills and yes, thunder is following. After a while the storm is cracking apart, torrential rain, darkness, crackling and thunder, and yes...of course we take the wrong road.  After a tiring drive of 3 hours(!) we arrive on a path full of bumps and holes at the sheepfarm in Mazzano Romano, where our hostess throws some extra logs on the fire, nice and warm.

Als we de volgende morgen uit het raam kijken, zien we dit vredige tafereel.

The other morning we see this peaceful scene from our room.

De schapen met jonge lammeren blijven bij de boerderij.

Sheep with young lambs stay near the farm.

Deze gaan 's morgens de weilanden in bewaakt door 3 Italiaanse herdershonden, genaamd Maremma's en komen 's avonds weer terug naar huis.

These are all going out to the lands in the morning, guarded by 3 Italian Maremma dogs and come back home in the evening.


Bedankt voor jullie leuke commentaar op mijn vorige posten en hierbij wens ik al mijn volgers en stille volgers een heel fijn weekend!

Janneke

ZONDAGMIDDAG......... - SUNDAY AFTERNOON........

Zondagmiddag, een waterig zonnetje schijnt tussen de wolken door. F. vraagt of ik mee ga wandelen met Snarf. Ja hoor, ik ga mee en ik pak gelijk de camera. 's Morgens laat ik die meestal thuis omdat Snarf dan al mijn aandacht opeist. Achter de kassen aangekomen, wijst F. naar links waar donkere luchten opdoemen in fel contrast met het helverlichte gras. Dan kijken we achter ons, dat ziet er onheilspellend uit met die door de wind voortrazende regensluiers.  Waar wij lopen regent het echter nog niet. 

Sunday afternoon, a watery sun is shining through the clouds. F. asks if I go with him walking with Snarf.  Yes, I like to go and grab my camera.  In the mornings I mostly leave it at home because Snarf demands all my attention. Arrived behind the glasshouses, F. points to the left where dark skies are looming in sharp contrast to the brightly lit grass. Then we look behind us and see ominous rain veils raging by the wind. However, it is not yet raining where we are walking.

Snarf rent vrolijk voor ons uit in het zonlicht wat van rechts komt.

Snarf runs cheerfully ahead in the sunlight coming from the right.

Dan zien we voorzichtig boven de kassen de regenboog achter de sluiers tevoorschijn komen.

Then the rainbow is carefully appearing from behind the veils over the glasshouses 

Een koude wind steekt op en de regen striemt in ons gezicht bij een temperatuur van slechts 3 gr.C.
Ongelofelijk wat kan het weer snel omslaan, vorige week was het nog zacht met 14 gr.C.

A cold wind picks up and the rain lashes our faces at a temperature of only 3 degr.C.
It's hard to believe weather can change so quickly, last week November was still mild at 14 degr.C.

De regenboog wordt steeds beter zichtbaar, maar F. moet dan wel de camera vanonder zijn jas vandaan halen om foto's te maken.

The rainbow is becoming more visible, F. has put the camera beneath his coat against the rain.

 Two rainbows........

Dan is de bui voorbij en wij zijn drijfnat. We keren terug, maar wij hebben één iemand bij ons die altijd weer en wind vrolijk trotseert, dat is onze goeie ouwe Snarf.

Then the rain is over and we are soaking wet. We return, but we have one with us who always cheerfully defies all weathers, that's our good old Snarf.

"Kom op mensen, gooi nog eens een balletje we kunnen nog lang genoeg binnen zitten voordat ik ga slapen."

"Come on folks, throw that ball again, we can sit inside long enough before I go to sleep."

En achter de wolken is het blauw en schijnt de zon.

And the sun is shining behind the clouds in the blue sky.

Thuisgekomen, drogen kleren aantrekken, F. stookt de houtkachel nog eens extra op en ik zet een lekkere kop thee en.......al deze chrysanthen komen nog uit eigen tuin.

Home again, first we have to put on dry clothes, F. puts more wood on the stove and I make us a nice cup of tea and.......all these chrysanthemums are still from own garden.

ITALIAANSE TUINEN - ITALIAN GARDENS (1)

Op tuingebied zijn wij Nederlanders over het algemeen grote bewonderaars van tuinen in Engelse landschapsstijl en cottage stijl.
Er is echter in Europa nog veel meer moois te zien op tuingebied. Ik denk in de eerste plaats aan tuinen ten tijde van de Renaissance die begon in Italië in de veertiende eeuw en zich in de volgende eeuwen over de rest van Europa verspreidde.

Tijdens een vakantie in Italië bezochten wij op een sombere herfstdag in november Villa d'Este in Tivoli. De tuin overtrof mijn stoutste verwachtingen.

With regard to gardens we Dutch are generally dedicated fans of English style gardens.
However, there is much more beautiful to see on gardens in Europe. First I think of gardens at the time of the Renaissance that began in Italy in the 14th century and spread in the following centuries over the rest of Europe.

On a gloomy autumn day in November during a holiday in Italy we paid a visit to Villa d'Este in Tivoli.
The garden was beyond my wildest expectations.

De 16de eeuwse Villa d'Este behoorde toe aan de hertogen van Ferrara, leden van het oude en beroemde Italiaanse geslacht Este, wier hof in Ferrara een centrum van kunst en cultuur was. De tuin is werkelijk een schitterende renaissancetuin, voor die tijd moet het een innovatief ontwerp geweest zijn met zijn vele architecturale componenten in de tuin, zoals fonteinen, sierbassins, enz. en diende waarschijnlijk tot model voor de ontwikkeling van vroege Europese tuinen.

The 16th century Villa d´Este belonged to the dukes of Ferrara, members of the old and famous d´Este clan, whose court was a centre of art and culture in Ferrara. There is a truly magnificent renaissance garden, for that time it must have been a very innovative design with many architectural components in the garden, as fountains, ornamental bassins, and so on, and probably served as model for the development of early European gardens. 

De tuin werd voor kardinal Ippolito d'Este na 1559 door architect Pirro Ligorio ontworpen. Het labyrint van ondergrondse kanalen dat het water van de rivier Aniene door meer dan 500 fonteinen stuwt, werd in de 16de eeuw volgens het principe van de communicerende vaten ontworpen. Pirro Ligorio deed dat zo ingenieus - alle 500 fonteinen werkten puur op waterkracht - dat de puzzel nog steeds niet is opgelost. Tientallen ingenieurs hebben het geprobeerd, maar geen van hen lukte het om alle fonteinen in Villa d'Este weer aan de praat te krijgen. Maar niemand valt het op, want het waterballet is zo uitbundig, dat je een enkele haperende fontein niet opmerkt.

The garden was designed after 1559 by architect Pirro Ligorio for cardinal Ippolito d'Este.  The labyrinth of underground channels that pushes the water from the river Aniene through more than 500 fountains, was developed in the 16th century according to the principle of communicating vessels. Pirro Ligorio did so ingeniously - all 500 fountains were working solely on hydropower - that until now the puzzle is still not solved.  Dozens of engineers tried, but no one succeeded to get all fountains working at the same time at Villa d'Este.  But it does not catch the eyes, because the water ballet is so exuberantly that a few faltering fountains are not noticed.

De terrassentuin ligt op de steile helling onder de villa, is nog origineel en alleen maar mooier geworden door de romantische begroeiing van grote dennen, groenblijvende eiken, ceders en beuken. Er staan ook heel veel oude rozen, dus in de zomer zal het ook wonderschoon zijn.
De centrale as loopt met trappen naar beneden en heeft een serie zijpaden.  Een pad loopt naar de grot van Diana, welke platonische zuivere liefde symboliseert, een ander pad loopt naar de grot van Venus en de zinnelijke liefde. Later werd Diana vervangen door Bacchus, en de drakenfontein staat nu op de plaats waar eerst Hercules stond.

The still original terraced garden is on a steep slope below the villa, and has grown even more beautiful by the romantic vegetation of big pines, evergreen oaks, cedar and beech. There are many old roses too, so in summer it's also wonderfull. The central axis runs down with stairs and has a series of side paths. One path goes to the grotto of Diana, which symbolizes pure platonic love, another path goes to the grotto of Venus and the sensual love. Lateron Diana was replaced by Bacchus, and the dragonfountain is now on the place of Hercules.

Als je op het bovenste terras in de tuin komt, lijkt het of er overal water spettert en hoor je voortdurend het geluid van neer kletterend water.  Onderaan een steile helling zijn 3 stille visvijvers gesitueerd, waar je overigens gemakkelijk kunt komen via allerlei trapjes.

When you arrives on the top terrace, it appears as if water splashes everywhere and you constantly hear the sound of water splattering down.  Down a steep slope there are 3 silent fish ponds situated, easy accessable by all kinds of narrow steps.

Heel bijzonder is ook het pad met de 100 fonteinen wat eindigt bij de overblijfselen van Rometta, Rome in miniatuur, gebouwd door Curzio Macccarone in 1568, het vertegenwoordigt Rome en haar zeven heuvels en de Tiber met een boot.

Also very special is the path to the 100 fountains which ends at the remainings of Rometta, Rome in miniature, built by Curzio Maccarone in 1568, it represents Rome and her seven hills and the Tiber with a boat. 

De orgelfontein is wel het meest beroemd van alle interessante kenmerken.  Wij hadden het geluk er te zijn op het moment dat het waterorgel ging spelen. Het is gebaseerd op hydraulische theorieën, de eerste schetsen hiervan zijn uit het jaar 100, gemaakt door Heron van Alexandrië.  Bernini heeft het waterorgel van Villa d'Este ontworpen, met de cascades erbij werd het opgeleverd in het jaar 1661.

Of all interesting characteristics the organ fountain is most famous. We were so lucky to be there at the moment the water organ started to play. It is based on hydraulic theories, first drawings of a water organ are dated from the year 100, made by Hero of Alexandria.  The water organ of Villa d'Este is designed by Bernini, together with the cascades it was completed in 1661. 

De onweerstaanbare romantiek die veel villa's kenmerkt, bereikt in deze tuinen het hoogtepunt. De bemoste, overwoekerde en verweerde waterwerken ademen met een diep melancholische zucht.......

The irresistable romanticisme that features many villas, reaches its peak in these gardens.  The mossy, overgrown and weathered water features breathe a deep wistful sigh..........

Dit zijn uitzichten en donkere luchten onderweg naar een volgende tuin, Villa Adriana, waarover een volgende keer meer.

Views and dark skies on our route.  Next time I'll tell something about Villa Adriana which we visited the same day.