DE SCHOONHEID VAN DE ZON EN WIT........ - THE BEAUTY OF THE SUN AND WHITE......

  Deze week hadden we prachtige dagen, dagen waarvan vele uurtjes in de tuin doorgebracht zijn.
 Voorzichtig ben ik begonnen met het verwijderen van de dikke laag blad in de borders. Op de plekken waar Helleborus en sneeuwklokjes bloeien was ik al geweest. Inmiddels ligt er al weer een hele berg takken en stengels die verhakseld kunnen worden.

Op dinsdagmorgen kwam de zon over het water van de Rotte op als een grote rode tomaat, wonderschoon, maar mijn camera lag thuis.
Woensdagochtend, 7.30 uur, een prachtige rode gloed vanaf de veranda boven de kassen. Het was fris met vorst aan de grond. Dikke rookpluimen stegen op uit de verwarmingsketels van de kassen achter ons huis. Achter de kassen ligt een recreatiegebied, het dijkje en de Rotte.  "Kom op Snarf, we gaan....."

This week we had beautiful sunny days, days of which many hours were spent in the garden. Carefully I started removing the thick layer of leaves in the borders. On the spots where Helleborus and snowdrops are blooming I had already been before.  In the meantime a mountain of branches and stems has formed for shredding.

On Tuesday morning the sun rose over the water of the Rotte as a big red tomato, wonderful, but my camera was at home.
Wednesday morning, 7.30 h., I saw a beautiful red glow from the porch over the glasshouses.  It was rather cold with ground frost. Thick plumes of smoke rose from the boilers of the glasshouses behind our house.  Behind the glasshouses is a recreation area, the dike and the lakes and river 'De Rotte'. 
"Come on Snarf, let's go.....".

Hier zijn we dan, we kruisen het weiland over het bevroren gras, meeuwen cirkelen boven de ezeltjesweide in afwachting van lekkere hapjes, ze weten wanneer er een lading oud brood van de bakkerijen komt. Door de kale bomen zien we dat de zon zich nog net achter de horizon bevindt.   Over het boogbruggetje en het lage dijkje op. Snarf die altijd vooruit loopt, keert zich naar mij: "welke richting nemen we, links, rechts of rechtdoor"?  Ik roep en wijs:  "vooruit, de dijk op", en blijf me er over verbazen dat border collies zo slim zijn. Het doet me denken aan iets heel lang geleden toen hij vijf maanden oud was.  We waren hier op deze zelfde plek en Snarf keek naar me om op dezelfde manier. Die dag was er jachtexamen voor jachthonden in dit gebied.  Ik dacht, o help, ik wil met mijn drukke hond niet storen.  Een jurylid in jachttenue zat aan de overkant van de brug tussen de bomen op zijn post.  Ik riep aan Snarf: "rechts" en hij ging onmiddellijk rechts.  Die man die eerst bedenkelijk keek, waarna zijn gezicht opklaarde en uiteindelijk hardop moest lachen om dat slimme hondje. En ik was zo trots op Snarfje van 5 maanden oud.

Here we are, we cross the meadow over the frozen grass, gulls circling above the meadow of the donkeys waiting for snacks, they know when a load of old bread is coming from the bakeries. Through bare trees we see the sun is just behind the horizon. We go over the bowed bridge on to the low dike. Snarf always walking ahead turns to me: "which direction, left, right or straight on"? I shout and point: "straight on to the dike", and I'm still amazed that border collies are so smart. It reminds me of something a long time ago, whien he was only 5 months old.  We were on the same place and Snarf waited and turned to me in the same way.  That day in this area was a hunting exam for hunting dogs. First thing I thought was, help, I don't want to disturb the exam with my over active little dog. A member of the jury in hunting outfit was hiding himself among the trees on the other side of the bridge. I said to Snarf: "to the right"  and he immediately went to the right path.  You should have seen the face of that man, first worried, than brightened and finally laughed out loud.  I was so proud on my 5 months old little Snarf.

Op de dijk zien we dit, de zon komt op zoals elke dag maar, geloof het of niet, het is elke dag anders. Hieronder heb ik hem dichterbij getrokken.

On the dike we see this, the sun is rising like every day but, believe it or not, every day it's different.
Above I zoomed in to the sun.

We lopen zoals gewoonlijk dijkje op, dijkje af.  Snarf is niet alleen mijn grote volger, nee ik volg hem net zo goed. Het leven met hem is één groot feest!

As usual we walk up and down the dike.  Snarf is not only my big follower, no I follow him as well. Life with him is one big feast of working and fun!

De hazelaars bloeien al enkele weken. - Hazels are showing their blooms. 

Hé, ik heb een fles gevonden, gooi hem even.  

Hey, I found a bottle, throw it please.

's Middags gingen Snarf en ik even naar jongste dochter, kijken naar de sneeuwklokjes in haar voortuin.
Samen waren wij op 8 februari naar een sneeuwklokjes festival geweest, waar we natuurlijk een paar andere soorten gekocht hebben.
In haar tuin staat vlak naast/voor de voordeur een enorme beuk, daterend uit 1920 toen het voorste deel van het huis gebouwd werd.

In the afternoon Snarf and I visited the garden of youngest daughter to see the snowdrops in her frontgarden.  We visited together a snowdrop festival on February 8th, where we bought some new cultivars. 
In her garden is next to the frontdoor a huge beech tree, dating from 1920 when the old part of the house was built.

Er staan ook aardig wat crocussen, helleborus, cyclamen en narcissen, die nog moeten komen.

There also are rather a lot of crocuses, helleborus, cyclamen and daffodils still to come.

Een gedeelte van haar achtertuin, gezien van halverwege naar de patio. Hier moet het voorjaarswerk nog beginnen. Oei, ga volgende week als het uitkomt maar helpen met het snoeien van de blauwe regen, zij heeft een constant gebrek aan tijd.

A part of her backgarden, seen from half way to the patio. Here garden spring cleaning yet has to start. May be I shall go there next week helping with trimming the blue Wisteria, she has a constant lack of time.

Snarf is al achterin, waar in het midden een moestuin is, genoeg te doen.
Kom Snarf, we gaan naar huis, binnenkort komen we hier terug.

Snarf is already in the back, where in the middle is a vegetable patch, plenty to do.
Come on Snarf, we go home again, we will soon come back here.

Wat betreft het sneeuwklokjes gala, het was leuk maar wel ver rijden voor een paar sneeuwklokjes. Ik mag echter niet klagen, zij reed. Op de terugweg brachten we een bezoek aan het plaatsje Hoorn, waar we gezellig lunchten en konden praten zonder ondeugende jongetjes, ook wel eens leuk. Zo veel tijd heeft ze niet.  Je ziet wel op de foto collage dat het een sombere dag was.

Concerning the snowdrop festival, it was pretty but a long drive. However, I may not complain, she was driving.  On our way back we went to the old village of Hoorn, where we had lunch and catching up chatting without naughty little boys, sometimes nice.  She has not so much time.  On the collage of pictures you can see it was a gloomy day.

Dit zijn mijn nieuwelingen:  'Dionyssus' en 'Compton Court'.  Hier nog in mijn kas, nu in de tuin.

These are my newbies: 'Dionyssus' and 'Compton Court'.  Here still in my greenhouse, now in the garden.

Vandaag een hele dag regen, daarom zit ik achter de computer, hoef ik niet naar buiten te kijken.

Today we have rain all day, that's why I'm blogging, I don't want to look outside.

Vanmorgen wel een bosje sneeuwklokjes geplukt na het huis schoonmaken van al die vieze hondenpoten.

Despite the rain I picked a bunch of snowdrops after cleaning the house of all the dirty dogpaws.

Hartelijk welkom aan mijn nieuwe volgers en allen een heel mooi weekend toegewenst!

Welcome to my new followers and I wish you all a very nice weekend!