NOVEMBER SCHOONHEID - NOVEMBER BEAUTY

Ondanks dat we vanmorgen al meer dan een uur met ballen en krakende flessen bezig zijn geweest op het weiland en langs de dijk,  staat Snarf thuis weer binnen de kortste keren paraat met een piepende kangeroe in zijn bek. "Gaan we weer naar buiten?"  Ik geef toe want het is een heerlijke zonnige ochtend en ik zie de kippetjes van hiernaast op het hek zitten, daar wil ik even gaan kijken.  Het zijn brutale kippen die van niemand bang zijn, ook niet van Snarf die niet veel van ze moet hebben. Ze pikken lekker in de takjes van de Parthenocissus die nu bijna al het blad verloren heeft maar nog wel wat besjes draagt.  

Although we have been busy with a ball and creaking bottles on the meadow and along the dike for over an hour this morning, back home Snarf is in no time ready to go out again with a squeaky kangaroo in his beak. "Let's go out again?"  I admit because it is a lovely sunny morning and I see the nextdoor's chicks sitting on the fence, I shall have a look at them.  They are cheeky chickens not afraid of anyone, even not of Snarf who must have none of it. They pick up the twigs of the almost barren Parthenocissus that still carries some berries.

Na de kippen gaan we de tuin rond. Drie kleine plantjes kocht ik van deze Cimicifuga simplex 'White Pearl' in 1989.  Ze zijn uitgegroeid tot een mooie groep, die vooral op sombere novemberdagen een geurend lichtpunt in de tuin vormen.

After the chickens we go round the garden.In 1989 I bought three small plants of this Cimicifuga simplex 'White Pearl'.  Now they are a nice group, which is a fragrant light in the garden on gloomy November days. 

Een met dauwdruppels bedekte rozenknop van Tchaikovski.

A late bud of the rose Tchaikovski, covered with dewdrops. 

Rozenbottels van de roos Scharlachsglut.

Rosehips of the shrubrose Scharlachsglut.

"Mary Rose"

"Schneewittchen"

Ondanks de storm hangen er toch nog een flink aantal lange bruine peulen aan de Catalpa.

Notwithstanding the storm there are still a lot of long brown pods on the Catalpa.

Op de voorgrond zien we hier een zelfgezaaide Larix die bijzonder snel groeit.  De Larix is het enige, algemeen in West Europa voorkomende geslacht dat in de winter zijn naalden laat vallen. De naalden zitten er nu nog aan, maar dat zal niet lang meer duren.

In the front we see a self sown fast growing Larix. The Larix is the only very common genus in Western Europe that drops their needles in winter. Our Larix needles are still there, but it won't be long.

Onze Flora (Romeinse godin van de lente en de bloemen) koestert zich in de zon met een druppel aan haar neus.

Our Flora (Roman goddess of flowers and the season of spring) is basking in the sun with a drop of her nose.

Haar haren zijn door de tand des tijds alleen maar mooier geworden met mossen die glanzen door het zonlicht.

Her hair has only become more beautiful with the ravages of time with mosses shining in the sunlight.

We gaan naar binnen waar Snarf eindelijk even een dutje gaat doen.

We go inside where Snarf at last takes a nap.