maandag 28 oktober 2013

STORM




WINDKRACHT 10 OF MEER.

Het was voorspeld,
stormachtige wind, hevige buien,
bomen zullen worden geveld,
tijd voor warme truien.

Vliegende donkere wolken,
een flintertje zon,
zijn degenen die de lucht bevolken,
ik wou dat ik het beter verwoorden kon.

Bladeren nog aan de bomen, 
waarvan de takken breken
door rukwinden die blijven komen,
ik hoop dat de storm blijft steken.

De pergola heeft het zwaar, 
de bladerenlast van de "Witte regen" fataal,
na elke windstoot stort hij verder in elkaar,
25 jaar pergola:  Einde Verhaal!




WINDFORCE 10 OR MORE.

It was forcasted,
Stormy winds, heavy rain,
Trees will fall,
Time for warm sweaters.

Dark clouds flying in the air,
A blade of sun,
Are those who populate the sky,
I wish I had a better wording.

Leaves still on the trees,
Whose branches break
by gusts that keep coming,
I hope the storm goes away.

The pergola has a rough time,
The burden of  "White rain" leaves is fatal,
After each gust he collapsed on together,
25 years pergola :  End of Story.



 
De pergola met de Witte regen in betere tijden (mei 2013)

The pergola with the White rain in better days (May 2013)


Vandaag 12.30 uur

Today 12.30 hours


Dat wordt puin ruimen!

Next step:  Cleaning up!

zondag 27 oktober 2013

DE TUINVERRASSINGEN VAN DE WEEK - GARDEN SURPRISES OF THE WEEK.

De laatste weken heb ik nauwelijks tijd om iets te schrijven, fotograferen gaat nog wel want als ik 's morgens met Snarf uit ga, maak ik vaak foto's, ook van de tuin als ik terugkom. Familie en de keukenrenovatie nemen veel tijd in beslag. Bovendien was het afgelopen week herfstvakantie, dus kwam er een leuk jongetje logeren. 
Toen ik gisteren door de tuin liep, zag ik vanuit mijn ooghoek plotseling iets vreemds.  Naast het vijvertje tussen de straatstenen en de Erigeron karvinskianus stond zomaar een tijgerbloem te bloeien. Wat een verrassing! 

De Tigridia pavonia komt oorspronkelijk uit Mexico en zijn hier als zomerbloeiende bollen te koop in een rijke schakering van kleuren: rood, oranje, geel en wit met meestal een gevlekt hart. Ze vormen meestal meerdere bloemen per tak, elke bloem bloeit maar één tot enkele dagen.  Het blad is als van Irissen en Gladiolen. De Tigridia pavonia houdt van zon en warmte, maar verdraagt wel enkele graden vorst.

De exotisch uitziende bloemen vind ik zeer bijzonder, maar in de tuin passen ze niet.  Daarom heb ik ze in de zomer in een grote pot bij alle andere niet winterharde potplanten op een terrasje staan.  De tijgerbloemen waren al lang uitgebloeid en de pot stond al weken bij de kas om naar binnen te gaan, maar ze hebben zich vorig jaar blijkbaar uitgezaaid, waarvan er hier nu eind oktober één staat te bloeien, dus met recht een verrassing. 


The last few weeks I hardly have any time to write, photographing is easier for when I go out for a walk in the morning with Snarf, I often make pictures, also of the garden on my return.  Family and kitchenrenovation take much time. Moreover, grandchildren had autumn holidays from school, so a funny little boy came to stay with us.
When I was in the garden yesterday, I suddenly saw from the corner of my eye something strange. Near the pond between the pavement and the still flowering Erigeron karvinskianus was one flowering tigerflower..  What a surprise!

The Tigridia pavonia is originally from Mexico and are for sale here as summerflowering bulbs in a rich tapestry of colours like red, orange, yellow and white with mostly a speckled heart. They form more flowers on one twig, each flower only blooming one day. The leaves are Iris and Gladioli like. The Tigridia pavonia loves sun and warmth but tolerates a few degrees of frost.

I think the exotic flowers are very special but not suitable for my garden that's why I grow them in a large container on a terrace with other subtropical plants. The tigerflowers have already gone some time and the container is waiting in front of the greenhouse to go inside soon. As we see, they have selfseeded themselves last year, of which one flower shows her beauty end of October, a real surprise. 


Nu ik toch met verrassingen bezig ben, heb ik er hier nog één.  Aan de buitenkant van het hek bloeien nog steeds enkele rozen, maar dat zijn wel bloemen van de doorbloeiers Bantry Bay, Penny Lane en Ghislaine de Féligonde.  De éénmalig bloeiende roos Meg is niet de gemakkelijkste, maar ze heeft het hier prima naar haar zin want ze heeft van eind mei tot eind juni uitbundig gebloeid. Verrassend is dat ze nu nog een paar prachtige bloemen en knoppen laat zien. Zo gaan we vrolijk de herfstachtige dagen tegemoet die er nu echt aan zitten te komen


Now I'm doing with surprises, I have another one.  On the outside of the fence are still blooming some roses, but these are of continuing flowering roses as Bantry Bay, Penny Lane and Ghislaine de Féligonde. The once flowering rose Meg is not the easiest one, but she is doing fine and showed from end of May till end of June a large quantity of flowers. Surprising is that she shows again some beautiful flowers and buds.  So we will happily meet the bleak autumnal days which now really are coming.



dinsdag 22 oktober 2013

HERFST IN HUIS EN TUIN - AUTUMN IN HOUSE AND GARDEN.


Toen ik gistermorgen terugkwam van mijn avonturen met Snarf, viel mijn oog op dit web aan het hek.  Ik keek naar links en zag nóg een web met daarin een leuke spin. "Zullen we nu eerst maar een rondje tuin doen?" zei ik tegen Snarf, en ja hij keek me aan en liep vooruit het tuinpad op, want hij begrijpt heel veel woorden, ja zelfs zinnen.


.When I returned  yesterday morning from my adventures with Snarf, my eye was caught by a cobweb on the gate. I watched to the left and saw another cobweb with a pretty spider. "Shall we make a stroll in the garden first?"  I asked Snarf,  he looked at me and walked straight on to the gardenpath for he understands many, many words, even sentences.



We lopen langs het  wuivende siergras, Miscanthus sinensis 'Malepartus' en kijken van achter een border de tuin in.

We walk along the waving grass, Miscanthus sinensis 'Malepartus' and look from behind a border into the garden.



In deze borders kunnen we nog steeds genieten van de hortensia's die nu hun felheid hebben verloren en zich aangepast hebben aan het jaargetijde. Herfstasters bloeien nog rijkelijk maar zijn over hun top heen, mede veroorzaakt door het slechte weer van een week geleden.  Ook bloeien er nog monnikskappen en hier en daar een roos, zoals de "Brown Velvet".  De roestbruine kleur van deze roos is bij donker weer op zijn mooist, als de zon schijnt neigt de kleur naar een minder mooie tint oranje.



In these borders we still can enjoy the Hydrangeas, which have lost their intense colours by now and have adapted themselves to the season.  Asters are still flowering profusely but are over their top, alse caused by the very bad weather of a week ago.  There are yet monkshood flowers and here and there a rose, as this "Brown Velvet".  The rusty colour of this rose is the best in dark weather, when it is sunny and warm the colour tends to a less beautiful tint of orange.




Langs het paadje naar de boventuin staat een enorme bos Hydrangea 'Annabelle', die ook de mooiste tijd achter de rug hebben.  Deze hortensia heb ik ooit als klein stekje van een tuinvriendin gekregen.  Inmiddels heb ik er menig keer zelf weer stekken van gemaakt.

Along the path to the upper garden is an enormous Hydrangea 'Annabelle', which also has the best time behind them.  This Hydrangea I ever got as a small cutting of a gardening friend.  In the meantime, I have taken many pieces of this shrub as give-aways.  


En ja de Metasequoia, die kan inmiddels niet meer aan ons oog ontsnappen.  Wat een enorme groeier is dat, staat er slechts twee jaar en zie waar gaat dat naar toe.  Deze boom was een wens van mijn man, ik hoop dat we er geen spijt van krijgen.

And yes, the Metasequoia cannot escape the eye either.  It is a huge grower,  about one meter a year, where is he going, straight to the sky.  This tree was a wish of my husband, I hope we won't regret.


De boventuin slaan we dit keer over, we gaan direct naar het grintpad langs de vaart, daar staan de meeste hortensia's.  Deze hortensia's waar ik geen cultivarnamen meer van weet omdat het allemaal exemplaren zijn die ik zelf van stekken heb gekweekt, groeien bijna letterlijk boven de kas uit.

We leave the upper garden to the left and go straight on to the gravelpath along the canal, there are the most of our Hydrangeas.  These Hydrangeas, of which I do not know the cultivar names, because these are all cuttings from all kind of shrubs, are almost growing literally above the greenhouse.


En wie staat er weer om het hoekje van de Taxushaag  te gluren:  Mijn allertrouwste volger. Hij heeft al vast een speelgoed beest op het grintpad gegooid.

And who peeks around the corner of the yew hedge:  My most faithful follower.  He has thrown a toy on the gravelpath. 


's Middags ga ik wat hortensia's knippen voordat ze lelijk worden.  De meeste bloemen zijn buiten op de struik al dusdanig ingedroogd dat je ze direct kunt verwerken, zonder water dus. Ik heb ook wilde kastanjes geraapt.  Als ik ze zie liggen, kan ik het nooit laten mijn zakken vol te rapen, net als de kinderen.

In the afternoon I go to cut some Hydrangeas before they are unsightly.  Most flowers are  already dried on the shrub and can be used immediately, without water.  I also collected chestnuts. When I see them, I cannot resist to pick my bags full, like children do. 


Voor binnen maak ik een krans, redelijk saai, want dat doe ik elk jaar. De worteldoek, die in de jaren vijftig van de vorige eeuw boven de schoorsteenmantel gedrapeerd werd,  wordt ook elk najaar weer tevoorschijn gehaald en tijdelijk op de oude hangoortafel gelegd.

For inside I made a wreath, quite boring for I make every year one or more wreaths.  The old cloth which was draped above the mantelpiece in the fifties of the last century, is brought out each fall to put on the old table temporarily.   


In de krans heb ik ook bloemetjes van de herfstasters verwerkt en glinsterende clematis zaadpluizen.

In the wreath I also used some flowers of autumn asters and shimmering seed hairs of clematis.




Heb een tak over van de mooie Aster 'Purple Dome', die zet ik op een van mijn hyacintenglazen.  Over enkele weken gaan de bollen er weer op voor het volgende voorjaar.

One branch of the pretty Aster 'Purple Dome', I put on one of my bulb glasses.  Within a few weeks the bulbs will be put on the glasses for next spring. 

"October gave a party;
The leaves by hundreds came -
The chestnuts, oaks and maples,
And leaves of every name.
The sunshine spread a carpet,
And everything was grand,
Miss Weather led the dancing,
Professor Wind the band."
                                      - George Cooper -

donderdag 17 oktober 2013

DWERGMISPEL - COTONEASTER HORIZONTALIS


De Cotoneaster horizontalis oftewel dwergmispel komt vrij veel voor in en om tuinen in onze omgeving.
Omdat onze tuinen vaak omgeven zijn door soms diepe sloten, zijn er tamelijk steile hellingen.  De tuiniers die alles spic-en-span willen hebben, houden niet van rommelige, natuurlijke slootkanten en ook gras is meestal geen optie, want de steile hellingen bemoeilijken het maaien. Dan wordt er gezocht naar andere mogelijkheden en komt men nogal eens op deze lage bodembedekker uit.  Daar is op zich niets mis mee, want het is een prachtige spreidende lage heester, die in het voorjaar bloeit met witroze bloemetjes en in de herfst geliefd is om zijn tooi van bessen. Ook wordt de dwergmispel vaak aangeplant tegen schuttingen of muren. De struik wordt breed en de takken staan overwegend horizontaal aan de plant, de twijgen zitten visgraatvormig aan de tak, waarvan de blaadjes klein, ovaal en glanzend groen zijn.  Wanneer we een erg zachte winter hebben, blijven ze groen, maar meestal verliest deze Cotoneaster zijn blad als het echt koud wordt.  Alle delen van de struik zijn giftig, maar in het bijzonder de bessen.
Het zijn erg gemakkelijke planten die goed groeien in iedere voldoende voedzame, liefst humusrijke grond. Ze nemen genoegen met een zonnige tot licht beschaduwde standplaats.  Als snoei nodig is, kan dit om de planten compact en binnen de perken te houden,  het beste is na de bloei, dan geeft de struik het jaar erna een nog betere bloei en meer bessen.

Zelf had ik tot voor kort geen dwergmispel in de tuin,  maar langs het weggetje achter ons staan er wel.  Bij de rechter buren groeien ze heel hoog tegen een oude schutting en verderop, hebben ze er een hele rand langs de tuin mee laten begroeien.


The Cotoneaster horizontalis is rather common in and around gardens in our environment.  As  our gardens are sometimes surrounded by deep ditches, there are fairly steep slopes.  There are many gardeners who want to keep their gardens very tidy, who don't like messy, natural ditch sides where grass mostly is not an option, for steep slopes are difficult mowing.  Then other alternatives will be searched for and one comes quite often on this groundcovering shrub. There is nothing wrong with that, for it is a beautiful spreading low shrub, blooming in spring with tiny pale white rosy flowers and in autumn beloved for their berries. This Cotoneaster also is planted often against fences or walls. The shrub is wide and the branches are predominantly  horizontal to the plant with  twigs as fishbones  of which the leaves are small, oval and glossy green. When we have a very mild winter, they remain green, but mostly this Cotoneaster loses its leaves when it is getting really cold.  All parts of the shrub are poisenous, but in particular the berries.
They are easy growing plants for every sufficient nutritious, humus rich soil. They settle for a sunny to lightly shaded location.  Pruning is possible to keep the plants compact and within the limits.  The best time for pruning is after flowering. The year after, the shrub will give even more flowers and berries. 

Until recently I had no cotoneaster in the garden but there are many along the road behind us. At our neighbours on the right they grow high against an old wooden fence and further on, they have an entire edge of this cotoneaster along the garden.




Nog maar heel kort geleden, misschien twee jaar, trof ik tegen de rand van de stoep bij de voordeur een piepklein zaailingetje aan. Aanvankelijk wist ik niet wat het was, maar in elk geval geen onkruid, dus liet ik het staan.  Nu is het uitgegroeid over het grint, en toont veel besjes.  De vogels hebben er wellicht voor gezorgd dat deze plant in mijn tuin kwam.  De voordeur wordt bij ons nauwelijks gebruikt, dus daarvoor hoeft deze aangewaaide dwergmispel  niet te wijken. Voorlopig mag de dwergmispel hier dus mooi blijven staan.

A short while ago, may be two years, I found against the edge of the front doorstep a very tiny seedling.  At first I did not recognize it, but it was not a weed, so I left it.  Now that tiny seedling has grown and spread across the gravel, and shows many currents.  The birds have probably made sure this plant came into our garden. The frontdoor is hardly used, so there is no need for the cotoneaster to give way.  For the time being this cotoneaster may stay, showing nicely.




zaterdag 12 oktober 2013

MIJN LEVEN ROND DE ROZEN IN DE HERFST - MY LIFE AROUND THE ROSES IN AUTUMN

De zomer is moeiteloos overgegaan in de herfst, al weer hebben we bijna een week achter de rug met meer zon dan we konden voorzien. De rozen hebben het, mede door de mooie zomer, prima gedaan en velen bloeien nog onverminderd door.   Deze week op verschillende ochtenden foto's gemaakt van de nu nog bloeiende rozen, want ongetwijfeld zal het binnenkort afgelopen zijn.  Als het echt guur wordt, snij ik meestal alle mooie rozen af om er binnen nog even van te kunnen genieten, maar gelukkig is het nog niet zo ver.

Summer has easily proceeded in fall,  almost a week has passed again with more sun than we could predict. The roses have done very well this year and many are still flourishing unabated.  During some mornings this week I photographed the flowering roses, for undoubtedly their colours will fade away within short time. When the weather gets really bleak, I mostly cut all my good looking roses to enjoy them inside, but gladly it is not yet that far. 


Begin deze week bloeide Penny Lane nog met prachtige bloemen aan het hek die mooi afsteken tegen de blauwe lucht met lichte wolkenflarden.

In the beginning of this week the rose Penny Lane was still flowering on the fence with great flowers, that contrast beautifully against the blue sky with light drifting clouds.


Ook Bantry Bay vertoont nog een tak met bloemen, die hoog boven het hek uitsteken.
Om de vele rozen aan het hek krachtig en gezond te houden, bedek ik de grond binnenkort met koemest of goedverteerde paardenmest.

Also Bantry Bay shows a late branch with flowers, which are reaching to the sky.  To keep the many roses along the fence strong and healthy, I cover the soil before winter with cow manure or well rotted horse manure.


De roos Madame Isaac Pereire, groeit in de tuin rond een obelisk waar ze in de herfst ook hoog boven uit steekt met haar tweede bloei, de geur is heerlijk maar minder intens dan op zwoele zomerochtenden of avonden.

The rose Madame Isaac Pereire grows high on an obelisk where she shows her second flowering period, often more beautiful than in summer.  The fragrance is lovely but less intense than on balmy summer mornings or nights.


Zoals je ziet, is het niet één en al rozengeur en maneschijn, er wordt ook gewerkt. Vorige week de keuken geheel en al leeggehaald, deuren schuren en de oude muren die achter de schrootjes vandaan kwamen met ammoniak schoongemaakt.  Deze week kwam de stukadoor en na even stof happen, maakte hij een mooi glad muurtje, het begin is er.

As you see, it is not all moonlight and roses, there is a lot of work to do.  Last week we cleared out and demolished the kitchen, sanded doors and cleaned walls with ammonia. This week the plasterer came and after eating a lot of dust he made a smooth wall, there is a start. 
.


Snarf komt even om de deur gluren en denkt : "Dat domme vrouwtje maakt ook overal foto's van".

Snarf is peeping round the corner and thinks: " That stupid little woman making photos of this....?"


Ja buiten tussen de rozen is het nu beter toeven dan in dat rommelige huis. De roos Souvenir de la Malmaison vertoonde dit jaar ook veel mooie bloemen, zij trok profijt van de vele droge dagen. Nauwelijks vieze natte bruine dotten van bloemen, maar , geurende, zachtroze grote gevulde schoonheden.

Yes lingering outside between the roses is much better than spending time in that cluttered home.  The rose Souvenir de la Malmaison showed this year many beautiful flowers too, she drew benefit of the many dry days. She showed hardly dirty wet brown crumpled flowers, but this time fragrant, big pale pink filled beauties. 


Dit is de roos 'Lady Hillingdon",  ik heb ze nog niet eerder laten zien, hoewel ze al een aantal jaren in de tuin staat.  Ik zag ze voor het eerst op een tuinreisje naar Frankrijk in 2006, in de tuin Le Clos du Coudray. De herfst daarna heb ik ze besteld. Bij mij is het geen snelgroeiende roos, ze is echter ook een keer verpoot toen ze in de weg stond voor het bouwen van een nieuwe schuur.  Ik probeer haar een beetje extra te verwennen, nu in de herfst geeft ze eindelijk weer enkele bloemen.

This is the rose Lady Hillingdon, I did not show her before, though she is already a number of years in our garden.  I saw her for the first time on a garden trip to France in 2006, in the garden Le Clos du Coudray, and fell in love.  In that autumn I ordered her.  In our garden this rose is not a fast growing one,  however, she has been moved to another spot in connection with the building of a new garage.  I try to keep an extra eye on her, now in the fall at last she shows some flowers.


Dit zijn de laatste bloemen van de roos Acropolis.  Een Floribunda roos van rozenveredelaar Meiland. Ik heb deze roos voor het eerste jaar, ze doet het prima, heb er echter nog niet eerder over geschreven omdat ik de opvallende bijzondere kleur over het algemeen wat vind tegenvallen.

These are the last flowers of the rose Acropolis.  A Floribunda rose of Meiland.  It is the first year for this rose, she does excellent, have not yet written about her because I think her striking special colour is a bit disappointing.


Een laatste roos van Moody Blue die prachtig uitkomt tussen de herfstasters.

A last rose of Moody Blue showing beautiful between the Michalmas daisies. 


En toen hoorden we van de week 's avonds, de zon ging bijna onder, een gekrijs uit de Catalpa komen.  Er was een hele groep halsbandparkieten neergestreken.  Wil dit even laten zien, hoewel de foto's niet bepaald optimaal zijn. Deze tropische vogels, afkomstig uit Zuid-Azië en Centraal-Afrika  zijn knalgroen, luidruchtig en assertief. Het zijn eigenlijk ontsnapte en losgelaten kooivogels die ook in nestkasten broeden, tegenwoordig zijn ze een bekend verschijnsel in onze koude kikkerlandje, omdat ze hier prima kunnen overleven. Het zijn voornamelijk zaden- en vruchteneters en dat voedsel kunnen ze eenvoudig in ons land vinden. Het is dus geen inheemse vogelsoort maar van mij mogen ze blijven als ze niet te veel overlast gaan geven.


And then we heard this week at dawn a screeching from the Catalpa.  A group of ringneck parakeets had landed in the tree.. Want to show this, although the photos are not optimal.  These tropical birds originating from South-Asia and Central-Africa are beautiful bright green, noisy and assertive.  They are escaped and released cage birds who also breed in nestboxes, nowadays they are a well-known appearance in our cold damp country, because they can survive excellent.  They eat mainly seeds and fruit which they can find easily in our country. It is not a native specie but for me they may stay when they do not cause too much trouble.


De roos Pat Austin, vind ik ook een juweel.  Ze staat voor het tweede jaar in de tuin en is nu uitgegroeid tot niet alleen een prachtige maar ook krachtige roos waar we de hele lange zomer plezier van hebben gehad.

The rose Pat Austin is a gem in my garden.  I have her for the second year and has grown to a beautiful but also strong rose who has given us much pleasure a whole summer long.



De roos Peau douce staat er al jaren en gaat onverminderd door.

The pale yellow Peau douce is there already for years and goes on and on.


Dit is Oranges and Lemons, bloeit niet uitbundig, maar er is altijd wel een knop of bloem te zien.  De oranje en gele strepen zijn in de herfst wat vervaagd.

This is Oranges and Lemons, do not flower in abundance, but always shows a bud or flower. The orange and yellow stripes have faded somewhat in fall.


Austin's roos Mary Rose, is al jaren een topper ondanks het feit dat ze bij ons niet op de beste plek staat.

Austin's rose Mary Rose, is already for years a topper, despite the fact she is planted on a shady spot under a tree. 



Fleurette, een grote heesterroos, die van vroeg tot laat haar enkelvoudige bloemen laat zien, is niet geurend maar sterk. Eigenlijk echt een roos geschikt voor parken, maar ik zou haar in mijn tuin ook niet meer willen missen.

The rose Fleurette, a tall shrub rose, which shows from early summer to late in autumn her beautiful single flowers, has no scent but is very strong. Actually a rose  suitable for parks but I should not want to miss her in the garden.


Midden in deze (herfstrozen) week werd mijn moeder 92 jaar, daarom heb ik ze letterlijk en figuurlijk in de bloemetjes gezet, hier op de foto tussen allemaal 'the Fairy' rozen.

In the middle of this rosy autumn week my mother celebrated her 92nd  birthday, therefore we put her literally and figuratively in the flowers, here on the picture with The Fairy roses. 


Nu onze keuken buiten gebruik is, kook ik in de kas, was ik af in de badkamer, tap water in de kelder of toilet fonteintje en leven we hoofdzakelijk in de serre waar de oude koelkast staat en andere eerste levensbehoeften.  Vanuit de serre zie ik bovenstaande roos Gloire de Dyon bloeien, werkelijk een schitterende roos, het blad is nu echter wel aangetast door sterroetdauw. Dit is één van mijn eerst bloeiende rozen in het voorjaar,  in het najaar doet ze het nog eens dunnetjes over. Het blijft één van mijn favorieten.

Now we temporarily cannot use our kitchen, I cook in the greenhouse, do the washing up in the bathroom, tap water in the basement or toilet and we live mainly in the conservatory where our old fridge is situated and other first necessities.  Looking through a window of the conservatory we see the rose Gloire de Dyon, a wonderful rose. At the moment the foliage is suffering of black spot but this is one of my first blooming roses in spring and in autumn she gives e second flush of flowers.  It is one of my all time favourites. 


Graham Thomas blijft ook heel lang doorbloeien, letterlijk tot de vorst invalt.  De struiken zelf doen het echter niet meer zo goed, ze staan er inmiddels 24 jaar.

Graham Thomas is also a long flowering rose, until frost arrives.  The shrubs however, are old and worn out, they are already for 24 years on the same spot.


Brown Velvet of Colour Break heeft ook nog behoorlijk wat knoppen, één van mijn meest gekoesterde rozen met mooie herinneringen aan onze reis naar Nieuw Zeeland.

Brown Velvet or in New Zealand called Colourbreak has rather a lot of buds yet, it is one of my most cherished roses due to sweet memories of our travels in New Zealand.


De roos Lady of the Dawn staat er ook al minstens 20 jaar, de planten zijn wat iel maar de bloemen blijven onveranderd mooi.

The rose Lady of the Dawn is at least 20 years in the garden, the plants look somewhat weedy but the flowers remain invariably beautiful.


De bottels van Scharlachsglut blijven de hele winter schitterend.

The hips of the rose Scharlachsglut are glowing and brilliant for a long time.


Donderdag wilde ik het ondanks de rommel nog een beetje gezellig maken. Op de veranda tafel was wel plaats.  De druiven zijn nu pas goed en het zijn er veel, maar de vogels hebben ze nu ook ontdekt dus hebben we ze allemaal geplukt deze week. 's Morgens op Snarfenwandeling zagen we heel veel hazelnoten liggen, dus mijn zakken volgepropt.  Het glanzende stenen hert in het midden, was een vondst op de jaarlijkse brocante markt in Lille.  Eigenlijk vind ik hem achteraf niet mooi, dacht aanvankelijk dat het een paté vorm was, maar het is een gewone schaal met hertenkoppendeksel voor bonbons of zo. Nou ja, hij was ook maar een paar Euro.  Nu heb ik het ding gebruikt om er druiven in- en over te draperen.  Dahlia's en Sedum uit de tuin heb ik in een soepkop van het Palissy jachtservies gezet, deze vond ik op een bootsale bij Kingston Lacey Estate in Engeland en aangezien ik al meer onderdelen van dat servies heb, was het een leuke aanwinst. De dennenappels raapten we in het bos bij Heeze enkele weken geleden.


Despite the mess I wanted te make it a little cozy at home. At last our grapes are good for eating, but the birds discovered them too, so we picked them all this week. During Snarf's early morning walk we saw many hazelnuts, so I crammed my pockets with them.  The glossy stone dear in the centre, was a find on the annual antiques and curiosa market in Lille.  Actually, lateron I disliked it, but at first I thought it was for pâté, but no it is only a dish for chocolates or so with a deer lid.  Anyway, it was only a few Euros.  Now I used the thing to drape  the grapes over it.  Dahlias and Sedum from the garden are put in a soupcup of the Palissy tableware I found on a bootsale on the grounds of Kingston Lacey Estate in England.  As I have already more parts of this tableware, it was a nice addition.  The pinecones we gathered in the woods near Heeze a month ago. 





Als ik dan op de veranda lekker ontspannen bezig ben met mijn gefrutsel, staat deze jongen er natuurlijk ook bij.  "Kun je die kostbare tijd niet beter aan mij besteden?"  "Ja Snarf, ik kom zo."

When I am relaxed working and fiddling on the verandah with my decorations, of course this hairy boy is there too. "Time is precious, you better spend that time to me, is not it?" - "Yes Snarf, I am coming."


Gistermorgen was het weer dan eindelijk toch omgeslagen, het regende aan een stuk door. Helaas, het moest er toch eens van komen. De blauwe winde bloeit nog steeds en kleurt mooi samen met de donkerblauwe bessen van de wilde wingerd.

Yesterday morning the weather turned at last, it was raining and raining all day long. Alas, it had to happen.  The blue  bindweed is still flowering and colours nicely together with the dark blue berries of the Virginia creeper.


De roos Tchaikovsky druipt bijna van de regen maar kleurt met haar zacht geelroze kleur zo mooi bij de gele Chrysanten.

The rose Tchaikovsky is almost dripping of raindrops but her pale yellow-pink colour combines wonderfully with the yellow Chrysanthemums. 


De roos Abraham Darby trotseert de regen ook en doet nog een poging om haar hart te laten zien. Het rozenseizoen is bijna voorbij.

Davind Austin's Abraham Darby defies the rain and still tries to show her heart. The season of the roses is almost over.


'T is the last rose of summer
Left blooming alone;
All her lovely companions
Are faded and gone.

- Thomas Moore - 1807 -