HET VOORJAAR LAAT ZICH ZIEN - SPRING SHOWS.

Met horten en stoten is de temperatuur afgelopen week omhoog gegaan naar normale waarden in deze tijd van het jaar.  En wat een vreugde we hebben ook wat regen gekregen, onmisbaar voor de groei, het gedijen van alle leven op aarde.  

We zien de tuin opfleuren, of beter gezegd groen worden, bloemen openen zich langzaam. De narcissen zijn dit jaar niet alleen veel later, het lijkt wel of er minder zijn, maar wat nog niet is kan nog wel komen.  

Toen ik op een morgen terugkwam van mijn vroege wandeling met Snarf, stond er langs het hek wel een bijzonder narcisje te bloeien, de Rip van Winkle.  Ik kan niet zeggen of ik deze zo mooi vind, in elk geval wel anders.  Het is al een oudje van voor 1884 en komt oorspronkelijk uit Ierland.  Het is een miniatuurtje met gevulde bloemen. Zowel trompetje als de kelkblaadjes zijn verdeeld in smalle stukjes.

Onder de bollenkwekers zijn de meningen verdeeld over dit narcisje, sommigen noemen het minachtend paardenbloemen, waar ze inderdaad iets van weg hebben.

By fits and starts temperature went up to normal values last week.  And what a joy, we also got some rain, indispensable for growth, the thrive of life on earth.

We see our gardens alive again, buds are opening slowly.  The Narcissus are not only late this year, it seems if I have less, but what is not there, may come lateron.  

When I returned one morning from my walk with Snarf, along the fence a characteristic daffodil was flowering, the Rip van Winkle.  I cannot say that I like this one very much, anyway it is different.  This Narcissus is a very old one, before 1884 and originates from Ireland.  It is a mini daffodil with filled flowers. The little trumpet as well as the sepals are separated in pieces.  Bulbgrowers have different opinions about this little Rip van Winkle, some call it disparaging dandelions, and yes in some or another way they look like dandelions.  

Narcissus 'Rip van Winkle'

De heester hierboven is een Viburnum plicatum 'Mariesii', die voorzichtig begint uit te lopen. Deze Viburnum heeft al heel wat meegemaakt maar daar vertel ik over als hij in bloei staat.

The shrub on above picture is a Viburnum plicatum 'Mariesii', starting to show leaves and buds.  This Viburnum has a long history in my garden, which I shall tell when it is flowering next month.

De Forsythia is ook afgelopen week tot bloei gekomen, bijzonder laat. Er wordt wel gezegd dat je de rozen kunt gaan snoeien als de Forsythia bloeit, dat klopt eigenlijk wel. Ik heb de meeste rozen echter al in maart gesnoeid, de laatste heb ik gisteren gedaan en de klimrozen weer netjes opgebonden.

At last the Forsythia started flowering last week, particularly late.  They say you can start pruning roses when the Forsythia flowers, that's right actually but I pruned almost all my roses in March, the last ones I did yesterday and tying up all my climbing roses.

Dit is een spruit van een boompioen, ondanks de vorst zitten er weer veel knoppen in.

This is a shoot of a tree peony, despite the long frost there are lots of flower buds.

Toen ik op het grindpad langs de vaart kwam, stonden er al enkele blauwe druifjes in het grind te bloeien, dit zijn zaailingen van de bolletjes die naast het pad staan.

When I walked on the gravel path along the canal there were already some blue Grape Hyacinths in the gravel flowering, these are seedlings of the bulbs, planted long ago along the path.

Tja en dan kom ik dit tegen, gistermiddag gestopt met het snoeien van dood hout uit de hortensia's en het ontdoen van de oude bloemen, dus ligt dit voor mijn neus.  Nog even verder op mijn inspectie ronde en dan weer aan de slag.

Yes, and then I see above mess, yesterday afternoon I had to stop suddenly cutting dead wood and deadheading the Hydrangeas. I have to hurry up my garden walk to go to work again.

Gelukkig beginnen de meeste rozen behoorlijk uit te lopen, dit is één van mijn ouderwetse rozen, Madame Legras de St. Germain, een prachtige witte. Het ziet er weer veelbelovend uit.

I feel so happy to see all those new shoots on my roses, above picture is of one of my historic roses, Madame Legras de St. Germain, a beautiful white flowering one.  It looks so promissing.

De Prunus ceracifera 'Nigra' is ook buitengewoon laat. Deze bloeit normaal eind februari, dit jaar begint hij voorzichtig op 10 april.

The Prunus ceracifera 'Nigra'  is extra-ordinary late too.  This tree flowers here normally end of February, this year it starts carefully on April 10th. 

Ik heb geen bijzondere Pulmonaria soorten in mijn tuin, alleen het gewone longkruid, ik vind het toch altijd weer mooi en ga er binnenkort  boeketjes voor op de schoorsteenmantel van maken.

I don't have special Pulmonaria cultivars in my garden, only the ordinary lungwort, I think it is very nice and one of these days I shall make small bouquets for on the mantelpiece.

Dit is de Corylopsis pauciflora met haar zachtgele bloemetjes.  Helaas lijkt het of deze heester na 24 jaar onze tuin opgefleurd te hebben, aan haar einde is.  Er zitten veel dode bemoste takken in.

Above is the Corylopsis pauciflora with soft yellow flowers.  It looks as if this shrub is at the end of her life after 24 happy years in my garden. There are lots of dead mossy branches in it.

De bosanemoontjes bloeien weer volop en bedekken op verschillende plekken in de tuin de grond.

The little wood anemones are in full bloom and cover the ground on several places in the garden.

Tot de werkzaamheden behoorden deze week ook het uitplanten in potjes van diverse zaailingen, o.a. Lobelia's 'Cambridge Blue', nog meer Delphiniums (ben gek van Delphiniums en kan er niet genoeg van hebben), tomaatjes, violen en lathyrus.  En komende weken zal er nog heel wat opgepot worden, want de serre tafel staat vol zaailingen.

Last week I did a lot of potting up in the greenhouse, Lobelias 'Cambridge Blue', more Delphiniums (I am mad with Delphiniums and can never have enough of them), tomatoes, pansies and sweet peas.  Coming weeks I have to pot up lots of more seedlings which are still on the table in the conservatory.

Langs het hek beginnen de Leucojum vernum, lente klokjes, ook te bloeien.  Daar ben ik blij mee. Andere jaren zijn de de Leucojum aestivum, de zomerklokjes deze altijd de baas.  De beide soorten staan langs het hek, maar de zomerklokjes worden veel hoger, tot wel 50 cm. en is een prachtige snijbloem, maar ze bloeien vaak gelijktijdig en overheersen dan het toch ook mooie lenteklokje.

Along the fence the Leucojum vernum, Spring Snowflakes, start flowering. I am very glad with them.  Other years the Leucojum aestivum, Summer Snowflakes, are always in charge.  Both varieties are along the fench, but the Summer Snowflakes grow bigger, till about 50 cm. and are beautiful cuttingflowers. These two, often are together in bloom at the same time and the Summer Snowflake predominates over the yet beautiful Spring Snowflake.

 Ik eindig vandaag met een tuinfoto, vanmorgen genomen vanaf de serretrap.

I finish today with a gardenview from the conservatory stairs.