DE SEPTEMBERTUIN

Het is half September, de ochtenden en avonden worden merkbaar frisser. Vanmorgen geen ontbijt op de veranda maar in de serre. In het weekend heeft F. (mijn man) Snarfendienst, doet hij de ochtendwandeling en maak ik het ontbijt klaar.  Komt hij terug om 8.00 uur en vraagt : "Waarom eten we niet op de veranda?". 

Ja, het kan altijd maar dan wel met een trui of vest, dus toch maar in de serre.  Ook 's avonds hebben we al weer een paar keer binnen gegeten. 

In de maand september kan er nog heel veel bloeien in de tuin.  De herfstbloeiende vaste planten beginnen te kleuren, een aantal rozen laten zich van hun beste kant zien,  vele éénjarigen staan er nog piekfijn bij en als bonus geven de Delphiniums een bescheiden tweede bloei.  

De tuin kreeg nog een flinke groeispurt, de laatste stuiptrekkingen van de zomer. De weelderige begroeiing begint nu ook her en der wat herfstkleur te vertonen. De klimrozen hebben lange nieuwe scheuten ontwikkeld en die moeten allemaal weer keurig opgebonden worden, de hortensia's groeien, bloeien en hangen over de paden. 

De uitgebloeide bloemen in de tuin worden regelmatig afgeknipt of als de hele plant lelijk wordt, tot de grond toe afgeknipt. Elke week gaan er wel enkele kruiwagens vol naar de composthoop en het leuke is dat je er niets van ziet in de borders, het staat gewoon nog mudvol. 

Afgelopen week heb ik ook zaden verzameld van Lupinen, tijgerlelies, pronkerwten, goudsbloemen enz. 

Het gras groeit nog goed, maar we hebben een explosie van mollen.  Onze buurman is een goeie mollenvanger, maar dit keer nemen ze hem in de maling.  Hij probeert ze al weken te vangen met wel 4 mollenklemmen, tot nu toe zonder resultaat.  

Ik dacht dat ik dit jaar alleen maar witte en purperen lathyrussen had, totdat er langs het hek nog mooie roze geurenden bloemen kwamen.

De éénjarige, klimmer Cobae scandens is ook een welkome laatbloeier, als het niet vriest kan deze doorgaan tot in november. De eerste bloemen gaan nu pas open.

Ook de Anemone hupehensis wordt druk door de hommels bezocht.

De Verbena bonariensis weet niet van ophouden. Eind juli begonnen ze te bloeien en het gaat maar door. Dit is in ons klimaat niet zo´n sterke vaste plant, maar ze zaaien zich rijkelijk uit.

Herfstasters beginnen nog maar net kleur te bekennen en de vage herfstachtige tint van de Sedum mag in geen enkele tuin ontbreken, het vleesachtige blad is in de zomer een prachtige opvulling van de border.

De Tricyrthis hirta, oftewel armelui´s orchidee; de nederlandse naam geeft al aan dat deze plant een bescheiden voorkomen heeft. Deze plant staat in het schaduwgedeelte van de tuin waar ze het bijzonder goed doet.

Hosta Sum and Substance, een waar licht in duisternis.  En dat niet alleen, het is bijna de enige hosta in de tuin die geheel genegeerd is door slakken en ander kruipend ontuig. Deze prachtige hosta kan ik iedereen aanraden.  De meeste hosta´s zien er zo ongeveer uit als onderstaand exemplaar, geen vrolijk gezicht. Ik moet wel zeggen dat het tot augustus heel goed is gegaan maar daarna kwam er een invasie van allerlei soorten ongedierte.

De Cyclamen hederacea is helemaal in de verdrukking gekomen tussen de Vinca minor, toch staat het leuk die roze bloemetjes in het groen. Ze breiden zich ondanks de Vinca hier verrassend goed uit want ik ben begonnen met enkele knolletjes.  Ze houden ervan om in de schaduw van bomen of heesters te staan. Deze bloeien dus nu. Er is nog een andere tuinsoort de Cyclamen coum die in de winter bloeit, heb ik ook ooit gepoot maar die willen hier weer niet zo.

                                               

De Fuchsia magelanica ´Alba` heeft een zweem van roze.  Deze was in februari tot de grond toe afgevroren, maar ze heeft het overleefd en bloeit dit jaar alleen wat minder dan anders. Dit is nog een afstammeling van een stek uit Bretagne, meer dan 20 jaar geleden.

De Artemisia ludoviciana ´Valerie Finnis´ staat in het witte tuingedeelte maar past ook mooi bij roze en paars. Ze wordt 60 cm hoog maar door de spreidende groei lijkt het lager, bovendien knip ik ze regelmatig een stuk terug. Ik laat ze zeker niet in bloei komen, deze halfheester bloeit nl. onbeduidend geelwit.

De roos Souvenir de La Malmaison bloeit nu met meer en veel mooiere bloemen dan van de zomer.  Dit zit misschien ook wel in het weer, de zomer was nat en daar houdt deze roos niet van, ze veranderen dan snel in vieze dotten of de knoppen komen zelfs niet uit.

De roos Rosy Cushion is een prima heester, die de hele zomer doorbloeit. 

Zo dat was het weer voor vandaag, het is nog een heel verhaal geworden. Een volgende keer over geel in de herfstuin.