AAN DE RAND VAN DE STRABRECHTSE HEIDE

We zijn er even tussenuit geweest en hebben de tijd doorgebracht in en om een heerlijk huis, ver van de bewoonde wereld in een bos bij het beekdal van de Kleine Dommel die langzamerhand over gaat in de Strabrechtse heide. We vulden onze dagen met wandelen met Snarf, zwemmen in het riante zwembad, kijken naar een voorbij springende rode eekhoorn in de tuin en soms een hert, en lezen........

Het beekdal van de Kleine Dommel grenst aan de hogere zandgronden van de Strabrechtse Heide.  De Kleine Dommel doorkruist het kleinschalige akkerland met houtwallen en bosjes. Door begrazing of door jaarlijks maaien krijgen veel kruiden die in het beekgrasland thuishoren volop de kans.

De Strabrechtse Heide beslaat een oppervlakte van ruim 1500 ha., waarvan 1230 ha. onder beheer van Staatsbosbeheer, hierbij is het aansluitende dal van de Kleine Dommel inbegrepen. Het zeer afwisselende heidegebied bestaat uit natte- en droge heide, vennen, bos, stuifzanden, weilanden, historische akkers, moeras hooilanden, elzenbroek bossen en rietbeemden.
De verstrengeling tussen heide en beekdal is hier bijzonder hecht en dat is in Nederland een zeldzaamheid. Vrijwel nergens valt een dergelijke ongestoorde overgang waar te nemen.

Het vee bestaat voornamelijk uit schapen en daarom staat er bij Heeze aan De Plaetse een schaapskooi.
Deze schaapskooi is de thuishaven van de ongeveer 450 Kempische heideschapen. Van maart tot november grazen de schapen op de heide, een aantal binnen een afrastering en de rest met een schaapherder met border collies. Begrazing van de heide is nodig om te voorkomen dat de heide in bos verandert.

De schapen gaan vanuit de schaapskooi  's morgens met herder en honden de hei op.

Onze Snarf die zich niet om schapen bekommert maar wel om zijn tennisbal.

 

Zwemmen doet hij ook bijzonder graag maar hij moet wel een doel hebben, in dit geval dus weer die bal.

Hoewel de luchten overdag prachtig waren, het weer fantastisch meewerkte en de vergezichten magnifiek, gaat er niets boven een wandeling in de vroege ochtend, het licht van de opkomende zon, de frisse atmosfeer, het natte gras en de bedauwde spinnenwebben.

Kunnen genieten van al wat de natuur ons biedt is op zich al heel fijn maar thuiskomen na een lange wandeling waar dan een mooi boek ligt te wachten is ook niet verkeerd.  Natuurlijk hadden we zelf van thuis genoeg leesvoer meegebracht, maar in de vele boekenkasten van onze schoonzoon zijn oma rondneuzen was ook leuk. Er stonden planken vol poëzie en nog meer literatuur, waaronder het boek Travels with Charley. In search of America van John Steinbeck.  Ik heb het in één ruk uitgelezen, prachtig!  Iedereen die het boek Reizen zonder John. Op zoek naar Amerika van Geert Mak wil of heeft gelezen, zou ook dit boek eigenlijk eerst moeten lezen. Het gaat om dezelfde reis, alleen precies 50 jaar geleden. Bijzonder interessant om het leven in Amerika te vergelijken.

 

Vandaag eindig ik met een prachtige alinea uit het boek :

"So much there is to see,

but our morning eyes describe a different world than do our afternoon eyes,

and surely our wearied evening eyes can report only a weary evening world."