EEN WANDELING DOOR DE TUIN (Deel I)

Na een enerverende week met ook veel tuinplezier, we bezochten o.a. met onze tuinclub 2 dagen lang tuinen in België, is het tijd voor een wandeling door eigen tuin.  Ondanks wisselvallige dagen met af en toe harde wind en veel regen valt de schade in de tuin wel mee.   De tuin loopt licht af naar beneden en ligt redelijk beschut achter taxushagen aan de westkant. Maar ik heb veel Delphiniums en die zijn hoog en ik heb niet naast elke steel een stok staan.  Na enkele dingen gefatsoeneerd te hebben, heb ik mijn camera gepakt om nog een fotoronde te doen. De zonnige foto's zijn afgelopen zondag gemaakt, de sombere vandaag.  Het wordt wel veel daarom doen we de wandeling in etappes.

We beginnen buiten het hek.  Drie jaar geleden hebben we aan de benedenzijde van de tuin de Leylandii haag weg laten halen (ze waren ziek) en daarvoor in plaats een hek van betongaas gezet, bijna 60 meter lang.
Ik wilde dit hek niet helemaal met klimop laten begroeien zoals je zoveel ziet, maar af en toe een klimop en verder heel veel rozen en clematissen.  De foto's hieronder geven hiervan een impressie.

Dit zijn de rozen Bantry Bay, Paul's Scarlet, Zepherine Drouhin. Allemaal bekende sterke klimrozen, waarvan vooral Bantry Bay goed doorbloeit en Zepherine Drouhin doornloos is. Clematis Romantika doet het ook goed.

Hieronder op de foto Rosa Ghislaine de Feligonde, een rambler die bloeiherhalend is. De kleur is zachtgeel tot abrikoos en ze geurt goed.

Achter Ghislaine de Feligonde bloeit Meg, waar ik in een volgend hoofdstuk nog op terug zal komen.

Dan komen we bij het hek waar Snarf in dit geval niet waakt maar zijn tennisbal onder het hek door op de weg heeft laten rollen.  Als we door het hek zijn, kijken we naar de duiventil. Hiervoor staat o.a. de roos Roseraie de l'Haye nog net zichtbaar.

Aan de rechterkant van het pad staat ook Flora tegen een achterwand van klimop.  Flora staat in de roos Guirlande d'Amour, deze roos is verpoot, dus moet nog wat groeien om als een guirlande om Flora's nek te hangen.

Langs het pad bloeit ook de roos Leonardo da Vinci samen met Clematis Princess Diana.

Dan komen we bij de trap naar de Veranda en de entree naar de keuken, waarvan de deur bijna altijd open staat.

Langs de veranda staan Oleanders, die een slechte winter achter de rug hebben. Ze zullen dit jaar niet veel bloeien. In de winter staan ze in de kas, maar daar zijn we gestopt met stoken en toen het echt vroor heb ik ze allemaal in de donkere kelder gesleept. Ze hebben het goed overleefd maar ik denk niet dat ik dat heen en weer gesleep met die zware cementkuipen nog veel winters zal blijven doen.

Vanaf de veranda kijk je op mijn schaduwtuin naast de garage.

We lopen hierlangs en komen bij de pergola waar een blauwe regen, de grote witte regen, een kamperfoelie en roos Westerland groeit en bloeit.  Oei, de lelijke gele slang ligt er ook nog waarmee ik de potten water geef.

Als je achterom kijkt, zie je de duiventil weer met houten namaakduiven, allemaal door mijn vader gemaakt, toen hij al 85 jaar was, inmiddels is hij 92!

Tegen de paal van de duiventil bloeit de roos Pierre de Ronsard, genoemd naar de beroemde Franse dichter, maar deze roos is meer bekend onder de naam  Eden.  De Eden roos stamt uit 1987 en is een kweekproduct van de bekende Franse rozenveredelaars Meiland.

De Eden roos vind ik een van mijn mooiste rozen. Ze heeft een romantische uitstraling, is sterk en gezond, grote komvormige bloemen, aan de buitenkant crème-ivorig van kleur en aan de binnenkant roze.
Onder de pergola kun je rechtsaf langs de serre naar de boventuin of rechtdoor naar de benedentuin.
Aan de linkerkant staat de kat, ook een houtsnijwerk van mijn vader.

Wordt vervolgd in Deel II.