In mijn tuin bloeien de lelietjes-van-dalen overvloedig. In sommige tuinen willen ze niet, in andere tuinen slaan ze op hol. De wortelstokken breiden zich snel uit en veroveren zo grote stukken grond. Ze groeien hier vooral tussen mijn hortensia's, maar wurmen zich ook tussen de straattegels naar boven. Ik probeer het in de hand te houden door er regelmatig uit te spitten en weg te geven of ze gewoon er uit te trekken.
Deze vaste plant houdt van zure grond en doet het het beste in halfschaduw of schaduw, want van nature komen ze uit het bos. Let op, ze zijn verschrikkelijk giftig, zowel blad, bloemen als bessen.
Er is ook een roze soort, de Convallaria majalis 'Rosea', deze is aanzienlijk langzamer en staat ook al jaren in mijn tuin, maar beperkt zich slechts tot 1 polletje, geeft niet want de witte is de mooiste.
Het toeval wil dat ik 3 weken geleden een prachtig plantje van het lelietje-van-dalen van mijn veel op reis zijnde oudste dochter kreeg. Het kwam van een "patissier chocolatier" in Cannes. Ik heb er foto's van gemaakt en het daarna laten staan tot nu de echte lelietjes-van-dalen bloeien.
Vandaag heb ik er wat geplukt om binnen van de heerlijke geur te kunnen genieten, buiten is het nu weer zo koud.
Dit is de echte!
Meiklokje
Mooi, in tedere soberheid,
lentefris in geur en kleur,
langs het bos en tuin gespreid,
zo is 't echt 'n ware charmeur.
-Alterego-
Ja een heel fijn maar prachtig bloempje, in mijn tuin willen ze niet zo erg....heb ze wel langs de muur, maar als ik ze op andere plaatsen probeer, mogen ze van mij meer worden, maar doen ze niet, jammer.......gr.Conny
BeantwoordenVerwijderenLeuke post, grappig dat je zo met je blogs de seizoenen doorgaat.Het lelietje is inderdaad een geweldig bloemetje.
BeantwoordenVerwijderenGroet,
Marieke.
Ja,ik heb ze ook volop,ze staan lekker in de schaduw.
BeantwoordenVerwijderenWat heb je er mooie foto's van gemaakt,Janneke.
Groetjes Ans