Met deze sombere koude dagen, zelfs op de veranda is het nog niet aangenaam, zetten we de bloemetjes maar binnen. Als het mooi weer is en dat is het voor mij al snel, doe ik dat veel minder, dan leven we buiten en hoe leuk het ook is om boeketten te maken, ze zijn al verwelkt voordat ik er van heb kunnen genieten.
Gisteren heb ik een gemengd voorjaarsboeket geplukt.
Wat zit er allemaal in:
We beginnen met wat takken van de Viburnum opulus 'Roseum', dit is de echte Sneeuwbal die de bloei groen begint en spierwit eindigt. Het wordt een flinke heester tot wel 3 meter hoog, maar wordt bij ons elk jaar na de bloei weer kaalgevreten door kleine rupsjes. Ik doe er niets aan ondanks het feit dat het er even lelijk uitziet, want na een week of 6 komt hij weer opnieuw in blad.
Hiervan gebruik ik graag de nog groene bloemen.
De Akelei, naar mijn mening wordt van deze luchtige bloem nog niet genoeg gebruik gemaakt. Ze zijn er van de meest gewone Aquilegia vulgaris tot de extravagante langespoorde Aquilegia-hybriden. Zelf heb ik door de tijd heen diverse soorten gepoot en gezaaid, o.a. Aquilegia alpina, caerulea, chrysantha, 'Magpie', 'Ruby Port', 'Nora Barlow'. Wat er van over is gebleven is een mengelmoes van zaailingen die overal opkomen in alle kleuren blauw, paars, wit en roze. Ik hou er van en laat ze zo mogelijk allemaal staan en ze mogen zich rijkelijk uitzaaien.
De Dagkoekoeksbloem, Silene dioica, is in mei heel mooi te gebruiken in boeketten. In de tuin zaait deze zich al te gemakkelijk uit. Ik laat er heel veel staan, maar eind mei ga ik ze te lijf. Ze worden er allemaal
uitgetrokken. Als ze dan weg zijn, zie je nauwelijks dat ik iets uit de tuin gehaald heb, mooi toch. En.........het volgend jaar zijn ze er weer in grote getale, echt waar!
De vaste Korenbloem, Centaurea montana, mooi op zijn tijd, maar krijgt al snel last van meeldauw.
Dan knippen we hem af en vormt zich weer nieuw fris blad.
De Judaspenning, Lunaria annua, is ook altijd mooi in het voorjaar. Het is een tweejarige, die zich ook overal uitzaait, wat teveel is trek je gewoon weg. Er is ook een witte vorm. De penningen, de gedroogde zaden in een zilverkleurig vliesje zijn in het najaar ook nog decoratief.
De Zwarte weduwe, Geranium phaeum, is een andere woekeraar. Een prima plant voor in de schaduw tussen heesters. Maar o, ze komen overal op, vaak midden in mijn geliefde Delphiniums of Hosta's, een ramp. Je begrijpt hiermee ben ik ook het hele jaar door in de weer, waar mogen ze blijven en waar moeten ze wegwezen. Ook zit er in dit boeket de witte vorm, de Geranium phaeum 'Album', mooi maar net zo'n landveroveraar. Door de rijkelijke uitzaai krijg je dus ook allerlei mengvormen in lilaroze kleuren, welke ik toch iets minder mooi vind.
Er zit ook nog een bolgewas in, de Spaanse hyacint, Scilla hispanica. Deze staan aan de buitenkant van de tuin vermengd met heel veel soorten Narcissen, Leucojum en de gewone Scilla non-scripta, Engelse bluebell.
De zon is inmiddels doorgekomen, ik ga lekker naar buiten!
Zo, inmiddels is het avond en ik heb vanmiddag nog veel buiten gedaan. Weer 7 buxusbollen geknipt en mijn Italiaanse Cypressen bijgeknipt samen met mijn man. Daarna zuring gesneden om ouderwetse zuringpap te maken en...................de eieren van het stelletje meerkoeten bij ons in de vaart zijn vandaag uitgekomen, het zijn nog hele kleine ukkepukkies, ik laat ze nog even met rust al zijn de ouders wel aan mij gewend, morgen probeer ik foto's te maken.
