PODOPHYLLUM 'SPOTTY DOTTY' MIJN NIEUWE FAVORIET - MY NEW FAVORITE

De foto hieronder toont de Podophyllum 'Spotty Dotty' in april van dit jaar. Jammer genoeg heb ik geen foto's gemaakt van het uitlopen van het blad in het voorjaar wat heel bijzonder is. Het zijn namelijk net parapluutjes die zich openvouwen tot prachtig gevlekt blad dat in de loop van de tijd groeit tot de grootte van wel een flink taartbord. Het zijn ware kunststukjes om te zien.

The photo below shows the Podophyllum 'Spotty Dotty' in April of this year.  Such a shame I did not make photos of the sprouting of  the leaves in early spring what is very special, they look just like unfolding umbrellas. The multiple leaves are beautifully mottled and are growing during the season to the size of a large cake plate. They are truly pieces of living art.

De Nederlandse naam voor Podophyllum is voetblad. Toen ik de plant voor het eerst zag, dacht ik niet bepaald aan paraplu's, wel aan voeten want dat zegt de Latijnse naam al.
Ik zag de plant april 2015 in Friesland op een 'fair' en werd getroffen door de grappige naam van de Podophyllum variëteit, 'Spotty Dotty',  en het bijzondere blad met de vlekken. De bladeren kwamen bij mij niet als voetjes over, ik zag er alleen maar dinosaurus poten in.  Waarom weet ik eigenlijk niet want daar lijken ze toch ook niet op.  Ik kocht er één plant van om te proberen.

De Podophyllum werd door de indianen lang als geneesmiddel gebruikt. Zij trokken van de wortelstokken een drank gebruikt tegen wormen.  Er wordt ook een extract gemaakt tegen o.a. wratten, slangenbeten en huidkanker.
De Amerikanen noemen de plant 'Mayapple' omdat zich in de zomer pruimvormige grote vruchten ontwikkelen. Alle delen van de plant zijn giftig behalve de rijpe vruchten, ik zou ze toch maar niet proberen te eten.

De Podophyllum bestaat maar uit 6 kruidachtige, overblijvende soorten uit de Berberis familie. Als ik echter aan Berberis denk,  zie ik een akelig heestertje en voel ik de scherpe stekels al in mijn handen, heel iets anders dus.
Vijf soorten van de Podophyllum komen uit Azië en één uit het oostelijk deel van Noord-Amerika, nl. de Podophyllum peltatum.
De meest spectaculaire soorten komen uit China en de Himalaya, de bekendste hiervan is de Podophyllum hexandrum.

Mijn 'Spotty Dotty' is een vrij recente cultivar van de Aziatische Podophyllum versipelle.

Het is van nature een bosplant, dus het beste is deze plant in schaduw of halfschaduw op een humusrijke niet te droge plek te zetten.

De bladeren van deze plant komen in het voorjaar als opgevouwen parapluutjes uit de grond. Eind mei vormt zich een lange hangende kelkvormige bloem, die onder het blad schuilt.

The Dutch name for Podophyllum is 'leaf of a foot'. When I saw the plant for the first time I did not think of  an umbrella, but feet because of the Latin name.
I saw the plant in April 2015 on a fair in Friesland and was touched by the funny name of the Podophyllum cultivar 'Spotty Dotty' and the spectacular mottled foliage. I did not see soft little feet, only dinosaur claws. I don't know why because they don't even look like that. Anyway, I bought one plant to try.

The Podophyllum has been used by American Indians for a long time as a medicin. They boiled the poisonous root, and used the water to cure stomach aches. There is also an extract used against warts, snake bites and skin cancer. 
The Americans call the plant Mayapple because they develop big plumshaped fruits in summer. All parts of the plant are very poisenous except the ripe fruits, but I would rather not recommend or try to eat them. 

There are only 6 herbaceous perennial species of Podophyllum in the genus of Berberidaceae. However, when I think of our Berberis I see an ugly shrub and feel the sharp thorns already pricking in my hands, so something quite different.
Five Podophyllum species come from Asia and one from the eastern part of North America, viz. Podophyllum peltatum.
Most spectacular species are from China and the Himalaya, the best known is Podophyllum hexandrum.

My 'Spotty Dotty' is a relatively recent cultivar from the Asiatic Podophyllum versipelle.
It is a natural woodlandplant, preferring shade and cool, moist, organic soils. 
In spring the leaves of this plant appear as folded umbrellas out of the soil. End of May they form a long hanging cupshaped flower, hiding under the leaf.

De vrij grote granaatrode bloemen hangen meestal als trosjes van 5 onder de bladeren en laten zich niet gemakkelijk fotograferen.

The large garnet red flowers are found under the leaves in clusters of 5 and are not easy to photograph.

En weet je waarom dit nu vooral een favoriete plant van mij is geworden ?

De konijnen lusten ze niet!

And do you know why this plant became a favorite of mine?

The rabbits don't like them!

Het voetblad heeft mooie buren, zoals diverse Hosta's, Geranium phaeum (de zwarte weduwe) en Alchemilla mollis (vrouwenmantel).

The Mayapples have good neighbours as various Hostas, Geranium phaeum (the black widow) and Alchemilla mollis (Lady's mantle).

Helaas zien de Hosta's er niet meer zo mooi uit als op deze foto's, niet alleen de slakken maar ook de konijntjes hebben ze behoorlijk aangevreten. Deze foto's zijn nog van juni, toen ik eigenlijk een stukje over Hosta's wilde schrijven, maar er niet meer aan toe gekomen was. Dat komt dus een ander jaar.

I'm sorry to say the Hostas don't look that beautiful as on these pictures at the moment, not only snails but also the bunnies played havoc on the leaves.  These photos are still from June when I really wanted to write a post about Hostas, but I had not got around to it. I keep that on my list for next year.

Dit is 'Spotty Dotty' gisteren, toen het goot van de regen en ik een foto wilde maken van de vruchten voor mijn blogpost. Het blad hieronder is zo groot als een groot dinerbord maar de vruchten nog lang niet zo groot als de pruimen die ik de vorige weken heb geoogst.

This is 'Spotty Dotty' yesterday in the pouring rain when I wanted to make a photo of the fruits for my blogpost. The above leaf is as big as a dinnerplate but the fruits are by long not the size of the plums I harvested previous weeks.

Om het weekend te vieren plukte ik nog een tuinboeket voor binnen.  Ik begon met het snijden van de rare kleur gladiolen die omgewaaid waren, of is het de kleur mauve, dat klinkt in elk geval beter.
Daarnaast stonden chartreuse groene Zinnia's met slechts een paar mooie bloemen, die moesten er ook aan geloven want die staan overal mooi bij.
Daarbij de enige donkere dahlia en de zalmkleurige dahlia, die ik eigenlijk nooit zo mooi vind maar het al jaren niet opgeeft en zich alleen maar vermeerdert.
Enkele takken Anemone hupehenses 'Praecox' en Physocarpus opulifolius 'Diabolo' om het donkere blad, en als laatste knipte ik rigoureus de enige bloeiende tak van mijn roos 'Acropolis' af, ik vond deze zo lelijk van kleur, maar wel prima passend bij dit boeket.

Toch nog een aardig boeket bij elkaar geflanst en in deze zware donkere glazen vaas van mijn moeder staat het best mooi op de schoorsteenmantel.

To celebrate the weekend I picked a bouquet from the garden. I started with cutting the strange colored Gladiolus which were blown down, or is it the colour mauve, anyway mauve sounds better.
Next to the Gladiolus stood chartreuse green Zinnias with only a few nice flowers, who also had to believe,  they show good in any bouquet.
Then I picked the only dark Dahlia and salmon colored Dahlias, which I don't like so much but are going strong and increase every year. 
Some stems of Anemone hupehenses 'Praecox' and Physocarpus opulifolius 'Diabolo'  for the dark foliage and finally I rigoriously cut the only blooming branch of my rose 'Acropolis', I think this rose has an ugly colour but is a perfect match for this bouquet.

Yet a pretty bouquet cobbled together and in my mother's heavy plum colored glass vase it shows quite nice on the mantelpiece.

Heel veel dank voor al jullie bezoekjes op mijn blog en een heel fijn, zonnig en gelukkig weekend toegewenst!

Many thanks for all your visits to my blog and I wish you all a lovely, sunny and happy weekend!