SLAPEN ALS ROZEN - SLEEPING LIKE ROSES

De laatste tijd ben ik een beetje uit de blogsfeer geraakt, te veel andere dingen te doen, te mooi weer om binnen te vertoeven, kortom ik heb er gewoon niet zoveel zin in. Het is zeker niet zo dat ik gebrek aan inspiratie heb, foto´s heb ik ook genoeg gemaakt, ik zou boeken vol nonsens kunnen schrijven maar dan moet ik er wel voor gaan zitten, binnen wel te verstaan,  en dat is het hem nu juist, ik houd niet zo van binnen zitten.

Daarom dit keer een kleine impressie van afgelopen week, waarin de temperaturen weer eens tot boven de 30 graden C. opliepen. Heerlijk die wisselvalligheid van het weer in ons land.

Lately I´ve become a bit out of the blogosphere, too many other things to do, too good weather to stay inside, in short I´m not in the mood. It is certainly not that I have a lack of inspiration, I made plenty of photos, I could write books full of nonsense, but then I do have to sit down, inside, and that´s the clue, I don´t like so much sitting inside.

That´s why you get this time only a glimpse of last week. in which temperatures rose to above 30 degr.C.  I love the changeability of the weather in our country. 

Een aantal rozen blijven het de hele zomer lang goed doen, waarvan ik hier enkele favorieten laat zien. Rozen waarvan ik hou om hun zachte kleur, hun geur of zelfs de naam.  Zoals hierboven ´Mary Rose´, een roos genoemd naar een van de eerste oorlog zeilschepen van Hendrik VIII.  Deze Austin roos is bijzonder sterk en bloeit de hele zomer onverminderd door.

Some roses are doing excellent a whole summer long, of which I show you here some of my favorites. Roses I love for their soft appearance and colour, for their fragrance and even their name. Above you see the rose ´Mary Rose´, a rose called to one of the first sailing warships of Henry VIII. This rose raised by David Austin is very strong and blooms unabated all summer.

De roos ´Great Maiden´s Blush´, wat een naam....... Dit is sinds een half jaar een nieuwe in mijn collectie en toonde onverwacht laat nog een paar prachtige bloemen.

The rose ´Great Maiden´s Blush´ what's in a name....... This rose is since a half year a new one in my collection and showed some unexpectedly late beautiful flowers.

De roos ´Heritage´ met haar komvormige bloemen en heerlijke geur.

The rose ´Heritage´ with her cupshaped flowers and lovely fragrance.

´Gloire de Dyon´, deze roos doet me altijd denken aan lang vervlogen tijden toen we nog met de kinderen gingen kamperen in Frankrijk. Dyon en omgeving werd vaak aangedaan als verblijf of op doorreis naar het zuiden.
Deze roos is één van mijn vroegst bloeiende en herhaalt deze in de late zomer.

´Gloire de Dyon´, this rose reminds me of days long gone when we went camping with the kids in France. Dyon and surroundings were often visited to stay or on our driveway to the south.
This rose is one of my earliest flowering ones and repeats this in late summer.

Ja het was erg warm afgelopen week, dus besloten we om op de veranda te slapen, even wat schuiven met de loungeset en ons bed stond klaar.  We sliepen als rozen en hadden wonderwel geen last van muggen.

Yes it was very warm last week, so we decided to sleep outside on the porch, we moved a bit around with the loungeset and our bed was ready.  We slept like roses and so glad there were no molesting mosquitoes around.

Achter ons hadden we zicht op de roos 'Pierre de Ronsard', of veel mooier ook wel 'Eden Rose' genoemd. Het is een ware hemelse roos, bloeit schitterend tot boven in de duiventil, helaas mist ze de geur van de oude rozen.

Behind us we could see the rose 'Pierre de Ronsard', or 'Eden Rose', a more beautiful name. It's a real heavenly rose, and flowers brilliantly above in the dovecote, unfortunately she lacks the intense fragrance of the old roses.

Haha, Good Morning!

En zo was het dus zondagmorgen, we werden overvallen door een korte onweersbui, maar bleven droog omdat de wind uit een andere richting kwam.

And this was Sunday morning, we were surprised by a brief thunderstorm, but remained dry because the wind came from another side.

Zo hard regende het dus, was even op bed gaan staan om over het hek te fotograferen.

I could better photograph the rain standing on my bed than through the railing.

Zoals ik hier 'Eden Rose' fotografeerde in de volle zon, kwam ook na de regenbui de zon weer door. En na deze goede ervaring met buiten slapen, zullen we dit wellicht meer gaan doen, misschien zelfs wel eens in de winter proberen.  Het voelt zo gezond en lekker fris.

As I photographed 'Eden Rose' here in full sun, after the rain the sun came through. And after this experience with sleeping outdoors, we will probably do this more, maybe even try this in winter. It feels so healthy and fresh.

NACHT EN DAG IN DE AUGUSTUS TUIN - NIGHT AND DAY IN THE AUGUST GARDEN

Vandaag begin ik met een WAARSCHUWING:

Enige tijd geleden maakte een collega blogster mij er op attent dat mijn foto's op facebook verschenen onder vermelding van een andere naam. Aangezien ik geen facebook account had, liet ik het maar zo en dacht : "Als ze die foto's zo mooi vinden, gaan ze hun gang maar, hoewel het niet netjes is".  Vorige week kreeg ik weer een berichtje dat er op grote schaal foto's van mij gepikt werden, nu stond de naam van de dader erbij.  Ik heb onmiddellijk een facebook account aangemaakt en op zoek. Op de facebook pagina van Mevrouw Luthje Milda Giel vond ik een flink aantal foto's van mijn blog "Het Bloeiende Buitenleven" met zelfs stukjes tekst letterlijk overgenomen en dan ondertekend met haar naam, alsof het haar foto's, haar tekst,  in haar tuin en in haar huis was. En een leuke reacties dat ze er op kreeg..... vanuit de hele wereld....... Ik was niet alleen aangeslagen maar ook verschrikkelijk boos, met zo iemand is eigenlijk medelijden eerder op zijn plaats, zo triest.  Uiteraard heb ik wel onmiddellijk diverse maatregelen getroffen, o.a. facebook ingelicht en...... vanaf nu mag er niets meer van mij gekopieerd worden zonder toestemming.  Voor mij is Mevrouw Luthje Milda Giel een vallende ster, waar ik het dadelijk over ga hebben. Dus beste mensen pas vooral op voor deze dame, want wie weet bent U het volgende slachtoffer. 

.-.-.-.-.-.-.-.

Ruim een week geleden, precies gezegd in de nacht van vrijdag 12 op zaterdag 13 augustus, bereikte de meteorenzwerm Perseïden zijn maximum. Rond 3.00 uur 's nachts zou het beste moment zijn om "vallende sterren" te zien. Wij wachtten echter niet zo lang en stonden rond middernacht met ons hoofd in de nek buiten naar de hemel te staren. De maan was echter voor 70% verlicht en dus een storend element. Toch zagen we af en toe licht flitsen in de hoek waar ze moesten zijn. Na een tijdje kregen we een stijve nek en gingen naar bed, want om nu tot 3.00 uur te gaan zitten wachten in de tuin. Dit had natuurlijk wel gekund op een ligstoel met jas aan, haha. F. maakte foto's, waarvan dit de enige is waar iets op te zien is, nl. de Grote Beer oftewel het steelpannetje en rechts boven in de hoek zie je de Poolster.

More than a week ago, exactly in the night from Friday 12th to Saturday 13th of August, the Perseid meteor shower reached its maximum. The best moment for "falling stars" should be around 3 o'clock at night. However we did not wait that long and were outside in the garden at midnight staring to the sky with our head in the neck. The moon, illuminated for 70 %, was the disturbing element, yet we saw occasionally flashes of light in the corner of the meteor shower. After some time we got a stiff neck and went to bed, waiting in the garden for another three hours was too much. We could have done this on a loungebed with warm coat, haha. F. took some photos of which this is the only one where you can recognize something, namely the Ursa Major (Big Dipper) ie the saucepan and in the top right you see the Polar Star.

In de tuin is het nu echt nazomer, Augustus dus. De Oleanders beneden voor de veranda bloeien mondjesmaat door de kwakkelzomer. Ik wil niet zeggen dat het een slechte zomer is want de temperaturen zijn gemiddeld niet echt laag, ze hadden echter wel wat meer zon kunnen gebruiken.

In the garden it's really late summer now, August so. The Oleanders down in front of the porch are flowering in dribs and drabs by the sluggish summer. I would not say it's a bad summer for the average temperatures are not really low, however, the Oleanders could use some more sun.

De Oleanders staan in de grootste maat cementkuipen die ik groen geverfd heb, en groeien tot boven de railing van de veranda. Tot mijn verrassing had een Lobelia vedrariensis zich hierin spontaan uitgezaaid, de bloem is ook extra hoog gegroeid.

The Oleanders are in the largest size, green painted cement vats and are growing beyond the railing of the porch. To my surprise a Lobelia vedrariensis had seeded spontaneously in the vat, the flower has grown extra high too.

Ze groeien echt torenhoog - They really grow sky high

In de tuin wordt het rommelig, voor zover het dat nog niet was. Toch oogt het ook in de nazomer wonderschoon.

In the garden it is messy, as far as it was not yet that messy. Yet it also looks in late summer wonderful. 

Gisteravond nog even op de veranda voordat we gingen slapen, ik rende naar binnen om mijn camera te pakken, zo mooi........de bijna volle maan achter de snel langs drijvende wolken.

Last night here on the porch before we went to sleep, I ran inside to grab my camera, so beautiful.... the nearly full moon behind the rapidly floating clouds.

En vanmorgen........regen en overal konijnen, bij de buren in het weitje springen er drie rond, op ons gazon zitten er twee en ik kijk aan de voorkant door een raam en warempel daar is er nog één in het grint, knabbelend aan een dood takje van de pruimenboom.

And this morning.......rain and bunnies everywhere, in the meadow nextdoors three of them are jumping around, on our lawn there are two of them and when I look outof a window in the front there is sure enough another one on the gravel nibbling on a dead twig of the plumtree.

PODOPHYLLUM 'SPOTTY DOTTY' MIJN NIEUWE FAVORIET - MY NEW FAVORITE

De foto hieronder toont de Podophyllum 'Spotty Dotty' in april van dit jaar. Jammer genoeg heb ik geen foto's gemaakt van het uitlopen van het blad in het voorjaar wat heel bijzonder is. Het zijn namelijk net parapluutjes die zich openvouwen tot prachtig gevlekt blad dat in de loop van de tijd groeit tot de grootte van wel een flink taartbord. Het zijn ware kunststukjes om te zien.

The photo below shows the Podophyllum 'Spotty Dotty' in April of this year.  Such a shame I did not make photos of the sprouting of  the leaves in early spring what is very special, they look just like unfolding umbrellas. The multiple leaves are beautifully mottled and are growing during the season to the size of a large cake plate. They are truly pieces of living art.

De Nederlandse naam voor Podophyllum is voetblad. Toen ik de plant voor het eerst zag, dacht ik niet bepaald aan paraplu's, wel aan voeten want dat zegt de Latijnse naam al.
Ik zag de plant april 2015 in Friesland op een 'fair' en werd getroffen door de grappige naam van de Podophyllum variëteit, 'Spotty Dotty',  en het bijzondere blad met de vlekken. De bladeren kwamen bij mij niet als voetjes over, ik zag er alleen maar dinosaurus poten in.  Waarom weet ik eigenlijk niet want daar lijken ze toch ook niet op.  Ik kocht er één plant van om te proberen.

De Podophyllum werd door de indianen lang als geneesmiddel gebruikt. Zij trokken van de wortelstokken een drank gebruikt tegen wormen.  Er wordt ook een extract gemaakt tegen o.a. wratten, slangenbeten en huidkanker.
De Amerikanen noemen de plant 'Mayapple' omdat zich in de zomer pruimvormige grote vruchten ontwikkelen. Alle delen van de plant zijn giftig behalve de rijpe vruchten, ik zou ze toch maar niet proberen te eten.

De Podophyllum bestaat maar uit 6 kruidachtige, overblijvende soorten uit de Berberis familie. Als ik echter aan Berberis denk,  zie ik een akelig heestertje en voel ik de scherpe stekels al in mijn handen, heel iets anders dus.
Vijf soorten van de Podophyllum komen uit Azië en één uit het oostelijk deel van Noord-Amerika, nl. de Podophyllum peltatum.
De meest spectaculaire soorten komen uit China en de Himalaya, de bekendste hiervan is de Podophyllum hexandrum.

Mijn 'Spotty Dotty' is een vrij recente cultivar van de Aziatische Podophyllum versipelle.

Het is van nature een bosplant, dus het beste is deze plant in schaduw of halfschaduw op een humusrijke niet te droge plek te zetten.

De bladeren van deze plant komen in het voorjaar als opgevouwen parapluutjes uit de grond. Eind mei vormt zich een lange hangende kelkvormige bloem, die onder het blad schuilt.

The Dutch name for Podophyllum is 'leaf of a foot'. When I saw the plant for the first time I did not think of  an umbrella, but feet because of the Latin name.
I saw the plant in April 2015 on a fair in Friesland and was touched by the funny name of the Podophyllum cultivar 'Spotty Dotty' and the spectacular mottled foliage. I did not see soft little feet, only dinosaur claws. I don't know why because they don't even look like that. Anyway, I bought one plant to try.

The Podophyllum has been used by American Indians for a long time as a medicin. They boiled the poisonous root, and used the water to cure stomach aches. There is also an extract used against warts, snake bites and skin cancer. 
The Americans call the plant Mayapple because they develop big plumshaped fruits in summer. All parts of the plant are very poisenous except the ripe fruits, but I would rather not recommend or try to eat them. 

There are only 6 herbaceous perennial species of Podophyllum in the genus of Berberidaceae. However, when I think of our Berberis I see an ugly shrub and feel the sharp thorns already pricking in my hands, so something quite different.
Five Podophyllum species come from Asia and one from the eastern part of North America, viz. Podophyllum peltatum.
Most spectacular species are from China and the Himalaya, the best known is Podophyllum hexandrum.

My 'Spotty Dotty' is a relatively recent cultivar from the Asiatic Podophyllum versipelle.
It is a natural woodlandplant, preferring shade and cool, moist, organic soils. 
In spring the leaves of this plant appear as folded umbrellas out of the soil. End of May they form a long hanging cupshaped flower, hiding under the leaf.

De vrij grote granaatrode bloemen hangen meestal als trosjes van 5 onder de bladeren en laten zich niet gemakkelijk fotograferen.

The large garnet red flowers are found under the leaves in clusters of 5 and are not easy to photograph.

En weet je waarom dit nu vooral een favoriete plant van mij is geworden ?

De konijnen lusten ze niet!

And do you know why this plant became a favorite of mine?

The rabbits don't like them!

Het voetblad heeft mooie buren, zoals diverse Hosta's, Geranium phaeum (de zwarte weduwe) en Alchemilla mollis (vrouwenmantel).

The Mayapples have good neighbours as various Hostas, Geranium phaeum (the black widow) and Alchemilla mollis (Lady's mantle).

Helaas zien de Hosta's er niet meer zo mooi uit als op deze foto's, niet alleen de slakken maar ook de konijntjes hebben ze behoorlijk aangevreten. Deze foto's zijn nog van juni, toen ik eigenlijk een stukje over Hosta's wilde schrijven, maar er niet meer aan toe gekomen was. Dat komt dus een ander jaar.

I'm sorry to say the Hostas don't look that beautiful as on these pictures at the moment, not only snails but also the bunnies played havoc on the leaves.  These photos are still from June when I really wanted to write a post about Hostas, but I had not got around to it. I keep that on my list for next year.

Dit is 'Spotty Dotty' gisteren, toen het goot van de regen en ik een foto wilde maken van de vruchten voor mijn blogpost. Het blad hieronder is zo groot als een groot dinerbord maar de vruchten nog lang niet zo groot als de pruimen die ik de vorige weken heb geoogst.

This is 'Spotty Dotty' yesterday in the pouring rain when I wanted to make a photo of the fruits for my blogpost. The above leaf is as big as a dinnerplate but the fruits are by long not the size of the plums I harvested previous weeks.

Om het weekend te vieren plukte ik nog een tuinboeket voor binnen.  Ik begon met het snijden van de rare kleur gladiolen die omgewaaid waren, of is het de kleur mauve, dat klinkt in elk geval beter.
Daarnaast stonden chartreuse groene Zinnia's met slechts een paar mooie bloemen, die moesten er ook aan geloven want die staan overal mooi bij.
Daarbij de enige donkere dahlia en de zalmkleurige dahlia, die ik eigenlijk nooit zo mooi vind maar het al jaren niet opgeeft en zich alleen maar vermeerdert.
Enkele takken Anemone hupehenses 'Praecox' en Physocarpus opulifolius 'Diabolo' om het donkere blad, en als laatste knipte ik rigoureus de enige bloeiende tak van mijn roos 'Acropolis' af, ik vond deze zo lelijk van kleur, maar wel prima passend bij dit boeket.

Toch nog een aardig boeket bij elkaar geflanst en in deze zware donkere glazen vaas van mijn moeder staat het best mooi op de schoorsteenmantel.

To celebrate the weekend I picked a bouquet from the garden. I started with cutting the strange colored Gladiolus which were blown down, or is it the colour mauve, anyway mauve sounds better.
Next to the Gladiolus stood chartreuse green Zinnias with only a few nice flowers, who also had to believe,  they show good in any bouquet.
Then I picked the only dark Dahlia and salmon colored Dahlias, which I don't like so much but are going strong and increase every year. 
Some stems of Anemone hupehenses 'Praecox' and Physocarpus opulifolius 'Diabolo'  for the dark foliage and finally I rigoriously cut the only blooming branch of my rose 'Acropolis', I think this rose has an ugly colour but is a perfect match for this bouquet.

Yet a pretty bouquet cobbled together and in my mother's heavy plum colored glass vase it shows quite nice on the mantelpiece.

Heel veel dank voor al jullie bezoekjes op mijn blog en een heel fijn, zonnig en gelukkig weekend toegewenst!

Many thanks for all your visits to my blog and I wish you all a lovely, sunny and happy weekend!

WIT - WHITE

Omdat er momenteel heel wat wit bloeit in de tuin, laat ik hier een gemakkelijk te kweken assortiment zien.

Lots of white flowers in the garden at this moment. That's why I show you some easy to grow white flowering plants.

De Lathyrussen raken langzaam maar zeker op z´n eind. Ik heb wekenlang om de paar dagen bloemen geknipt, soms een paar honderd per keer (ik tel altijd). Nu vind ik het welletjes en knip minder, de bloemen worden peulen die ik nog een paar weken laat rijpen voor de zaden voor volgend jaar en dan verdwijnt het erwtenstro naar de composthoop.

Sweetpeas are slowly coming to their end. Many weeks I have been cutting flowers every few days, sometimes a few hundred at a time (I always count). Now I think it's finished and cut less of them, the flowers form pods I leave ripening to collect seeds for next year and afterwards the pea straw disappears to the compostheap.

Verbascum chaixii 'Album'. Deze toorts heb ik al zo lang ik kan heugen in mijn tuin. Ooit een zakje zaad gezaaid en ze gaan nooit meer weg.  Het is een kortlevende vaste plant maar zaait zich rijkelijk uit. Het grote pluspunt van de toorts is dat konijnen ze met rust laten.

Verbascum chaixii 'Album'. This torch I have already in my garden as long as I can remember. Once sown a packet of seed and you have them for ever. It is a short living perennial but sow themselves generously. The big advantage of the torch is that rabbits leave them alone.

Een mooie grijsbladige om te combineren met wit is de Artemisia ludoviciana 'Valerie Finnis'. Grijsbladige planten houden van zon, zo ook deze Artemisia die ongeveer 80 cm. hoog wordt. Ik laat het echter niet zo ver komen en knip ze vaak een stukje terug omdat ik de groengele bloemen niet echt mooi vind.

The Artemisia ludoviciana 'Valerie Finnis' is a pretty grey-leaved combining nicely with white flowers. Grey-leaved plants love sun, so does this Artemisia which grows to about 80 cm high. I do not let it get this far and cut them often a bit back to avoid the green yellow flowers which I don''t like so much.

The Nicotiana sylvestris, de hoge witte tabaksplant begint op sommig plekken voorzichtig te bloeien, nu nog een bescheiden, miezerig bloemetje maar ze groeien uit tot planten van soms wel 1,5  meter hoog, Het is een prima éénjarige, die heerlijk geurt en aantrekkelijk is voor vlinders. Als je zaad verzamelt heb je ze voor eeuwig en als het in de winter nauwelijks vriest en niet te rigoureus te werk gaat in de tuin, komen ze op de meest verrassende plekken vanzelf weer op.

The Nicotiana sylvestris, white tobaccoplant begins to flower carefully on some places in the garden, at this moment still a modest measly flower but within a few weeks the plant will grow to about 1,5 meter high. It's an excellent annual with a lovely fragrant and attrictive for butterflies. When you collect their seeds (they produce thousands) you have them for ever and after mild winters and you don't work too rigorous in your garden, they appear naturally on the most surprising spots.

De Buddleja davidii 'White Profusion' is bij uitstek een vlinderplant, geurt heerlijk en één van de beste voor onze vlinders. O ja, vandaag is het weer jaarlijkse vlindertelling, niet vergeten straks een rondje gaan doen.

The Buddleja davidii 'White Profusion' is an excellent butterfly plant, great fragrance and one of the best for our butterflies. O yes, this remind me that today it's annual butterfly counting, I shall have to do my round in the garden.

Tanacethum parthenium, het moederkruid, ook zo'n gemakkelijk plant waar je nooit meer vanaf hoeft te komen.  Wij noemen ze hier overigens hemdenknoopjes. Ze zijn leuk, ik gebruik ze vaak in boeketten. Aan de andere kant, de planten worden snel lelijk, krijgen meeldauw enz. Geen probleem, trek ze er gewoon uit, er verschijnen altijd weer nieuwe planten.

Tanacethum parthenium, feverfew, also a very easy plant that you never need to get rid of.  Here we call them 'Shirt Buttons'. They are pretty, I use them often in bouquets. On the other side, the plants are quickly ugly, get mildew etc. No problem, pull them out, there appear always new ones.

Verbena hastata 'Alba', ook een kortlevende vaste plant die zichzelf uitzaait, dus gemakkelijk te houden.

Verbena hastata 'Alba', also a short living perennia but selfseeding, so easy to keep. 

De Persicaria polymorpha, een reus onder de Persicaria's.  Goed voor de achtergrond van een border, maar groeit wel als een gek. De bloemtrossen zijn spectaculair, maar niet van het witste wit en doen me snel denken aan vuil wasgoed.

The Persicaria polymorpha, a giant among Persicarias. Nevertheless a good one for the back of the border, but be careful it grows like mad.  The flower clusters are spectacular, but not whiter than white, they remind me of dirty laundry.

Witte hortensia's, zoals de cultivars  'Annabelle' en de 'Fireworks'.  Binnenkort hoop ik een post geheel aan de verschillende hortensia's te wijden.

White Hydrangeas, like cultivars as 'Annabelle'  and 'Fireworks. Shortly I hope to dedicate a post totally to Hydrangeas. 

En wat te denken van deze wederik, de witte Lysimachia clethroides.  De grap is dat hierboven de enige bloem gefotografeerd is die hiervan momenteel in de tuin staat.  Het is een heerlijke snijbloem, weelderig groeiend en bloeiend. Zoals de meeste wederiken, doen ze het hier (te) goed in de tuin. Totdat ik tot mijn verbazing kennelijk toch een keer te drastisch te werk was gegaan met het inperken van deze toch prachtige plant.  Er is niet veel meer van over, maar ze komen ongetwijfeld wel weer terug, tenzij de konijnen........

And how about above loosestrife, the white Lysimachia clethroides.  Funny is that I photographed the only flower in the garden at this moment.  It is a lovely cutting flower, lush growing and thriving. As most loosestrifes, they are growing (too) good in our garden.  Until my astonishment I once acted too drastically curtailing this yet beautiful plant. There is not much left, but undoubtedly it will be back, unless the rabbits........

De nieuw gezaaide witte Cosmea 'Hummingbird' bloeit ook.  Ik geloof toch dat ik de normale witte Cosmea mooier vind. De bijen genieten er in elk geval van.

The newly sown white Hummingbird Cosmeas are flowering too.  I think I love the normal white ones more. Anyway the bees enjoy them. 

Voor binnen heb ik één van de laatste bosjes Lathyrussen geplukt, de stelen worden ook steeds korter.
En wat vinden jullie van mijn leuke blauwe kannetje met deksel?  Ik vond het in een curiosa winkeltje in Aylsham, Engeland dit voorjaar en ging overstag.
De kopjes heb ik al heel lang, kocht ik in Southampton toen ik jong was. Het kleine kommetje op de achtergrond komt bij mijn oma vandaan, allemaal schatten uit mijn verzameling blauw wit.

I picked one of the last bouquets of sweetpeas for on the table. The stems are growing shorter. And what do you think of my pretty blue jug with lid? I found it in a curiosity shop in Aylsham, England this spring and gave in. The cups I have already for a long time, I bought in Southampton when I was young. The small finger bowl on the background came from my grandmother, All treasures from my collection blue and white. 

Weer allemaal een hele fijne zomerweek toegewenst en tot de volgende keer!

Wish you again a lovely summer week and till next time!