ECHTE WINTERS, BESTAAN ZE NOG? - REAL WINTERS, DO THEY STILL EXIST?

Vanmorgen in de tuin  /  This morning in the garden.

Een echte winter? Nee, die hebben we de laatste paar jaar niet meer gehad. Helaas, moet ik zeggen, want sneeuw en ijs prefereer ik veruit boven de druilerige, modderige wintermaanden die we nu hebben.
Vanmorgen zag het er boven verwachting toch nog een beetje winters uit, het had een enkel graadje gevroren, er lag zelfs een flinterdun laagje ijs op de vaart, dat hebben we deze winter nog niet meegemaakt.
Dit in tegenstelling tot afgelopen zondag, het regende de hele dag. Zo kwam het mooi uit dat we die dag hadden uitgekozen om een bezoek te brengen aan de tentoonstelling 'Echte winters' in het prachtige Teylers museum, het oudste museum van Nederland. Na een kop koffie met taart bij vrienden, gingen we met z'n vieren richting Haarlem waar we de wereld van echte winters binnentraden. Gelukkig dat die in onze 19de-eeuwse Nederlandse schilderkunst nog wel bestaan.

De 'Schelfhoutjes' waren hier wel mijn favorieten.  Zoals aangegeven in het museum, was Andreas Schelfhout (1787-1870) een van de meest gevierde en invloedrijke landschapsschilders van zijn tijd. Toen hij merkte dat hij met zijn ijsgezichten meer succes had dan met landschappen of andere onderwerpen, legde hij zich hier op toe.
Schelfhout kon als geen ander een winterse sfeer oproepen: diepzwart spiegelend ijs, ferme schaatssporen. Het grappige is dat hij bewust koos voor genoeglijke momenten bij aangenaam zonnig winterweer, nooit valt er iemand, laat staan dat er iemand door het ijs zakt.  Eigenlijk  wel jammer dit zou de schilderijen meer spanning geven. Door het ijs zakken hoeft niet dat is te eng, maar wel leuk om eens een valpartij op een schilderij te zien, lekker hilarisch.  In het echt gebeurt dat toch ook? Zelf heb ik heel wat smakkers gemaakt, ook met minder prettige gevolgen. Hieruit zul je wel begrijpen dat ik (nog steeds) tamelijk wild ben en niet bang om te vallen, het wordt echter gezien mijn leeftijd wel een keer tijd om op te letten.

De romantische stijl van Schelfhout is geïnspireerd door die van 17de-eeuwse meesters als Ruisdael en Van Goyen.  Zijn winterlandschappen en die van zijn vele leerlingen waren zo populair dat ze al tijdens zijn leven liefkozend 'schelfhoutjes' werden genoemd.

Ice Scene with mill (1856) - Andreas Schelfhout

A real winter? I'm afraid we have not had a real winter the last few years. I'm so sorry to say, because I prefer snow and ice far above the drizzly, muddy wintermonths we have now.
Beyond expectation this morning showed a little bit of winter with temperatures just below zero. There even was a thin layer of ice on the canal in front of our house, the first time this winter.
This is in contrast with last Sunday, when it was raining all day.  So it was nice that we had chosen that day to visit the exhibition 'Real winters' in the beautiful Teylers museum, the oldest museum of our country. After coffee and cake with our friends, we drove together to Haarlem where we entered the world of real winters.  I'm so happy these winters still exist in our 19th-century Dutch paintings.

The 'little Schelfhouts' were my favorites. As described in the museum, Andreas Schelfhout was one of the most celebrated and influential landscape painters of his day. When he noticed that he was having more success with his ice scenes than with landscapes or other subjects, he decided to specialize in this sub-genre.
No one could convey a wintry atmosphere better than Schelfhout: glistening yet-black ice, sharp skating tracks.  I think it's funny that he expressly confined himself to happy scenes, in pleasant sunny winter weather, no one ever stumbles, let alone falls through the ice. Actually a pitty, the paintings should be even more exciting. Falling through the ice is not needed, that's too scary but to see a fall on the ice on a painting must be hilarious. This also happens in real life. I had lots of crashes on the ice, also with unpleasant consequences. From this you will understand that I'm (still) rather wild and not afraid to fall, however, considering my age it's time to be more careful.

Schelfhout's Romantic style was inspired by that of 17th century masters like Ruisdael and Van Goyen. His winterlandscapes and those of his many pupils were so popular that they were affectionately referred to, even during his lifetime, as 'little Schelfhouts'.

Houtsprokkelende mannen bij een duwslede op een bevroren poldervaart (1826) - Andreas Schelfhout.
Dit vond ik het mooiste schilderij van deze speciale tentoonstelling.

Wood gathering men by a push sledge on a frozen polder canal (1826) - Andreas Schelfhout.
Above painting was my favorite on this special winter exhibition.

IJsvermaak, ca. 1905 - Willem Bastiaan Tholen (1860-1931)

Dit is een heel andere stijl maar ook heel plezierig om naar te kijken. Zoals onder het schilderij stond: 'Je gaat bijna meebewegen in het ritme van de schaatsers'. 

This is a totally different style of painting but also very pleasant to look at. As was mentioned under the painting: 'You are almost moving with the rhythme of the skaters'.

Hierboven en onder zijn stukjes uitgelicht uit het grote schilderij Winterlandschap (1837), van Barend Cornelis Koekkoek (1803-1862).
Koekkoek was een van de begaafdste landschapsschilders van zijn tijd.

Above and below are parts of the large painting Winter landscape (1837) of Barend Cornelis Koekkoek (1803-1862).
Koekkoek was one of the most talented landscape painters in his time.

Nadat we niet alleen de 'Echte Winters' schilderijen bezichtigd hadden, maar ook de zalen met de eigen collecties en het gebouw zelf, lunchten we nog gezellig in Haarlem. Na afloop dronken we tot besluit bij onze vrienden op de 'Echte Winters' met een glas Glühwein; tegen de ramen kletterde de regen......

After watching the 'Real Winters' paintings, the halls with own collections and the building, we had a pleasant lunch in Haarlem. We finished this enjoyable day with our friends and a glass of Glühwein on the 'Real Winters'; on the windows the rain clattered.......

Terug naar eigen tuin. Hoe wisselvallig kan het weer zijn. Hoewel er heel veel regen valt de laatste tijd, hebben we tussendoor ook wondermooie dagen met zon én hoge temperaturen of zoals vandaag zon én lagere temperaturen.  Eén ding is een feit, de tuin is nat en zompig. Vanmorgen viel het wel mee door de nachtvorst maar vanmiddag is het weer drassig en sop ik op mijn laarzen door het gras.

Back to own garden. How changeable is the weather. Although we had a lot of rain the last months, we also had wonderful days with sun and high temperatures or like today sun and lower temperatures. One thing is a fact, the garden is wet and muddy. This morning was not so bad by frost but in the afternoon it's soggy again and I'm soaking on my wellies in the grass.

- de regenmeter - 

Van mij mag het nog even zulk weer blijven, maar na donderdag wordt het weer herfstachtig met regelmatig regen en een stevige zuidwestenwind. Ach ja.....de tuin kan wachten.

It should be nice to keep this weather for some time, but after Thursday it will be again like autumn with regular rain and a strong southwest wind. Oh yeah....the garden can wait.