HERFST DINER

Voor afgelopen zaterdag hadden we oude vrienden uitgenodigd voor een etentje.  De dames hadden voorgesteld dat ik voor het hoofdgerecht en zij voor de andere gerechten zouden zorgen. Dat was lief van ze en fijn voor mij want het alleen verzorgen van een dineetje voor 18 personen is wel een flinke klus.

Ik gaf ze wel een opdracht, het eten moest "de herfst" als thema hebben en verder mochten ze me verrassen.

Eén van de dames had voor ieder een herfstfoto op het bord gelegd met achterop een naam.  Na twee gangen werden de foto's opgehaald, geschud en weer neergelegd, zodat er van plaats gewisseld werd.

We zitten midden in het jachtseizoen, een goede gelegenheid om mijn lachende wilde zwijnenkop eens te tonen.  Heb hem niet zelf geschoten hoor, hij is afkomstig uit een kasteel in Frankrijk. Het zwijn wordt gedoogd door mijn man en kinderen en ze zijn er zelfs aan gewend geraakt. Bezoekers kijken soms afkeurend en kunnen nauwelijks geloven dat zo'n romantische rozenliefhebster als ik, niet alleen van levende dieren en planten hou, maar ook van opgezette beesten.

In ons bibliotheekje hangt een reproductie van een vossenjacht, welke ik ooit in een curiosawinkeltje vond. Het is een prachtige scène van een vos die een schooltje binnenvlucht met de honden er achter aan.  Ik durfde het zelf niet te kopen, maar mijn dochter fluisterde het mijn man in en toen kreeg ik het als verrassing van hem.

En ja, deze vos is ooit wel gevangen, ik vond dit "vosje" op een rommelmarkt. Ik draag hem niet om mijn nek al vind ik dat wel mooi, maar hij hangt in de gang over de oude koffer die mijn schoonvader in 1947 in het toenmalige Nederlands-Indië vergezelde. Hij kijkt naar ons als we binnenkomen.

De voorbereidingen voor een etentje zijn altijd grote pret, nou ja, heel mijn interieur moest ongeveer verbouwd worden omdat ik met z´n allen aan één lange tafel wilde zitten, een tafelstuk van mijn laatste chrysanten maken, passende tafellakens, hiervoor nam ik de 2 nieuwe ecru pompdoekkleden en mijn qua kleur bijpassend "wild" tafellaken in het midden. Alle passende serviesgoed uit de kast en de kelder, kaarsen en herfstbladeren maakten de tafel af.  De hertenstoofpot met stoofpeertjes en rode kool, kon ik van te voren klaarmaken.

De grootste uitdaging van het maken van bloem decoraties is voor mij altijd het uitsluitend gebruik maken van materiaal uit eigen tuin. Op deze standaard heb ik het volgende gebruikt: 1 bloeiende aar van een Miscanthus grassoort, bijna alle laatste Chrysanten, Sedums, enkele laatbloeiende Achilleas 'Paprika', Hedera, een roos Peaudouce, een roos Pat Austin en enkele takjes van mijn Asparagus in de kas. Het ziet er weer heel Victoriaans uit.

Toen kwamen de gasten en verrast werden we.........het werd een lang avondvullend bourgondisch diner van 8 gangen. Een amuse met wel 3 verschillende smaakbelevingen, pittige wortelsoep, druiven met gerookte kip op een bedje van veldsla, een spoom, de hertenstoofpot, een appelpannenkoek met ijs en room, diverse kazen, koffie met zelfgemaakte sinaasappellikeur en o.a. heerlijke zelfgemaakte truffels en mini-cupcakes.  Ondertussen had Snarf het ook reuze naar zijn zin, de hele avond bleef hij erbij. Meestal slooft hij zich bij bezoekers het eerste kwartiertje erg uit om aandacht te trekken, waarna hij zich terugtrekt in de bibliotheek. Nu deed hij soms een hazenslaapje op zijn kussen om daarna weer eens rond te gaan om iemand tot spelen te verleiden of om een stukje kaas te bedelen. Waarbij hij meestal wel succes had. Ik moest denken aan een schilderij van Jan Steen, maar dan in een moderne versie.