SOMBERE DAGEN MET EEN ZONNIG TINTJE - GLOOMY DAYS WITH A SUNNY TOUCH

Langzaam maar zeker gaan we de winter in, de dagen worden steeds korter, de kippen gaan om 16.30 uur al het nachthok in en zitten 's morgens om 8.00 uur nog op stok.  Ze nemen er zo te zien de tijd voor om rustig op te staan. Blijkbaar sta ik ook nog dicht bij de kippen, oftewel bij de natuur.  Zou zo maar  'met de kippen op stok'  kunnen gaan bij zonsondergang en 's morgens om 8.00 uur pas weer opstaan, heerlijk.  Maar pas op, in de zomer volg ik de kippen ook, om 5.00 uur 's morgens sta ik vol energie te popelen om de nieuwe dag te beginnen en kan tot diep in de avond doorgaan, of gewoon genieten.

De Larix, ooit als een mini-zaailing van 5 cm uit Drenthe meegebracht,  is  na zo'n jaar of tien al opgegroeid tot een prachtige boom die zijn naalden nu laat vallen.  Voor het eerst zitten er dit jaar kleine larix appeltjes aan, een schoonheid op zich.

De donkere lucht op de achtergrond is ook heel mooi, hoewel ik soms snak naar de zon die zich op onverwachte momenten toch bijna dagelijks even laat zien. Al deze foto's heb ik op de laatste dag van november gemaakt, behalve de laatste foto van de haan dat was precies een week geleden.

Slowly but surely we are going into winter, the days are getting shorter and shorter, the chickens enter their nightloft already at 16.30 and are at 8 o'clock  in the morning still on stick , as you see they take the time to get up.  Apparently I'm still close to the chickens, or nature.  I should like to go 'on stick'  after sunset too to get up only after 8 o'clock in the morning, so comfortable to hibernate.  But, beware, in summer I  aksi follow the chickens, then I love rising early full of energy at about five and am ready to start a new day to go on till deep in the evening, or just enjoy the long evenings.

The Larch I brought as a mini seedling from Drenthe, this deciduous conifer has grown up to a beautiful tree in about 10 years. At this time of year he drops his needles and this year we have for the first time little cones, a beauty in itself.

The dark sky on the background is beautiful too, although I sometimes desperatily long for the sun which gladly shows up for a while  almost daily at unexpected moments. All these pictures were  taken on the last day of November, except last photo of the rooster, that was on Sunday one week ago.

Een nog net niet verlepte bloem van de roos 'Abraham Darby', die het dit jaar lang volhoudt. Als ik in de tuin rondloop is er nog zoveel moois te zien, het zijn de kleine dingen die het hem nu doen.  Er zijn zelfs nog hier en daar rozenknoppen te zien. De onderstaande knop, ook van  'Abraham Darby' is wellicht mooier dan de zomerse knoppen, vooral ook doordat ze in deze grauwe tijd echt opvallen.

A just not faded flower of the rose 'Abraham Darby, which is going strong this year. When I stroll in the garden there is still so much beauty to see, it's the little things that make it now.
Here and there you still see rosebuds. Above bud, also 'Abraham Darby' is perhaps more beautiful than the summerbuds, especially because they really stand out in this gloomy time of year.

Ik, die altijd zeurt dat mijn Ginkgo niet zo mooi verkleurt in de herfst als bij anderen, kom toch nog aan mijn trekken.  De prachtige treurvorm van deze Ginkgo biloba laat nu zijn herfsttooi uitbundig zien, ook al is het maar voor even, want op de grond ligt al een dik tapijt van blad.

I, who always nag that my Ginkgo does not show autumn color as in other gardens, still got satisfaction. The beautiful weeping form of this Ginkgo biloba shows at last his exuberant autumn colors, just only for a while, for the soil is already covered with a carpet of leaves. 

En dan ontdek ik het eerste winter cyclaampje ......

And then I discover this season's  first Cyclamen coum ....... 

In de serre staat mijn zonnige verrassing, de citroen die jongste dochter kocht in een tuincentrum in Italië een paar jaar geleden. Toen ik hem kreeg zaten er meer dan 10 citroenen aan, de jaren erna niets. Het boompje moest wennen aan dat vreemde klimaat, bovendien overleven in een pot als een soort bonsai gaat ook niet in de kouwe kleren zitten.

Dit jaar ging het wat beter, heb de struik de hele zomer in de kas laten staan waar het dan altijd lekker warm en zonnig is, goed bemest met speciale mest voor mediterrane planten en zie ik heb weer citroenen.  Op 22 november heb ik het geval in de serre gezet omdat ik in de kas niet meer stook. De dagen erna heb ik de citroenen geoogst, haha.

Voor de plaatjes een blauw tafellaken op de serretafel gelegd, even wachten tot de zon door de regenwolken kwam, en zie het lijkt wel hoogzomer..........voor even.

In the conservatory I have my sunny surprise, the lemon tree youngest daughter gave me some years ago from a holiday in Italy.  When she gave me the small tree, it wore already more than 10 lemons. The following years no new lemons appeared on the tree. I suppose the shrub had to get used to the foreign climate, moreover surviving in a pot or tub as a kind of bonsai tree is not easy at all.

This year was better, I left the shrub in the greenhouse where it's warm and sunny in summer, gave special manure for Mediterranean plants and look I have lemons again.  On November 22nd I moved the shrub to the conservatory where it's not freezing cold in winter and 'harvested' my lemons, lol.

For the photos I put a blue cloth on the table, waited for a few sunbeams between the rain clouds, and look it's high summer........for a moment.

Een enkele groene citroen mag nog wat rijper worden.

One single green lemon may get a bit more yellow.

En wie zit hier weer naar binnen te gluren?  Mijn brutale maar o zo gezellige haan.
Dit was echter vorige week zondag, vandaag is het de hele dag grijs en nat en blijven mijn gevederde vrienden dichtbij de beschutting van hun ren en huis.

And who is peeping in again?  My cheeky but oh so cute rooster.
However, that was last Sunday, today it's grey and wet and my feathered friends stay close to the shelter of their run and henhouse.