GEDACHTEN UIT MIJN 'TUIN'-STOEL - THOUGHTS FROM MY 'GARDEN' SEAT.

Afgelopen week had ik totaal geen fut om achter de computer te gaan zitten. Even op de iPad bij de koffie of de lunch, dat was het wel.   Het waren prachtige dagen waarop ik nauwelijks wist waar te beginnen, er is zoveel te doen en te genieten buiten in de tuin, maar ook binnen.  Terwijl ik het liefst buiten bezig ben, had ik last van schoonmaakkriebels. Vooral beneden waar we de hele winter houtkachel stoken, is het geen overbodige luxe om eens grondig met sop in de weer te gaan. Maar de zon lokte me telkens weer naar buiten. Resultaat: er is overal werk in uitvoering, het zal goedkomen al duurt het wel even. Natuurlijk maakte ik wel af en toe foto's tijdens mijn vroege ochtendrondes door de tuin.

Vrijdag dacht ik: "Nu moet ik nodig een blogpost maken", pffft 's avonds ontbrak het me aan energie, ja de jaren gaan tellen.  Zaterdagmiddag om te beginnen foto's gesorteerd, daarna even gekeken waar ik de voorbije jaren in april over schreef.  Dat had ik dus niet moeten doen, in grote lijnen ging het elk jaar over hetzelfde.  Van 2012 tot nu elk jaar over dezelfde bloemen en planten, over het tot leven komen van de natuur, de groei en de bloei van het voorjaar, zelfs de foto's waren nauwelijks anders.
Gedeprimeerd sloot ik de computer af, een volgende keer beter.

Vannacht alles even overdacht en zoals je ziet, ik ben er weer.

Last week I had no energy to sit down at the pc, just for a moment looking on my iPad during coffee- or lunchtime, that was it. We had some wonderful days on which I hardly knew where to start, so much to do and to enjoy outside in the garden as well as inside. While I prefer working outdoors, the house was calling, cleaning jitters fell upon me. Especially in our living where the woodstove burned all winter it was not a luxury to give it a good cleaning with soapy water. But the sun was luring me out again and again. Result: everywhere work in progress, anyway I will get ready, it only will take some time.  Of course I took some photos during my early morning round in the garden.

Friday I thought: 'Now I have to make a blogpost', pffft in the evening I lacked the energy, yes years are counting. Saturday afternoon I sorted the photos, then I had a look at my blogposts of former years in April. I should not have done that, largely it was every year the same. From 2012 until this moment about the same flowers and plants, about new growth and so on, even the photos were almost the same.  Depressed I closed the computer, next time better.

Last night, actually very early in the morning I thought it all over and see, I'm here again.

Ik maak mijn huis schoon, de kauwtjes maken, zoals zij al jaren in de duiventil doen, hun nest klaar.

I clean my house, the jackdaws make preparations for their nest in the dovecote.

Vorige jaren stoffeerden ze hun nest met paardenhaar, het paard, genaamd Grandioos, blijft er stoïcijns onder.

Former years they upholstered their nest with horsehair, the horse called Grandiose, remains stoically.

Dit jaar hadden ze een ander plan.  In verband met de schoonmaak had ik de rode koeienhuid die normaal in de kamer ligt buiten op de veranda gehangen.  Prompt begon een kauw er haren uit te trekken.......Wat is de gedachte hierachter: 'Dit is nog handiger, slechts 5 meter bij mijn nest vandaan, naar die paarden moet ik toch nog 10 meter vliegen....'   Na de foto heb ik het 'kleed' toch maar snel weggehaald.

This year they had other plans. For spring cleaning I put the red cow-hide, normally as a carpet in the livingroom, outside on the porch.  Promptly one of the crows began pulling out hairs....... What's the idea behind: 'This is even more convenient, only 5 meters from my nest, flying to those horsebacks is about 10 meters....'.  After the photo I took the 'carpet' immediately inside, you understand.

Perenbomen bloeien wit, naar het gelijknamige boek van Gerbrand Bakker, een aanrader.
Dit is de Gieser Wildeman, F. is gek op stoofpeertjes in de winter. Kon het niet nalaten hier weer een foto van te maken, fenomenaal tegen de egaal blauwe lucht.

Pear trees blossom white, after the book written by Gerbrand Bakker, highly recommended.
This is the Gieser Wildeman, F. loves stewed pears in winter. I could not resist to make another photo, phenomenal against the plain blue sky.

Het ontluikende blad van de Acer pseudoplatanus 'Brilliantissimum' maakt me lyrisch.

The budding leaves of the Acer pseudoplatanus 'Brilliantissimum', make me lyrical.

Ach ik wilde deze keer minderen in foto's en in tekst, maar ik kan het weer niet laten, als ik eenmaal bezig ben, word ik vanzelf enthousiast.

Oh I wanted to reduce this time in photos and in text, but I cannot resist, when I have started I naturally get excited.

Dit ei vond ik in de border, ik stapte er bijna op.  De eend kon haar ei niet meer houden totdat ze bij haar nest was, denk ik. Ik heb het op een buxus gelegd, de volgende dag was het weg. Rovers....

I almost stepped on this egg in the flowerborder. Probably the duck could not keep her egg until she reached her nest. I put the egg on a boxwood, next day it had gone. Raptors....

Mijn ontdekking in de composthoop.........

My discovery in the compost heap......

Zie je dit schattige kleintje?  Vanmorgen zaten we aan het ontbijt in de serre en toen zag ik hem zitten, knabbelend aan de afgeknipte Nepeta.  Er zijn er in elk geval drie en hun ouders, dat is vijf. 's Avonds voordat de zon ondergaat, eten ze gezamenlijk op het gazon, of beter gezegd het grasveld. De kleintjes zijn iets groter dan mijn hand. Als ik in de tuin bezig ben, hoor ik ze soms ritselen tussen de planten of zie ik er een wegrennen. Ze hebben ook al aan mijn uitgeplante Lathyrussen geknabbeld. F. heeft er nu gaas omheen gezet. 

Do you see this cute little one? When we had our breakfast in the conservatory this morning I saw the bunny nibbling on the Nepetas. There are three of them and their parents, that makes five (may be there are more). In the evening when the sun goes down, they eat together on the lawn. The little ones are slightly bigger than my hand. When I'm in the garden, I sometimes hear them crackling between plants or I see them running away. They have already been nibbling at my just planted sweet peas. F. put wire mesh around now. 

Ik vind ze schattig ondanks het feit dat ze mijn halve tuin vernielen.  Hier geldt echter mijn motto:

'Eerst de dieren dan de planten'.

I adore them despite they destroy half my garden. However, here goes my motto:

'First animals, second plants'.

Iedereen een prachtige nieuwe week toegewenst!

A wonderful new week for you all!