DELPHINIUMS

Het einde van de eerste bloei van de Delphiniums is in zicht.  Ze hebben het dit jaar uitstekend gedaan en ondanks de wind en regen hebben ze zich ook nog behoorlijk staande gehouden, soms wel met wat kunst en vliegwerk maar dat moeten we er maar voor over hebben.  Komende weken worden de groepen tot op ongeveer 15 cm afgeknipt.  Elke groep krijgt een flinke hand beendermeel en de eerste weken zo nodig water.  Binnen een maand vormt zich nieuw blad en vanaf half augustus vormt zich een tweede bloei, weliswaar iets bescheidener dan de hoofdbloei maar toch weer mooi. Bij de tweede bloei is er echter wel meer kans op meeldauw.

                                                                                                                          

De Delphiniums in mijn tuin zijn hoofdzakelijk zaailingen van benaamde soorten.  Er zijn Duitse Delphiniums, de elatum hybriden en Engelse Delphinium, de 'Pacific Giants' hybriden.
De Duitse soorten staan bekend als sterke, stevige planten die niet te hoog worden, de kleuren zijn in alle tinten blauw tot paars, waarbij sommige soorten een witte bij hebben en andere een donkere tot zwarte bij (de bij is het hartje van de bloem).
Een groot Delphinium veredelaar in Duitsland was Karl Foerster (1874-1970), een beroemde vaste plantenkweker.  In mijn tuin heb ik ooit de door hem gekweekte Finsteraarhorn, Berghimmel, Blauwal en Gletscherwasser geplant.
In Engeland werden vroeger vooral veel soorten Delphiniums gekruist voor tentoonstellingen met dus zo groot mogelijke bloemen aan forse planten in een groot aantal kleuren van wit, blauw, lila, paars, mauve tot zelfs lichtgeel. Ze zijn prachtig maar in de tuin worden de bloemen na regen vaak topzwaar en knakken.  Engelse soorten die ik geplant heb zijn Chelsea Star, Conspicious, Mighty Atom, Astolat, Galahad en Sungleam.  Mijn ervaringen met deze Engelse Delphiniums zijn ook prima, maar na verloop van enkele jaren verdwijnen ze toch.  Sinds enige jaren koop ik dus geen planten meer maar verzamel zaad van mijn mooiste soorten.  Ik weet dat ze niet soortecht terugkomen, maar de resultaten zijn goed. Het zaad kiemt gemakkelijk, hoe verser hoe beter, en ik kweek er elk jaar een flink aantal op.  De planten met bloemen waarover ik niet tevreden ben, doe ik weg en de mooiste krijgen een vaste plaats.
                                                                                            

Tips voor het planten en verzorgen van Delphiniums :

- Zoek een plaats in de zon, zo mogelijk beschut tegen wind.

- Elke grond is geschikt, maar wel graag vruchtbare en voldoende vocht.

- Breng een mulchlaag aan bij de basis van de plant, 

- Zorg voor doorlatende grond.

- Breng steunmateriaal reeds bij 40 cm hoogte van de plant aan, niet bij elke stengel een

  stok, maar om de plant 4 stokken waartussen touw wordt gespannen.

- Combineer ze met andere planten omdat de bloeitijd toch vrij beperkt is.

- Vergeet niet:  slakken houden ook van Delphiniums, vooral in het vroege voorjaar als er 

   malse scheuten uit de grond komen. 

-  Geef in het voorjaar als de planten opkomen, een beendermeel gift. 

-  Na de bloei,  stengels afknippen tot op 15 cm. en nogmaals beendermeel geven.

Dit is de manier waarop ze het bij mij prima doen. 

Mochten de planten na een windhoos toch plat liggen, pluk er ruimschoots van en maak grote boeketten voor in huis. We blijven genieten!