PRIMULA AURICULA

Een productieve week achter de rug. Na alle snoei-, knip-, zaai- en wiedwerk van de afgelopen weken, kon ik eindelijk mijn gras gaan fatsoeneren.  Eerst glad gemaaid, daarna alle dooie rommel er uit geharkt, geverticuleerd en bemest.  Woensdagavond ging het even lekker regenen. Alleen de door Snarf zwart gelopen renbaan moet nog opnieuw ingezaaid worden.  Verder in de kas heel veel lathyrussen uitgepoot en ook  de kerstomatenplantjes.

Deze week staat bij mij in het teken van de Primula auricula, oftewel de aurikel.
Een plantje wat je in Nederland weinig tegenkomt. Menigeen zal het ook een wat ouderwets en tuttig plantje vinden.  De aurikel is dan ook een heel oud primulaatje welke oorspronkelijk afkomstig is uit de Tiroler kalk-alpen en reeds in de 16de eeuw door Clusius werd beschreven.
In de 19de eeuw werd het kweken van aurikels een rage.  Vooral in Victoriaans Engeland was het mode om zo veel mogelijk verschillende cultivars te kweken met verschillende kleuren en vormen.  Hoewel ze uitstekend winterhard zijn stonden ze in potten onder glas of in de kas.  Als ze dan in het voorjaar tot bloei kwamen, werden ze van de kas naar een speciaal auricula theatertje verplaatst.  Een kastje met een aantal planken boven elkaar.  De achterwand werd zwart geverfd of een andere neutrale kleur zodat de bloemen goed uitkwamen. De zijkant was soms van spiegelglas om een nog mooier effect te krijgen.
In Engeland bestaat er sinds 1872 een Nationale Primula en Auricula vereniging en worden er in het voorjaar
nog steeds shows gehouden. Er zijn werkelijk prachtige kleurtjes bij en vooral de bepoederde vormen zijn erg geliefd.
Jammer dat je ze hier zo weinig ziet, het is echt een liefhebbersplantje.  Al weer heel veel jaren geleden kocht ik ergens een plantje en zette het gewoon in de tuin.  Toen het in april ging bloeien en de bloem van dichtbij bekeek, kwam ik er achter dat deze heerlijk geurde. Daarna heb ik er het een en ander over gelezen en de plant opgepot en telkens als ik op een beurs of bij een vaste plantenkweker zo'n aurikeltje tegenkwam met een andere kleur heb ik het gekocht.  Het zijn er helaas maar enkele, je ziet ze hier nauwelijks, zeker niet die prachtige bepoederde bloemetjes zoals er in Engeland nog veel zijn. Er is duidelijk geen markt voor.
Mijn verzameling ziet er toch best aardig uit doordat ik ze vermeerder door ze elke paar jaar te scheuren.

VROLIJK PASEN