2017/2018

Hierbij dank ik al mijn volgers en lezers voor hun medeleven, lieve woorden en gewoon leuke opmerkingen in dit voor mij meest droevige jaar ooit.

Toch zal ik weer vol goede moed aan een nieuw jaar beginnen. Ik zie uit naar de eerste sneeuwklokjes, naar de dagen die weer gaan lengen, naar de vogels die weer gaan fluiten,
naar gezellige kletspraatjes en uitjes met mijn kleinzoons, de rozen die weer zullen gaan bloeien en
vooral naar de zon die hopelijk veelvuldig zal gaan schijnen.

 EEN GOED BEGIN, GEZONDHEID, GELUK EN VOORSPOED

   wens ik jullie in

2018

I'm grateful to all my followers and readers for their sympathy, sweet words and just nice comments in this for me most sad year ever.

Yet I will start a new year full of courage. I'm looking forward to the first snowdrops, to the days getting longer again, to the birds singing again, to the cozy chat and trips with my grandsons, to the roses flowering again and especially to the sun which hopefully will shine frequently.

for 2018 

I wish you 

A GOOD START,  A GOOD HEALTH, HAPPINESS AND 

PROSPERITY

KERSTVIERING - CHRISTMAS CELEBRATION

Voor de Kerst laat ik plaatjes van de mooiste momenten van de laatste dagen zien.

For Christmas I show you pictures of some dear moments of the last few days. 

Na alle sneeuw van nog geen twee weken geleden, bloeit deze roos, 'Tess of d'Urbervilles' van D. Austin,  eenzaam maar wonderschoon in een tuin waar verder weinig te beleven valt.  Haar schitterend rode kerstkleur viel me gisteren op tussen alle grauwheid van deze laatste dagen van het jaar. Dat moest ik vastleggen.

After all the snow of two weeks ago, this rose 'Tess of d'Urbervilles' of D. Austin is blooming lonely but wonderful in a gloomy garden. Yesterday I noticed her brilliant red Christmas color among all the drabness of these last days of the year.  That  I had to capture on a photo.

Binnen branden de kaarsen al vroeg in een deel van mijn verzameling tin, om het een beetje gezellig te maken.

Inside the candles are lit early in a part of my collection of tin to make it a little cozy.

De lichtjes in en om de kerststal geven sfeer in de serre, vooral toen de sneeuw er nog lag zoals je ziet.

The lights in and around the nativity creates atmosphere in the conservatory, especially when there was snow outside, as you see.

De band 'No Idea', waarbij Philip als drummer, speelde en zong 'Kom naar Jeruzalem' op het rocknummer Seven Nation Army van de White Stripes voor de kerstviering van hun school.  Zij stelden de Wijzen uit het Oosten voor, maar konden de mantels die de juf van school voor ze meebracht niet aan omdat ze dan geen muziek konden maken, haha. Er kwamen 15 (!) groepen scholieren met ouders bij mijn dochter langs om deze kerstuitvoering te horen met een interval van 5 minuten, dus de jongens deden 15 keer hetzelfde nummer...... Het was zo leuk, een tuin vol swingende kinderen met hun ouders.

The band 'No Idea' with grandson Philip as drummer were playing and singing 'Come to Jeruzalem' on the rock song Seven Nation Army of the White Stripes for the Christmas celebration of their school. They were the three wise from the East, but could not wear the cloaks their school teacher brought because dressed as Wises from the East they could not use their hands to play, lol. There came 15 groups of scholars with parents to hear this Christmas performance, every 5 to 10 minutes another group, so the boys had to play and sing 15 times the same song......... It was real fun, a garden full of swinging children and parents.

Eén van mijn mooiste kerstballen met op de achtergrond het oude 'schilderij' van een koeienstal dat vroeger bij mijn oma in de eetkamer boven de deur hing.

One of my most beautiful balls with on the background the old 'painting' of a cow stable, that used to be at my grandmother's diningroom above the door.

En toen kwam de asiel zoekende sierfazant een kijkje nemen op de met kerstgroen versierde tafel op de veranda.

And then the asylum seeking ornamental pheasant came to take a look at the table decorated with Christmas branches on the porch.

Het kerststuk wat we op onze tuinclub dag maakte staat op tafel.

The decoration we made on our monthly garden club day,  is on the table.

Hiermee wens ik jullie allen een Vrolijk Kerstfeest!

With this I wish you all a merry Christmas!

ZONSOPGANG OP ZONDAG - SUNRISE ON SUNDAY

Ten eerste wil ik jullie allen hartelijk danken voor de lieve opmerkingen op mijn vorige blogpost, het waren er veel, heb ze met plezier gelezen maar kan nauwelijks tijd vinden om overal apart op te antwoorden, dus doe ik dat alleen als er specifieke vragen zijn.

Eindelijk gisteren weer eens een ochtendfietstochtje naar de Rotte gemaakt. De lucht was redelijk helder en dan heb je de meeste kans op een mooie zonsopgang over het water. Wat ik niet verwacht had toen ik naar buiten stapte, was dat het een beetje had gevroren dus lag ik al bijna languit onderaan de veranda trap. Uitkijken Janneke, ik ben de meeste wilde haren nu wel kwijt maar ben toch vaak nog te snel.
Het was ook nog behoorlijk fris, maar daar kunnen we wel tegen.
Boven bij de Rotte aangekomen, liet ik mijn fiets op het fietspad en liep het dijkje op. Wat is het toch altijd genieten buiten, ja het liefst in m´n eentje, ik krijg er werkelijk nooit genoeg van en als ik daar dan loop en sta, neem ik me voor dit veel meer te doen. Daar komt natuurlijk niets van terecht, tenzij ik weer een hond neem dan ga je vanzelf, zeker met een border collie........

First of all I thank you all for the lovely comments on my last post, there were many, I read them with pleasure but hardly have time to answer them separately, so I only respond to specific questions.

Yesterday, Sunday morning I made a bike trip to the river after quite a long time at this early hour of the day. The sky was fairly clear and then you have most chance for a wonderful sunrise over the water. I had not expected frost with slipperiness when I stepped outside, so I was almost stretched out under the porch stairs. Watch out Janneke, I have lost most wild hair but I´m still too fast.
It was also pretty cold but we can handle that.
Arrived at the river I left my bike on the path and walked upon the dike. It is always a joy to be outside, preferably on my own, I really never get enought of it and if I walk and stand there, I intend to do this much more.  Of course that does not happen, unless I take a dog again, then you go automatically, certainly with a border collie........

  

Deze treurwilg die zo mooi uitkomt langs de waterkant,  heb ik meerdere malen op mijn blog laten zien, in zomer en winter.

This weeping willow showing so nice along the waterside, I put already many times on my blog in summer and winter.

Ik kijk over de watervlakte van de meren.  De zon is nog niet boven de horizon verschenen, het is stil en fris, een zachte gloed verschijnt en doet de wolken  langzaam van grijs naar perzik verkleuren.

I look over the water surface of the lakes. The sun has not yet appeared above the horizon, it is quiet and fresh, a soft glow appears and turns the clouds slowly from gray to peach.

De zachte gloed verandert snel in fel oranje en dan zien we het eerste stipje van onze koperen ploert achter de flats van Nesselande verschijnene.

The soft glow changes quickly into bright orange and yes the first speck of our copper sun appears behind the ´skyscrapers´ (lol) of Nesselande.

Ik fiets terug naar huis, in het tegenlicht van de zon zie ik dat de schapen weer tot leven zijn gekomen en begonnen zijn aan hun eerste hapjes gras van de dag.

I cycle back home, in the backlight of the sun I see that sheep have come to life again and started  their first nibbles grass of the day.

Thuis aangekomen, ga ik eerst naar de kippen waar de fazant buiten boven op het trapje zit, ze wil het hok juist binnengaan. Voor wie het nog niet weet, weken geleden zag ik plotseling een sierfazant in de tuin, het was een vrouwtjes goudfazant. Sindsdien verblijft zij vaak met onze kippen in het hok, ze zijn inmiddels aan haar gewend. Ze is geringd maar ik kan haar net niet te pakken krijgen, ik heb haar al aangemeld bij vermiste dieren en ze heeft al in de plaatselijke krant gestaan. Geen reacties, wat mij betreft mag ze blijven.

At home I go first to the chickens and see the pheasant sitting on the chickensteps, she just wants to enter the house. For those who do not know yet, weeks ago I suddenly discovered an ornamental pheasant in the garden, it was a female golden pheasant. Since that time she stays often with our chickens in the henhouse, in the meantime chickens are used to her. Her leg is tagged but I just can not get her, I have registered her with missing animals and put her in the local newspaper, but nobody came up. As far as I´m concerned she can stay.

Ik zette de elektrische verwarming aan in de keet en ging binnen koffie zetten om in een verwarmde keet terug te keren. Gezellig even bij de kippen op de koffie, heb de deur naar hun afdeling opengezet, en heb van hier een ander uitzicht op de tuin. Haha, ben ik gek of niet.

In the shack I turned the electric heating on and went to my kitchen to make coffee. Then I returned to my heated place to spend coffee time with my chickens, I have opened the door to their section of the shack. and from here I also have another view to the garden. Lol, am I crazy or not.


Ik kreeg een mooie kaart van een lieve vriendin met een prachtig citaat van Roald Dahl, daar wil ik deze post mee eindigen:

To finish, I received a nice card of a sweet friend with a wonderful quote of Roald Dahl, which louds as follows: 

"And above all,

watch with glittering eyes

the whole world around you,

because the greatest secrets

are always hidden

in the most unlikely places."

DE EERSTE SNEEUW - FIRST SNOW

We zitten nu echt in de donkere dagen voor Kerst en.........vanmorgen vielen de eerste sneeuwvlokken. Inmiddels sneeuwt het flink. Op het glazen dak van de serre ligt een laagje sneeuw en zelfs het glas is aan één kant helemaal besneeuwd omdat ik de verwarming hier niet hoger zet dan 10 gr.C.
Afgelopen week heb ik de, nog door mijn vader gemaakte, kerststal weer tevoorschijn gehaald en in de serre geplaatst. Ik vind het altijd leuk om de stal in te richten, alsof ik met een poppenhuis aan het spelen ben. Doe wat hooi in de stal zodat ze allen lekker warm zitten, de ezel en de os, het kindeke Jezus in de voederkrib met Jozef en Maria en de drie koningen op de achtergrond kijken toe. Boven op de balk staat een engel. Voor buiten de stal heb ik mos verzameld in de tuin en daar lopen de schapen met lammetjes. De herder heeft een lammetje onder zijn arm en een kameel ligt vastgebonden aan het hek. 
Mijn vader was goed in houtsnijden, dieren waren zijn specialiteit. Gek genoeg was hij heel slecht in het maken van mensen, daarvan klopten de verhoudingen zelden of nooit, vooral de engel is hier weer een mooi voorbeeld van. We moesten daar altijd heel erg om lachen.

We are back in the dark days before Christmas and......this morning the first snowdrops were falling. In the meantime it's snowing hard. The glass roof of the conservatory is covered with a layer of snow and even the glass on one side is completely snowy because I keep the heating low on not more than 10 degr.C.
Last week I pulled out the Nativity scene, made by my father a long time ago, and put it in the conservatory. It's always nice to decorate the barn, as if I am playing with a doll's house. I do some hay in the barn so they all are warm, the donkey and the ox, the baby Jezus in the feed crib with Jozef and Maria and the three kings are watching in the background. In the ridge of the barn is an angel. I covered the soil outside with some moss from the garden and sheep with lambs are grazing there. The shepherd carries a lamb under his arm and a camel is tied to the fence.
My father was good in woodcarving, especially animals. Funnily enough he was very bad in making people, the proportions were never or rarily correct, especially the angel is a good example of this. We always had to laugh about it.

Ik kijk voor en achter door de ramen naar buiten, het ziet er guur uit, maar de grauwe wereld verandert snel in een prachtige witte wereld.

I look through the windows at the front and the back of the house, it looks bleak, but the gray world changes rapidly into a beautiful white world.

Toch wel enthousiast geworden, ga ik naar buiten om wat foto's te maken en daarna de kippen een lekker hapje te geven van kool, sla, appel en een boterham naast hun normale voer.

Despite the cold and wet I get excited and go outside to make some photos of the garden and afterwards I bring the chickens a tasty snack of  a sandwich with cabbage, lettuce and apple besides their normal food of grains.

Brrrr, weer binnen duik ik met een beker koffie in mijn hol tussen de boeken. Behalve voor de kachel in de huiskamer, is dit de beste plek om deze donkere dagen door te brengen.  Op de boekenmolen staat het enorme boeket chrysanten dat ik enkele dagen geleden van een vriendin kreeg. Ik ga even lekker lezen in het kortgeleden gekochte boekje 'Vrouwen met groene vingers zijn buiten gewoon' van Claudia Lanfranconi en Sabine Frank.

Brrrr, inside again I dive into my den with a mug of coffee between the books. Except for the stove in the living room is this the best place to spend these dark days.  On the bookmill is the huge bouquet of chrysanthemums I received from a friend a few days ago. I'm going to have a nice read in the recently bought book 'Women with green fingers are out of the ordinary'  written by Claudia Lanfranconi and Sabine Frank. Originally it's a German book, named 'Die Damen mit dem grünen Daumen'.

Zo dit is het weer voor vandaag, intussen kijk ik buiten en zie dat het regent........helaas, de witte wereld begint zich hier weer op te lossen tot een griebelgrauwe wereld.

So this is it for today, meanwhile I look outside and see that it's raining.........the white world is starting to dissolve again into a gizzled gray world.

SOMBERE DAGEN MET EEN ZONNIG TINTJE - GLOOMY DAYS WITH A SUNNY TOUCH

Langzaam maar zeker gaan we de winter in, de dagen worden steeds korter, de kippen gaan om 16.30 uur al het nachthok in en zitten 's morgens om 8.00 uur nog op stok.  Ze nemen er zo te zien de tijd voor om rustig op te staan. Blijkbaar sta ik ook nog dicht bij de kippen, oftewel bij de natuur.  Zou zo maar  'met de kippen op stok'  kunnen gaan bij zonsondergang en 's morgens om 8.00 uur pas weer opstaan, heerlijk.  Maar pas op, in de zomer volg ik de kippen ook, om 5.00 uur 's morgens sta ik vol energie te popelen om de nieuwe dag te beginnen en kan tot diep in de avond doorgaan, of gewoon genieten.

De Larix, ooit als een mini-zaailing van 5 cm uit Drenthe meegebracht,  is  na zo'n jaar of tien al opgegroeid tot een prachtige boom die zijn naalden nu laat vallen.  Voor het eerst zitten er dit jaar kleine larix appeltjes aan, een schoonheid op zich.

De donkere lucht op de achtergrond is ook heel mooi, hoewel ik soms snak naar de zon die zich op onverwachte momenten toch bijna dagelijks even laat zien. Al deze foto's heb ik op de laatste dag van november gemaakt, behalve de laatste foto van de haan dat was precies een week geleden.

Slowly but surely we are going into winter, the days are getting shorter and shorter, the chickens enter their nightloft already at 16.30 and are at 8 o'clock  in the morning still on stick , as you see they take the time to get up.  Apparently I'm still close to the chickens, or nature.  I should like to go 'on stick'  after sunset too to get up only after 8 o'clock in the morning, so comfortable to hibernate.  But, beware, in summer I  aksi follow the chickens, then I love rising early full of energy at about five and am ready to start a new day to go on till deep in the evening, or just enjoy the long evenings.

The Larch I brought as a mini seedling from Drenthe, this deciduous conifer has grown up to a beautiful tree in about 10 years. At this time of year he drops his needles and this year we have for the first time little cones, a beauty in itself.

The dark sky on the background is beautiful too, although I sometimes desperatily long for the sun which gladly shows up for a while  almost daily at unexpected moments. All these pictures were  taken on the last day of November, except last photo of the rooster, that was on Sunday one week ago.

Een nog net niet verlepte bloem van de roos 'Abraham Darby', die het dit jaar lang volhoudt. Als ik in de tuin rondloop is er nog zoveel moois te zien, het zijn de kleine dingen die het hem nu doen.  Er zijn zelfs nog hier en daar rozenknoppen te zien. De onderstaande knop, ook van  'Abraham Darby' is wellicht mooier dan de zomerse knoppen, vooral ook doordat ze in deze grauwe tijd echt opvallen.

A just not faded flower of the rose 'Abraham Darby, which is going strong this year. When I stroll in the garden there is still so much beauty to see, it's the little things that make it now.
Here and there you still see rosebuds. Above bud, also 'Abraham Darby' is perhaps more beautiful than the summerbuds, especially because they really stand out in this gloomy time of year.

Ik, die altijd zeurt dat mijn Ginkgo niet zo mooi verkleurt in de herfst als bij anderen, kom toch nog aan mijn trekken.  De prachtige treurvorm van deze Ginkgo biloba laat nu zijn herfsttooi uitbundig zien, ook al is het maar voor even, want op de grond ligt al een dik tapijt van blad.

I, who always nag that my Ginkgo does not show autumn color as in other gardens, still got satisfaction. The beautiful weeping form of this Ginkgo biloba shows at last his exuberant autumn colors, just only for a while, for the soil is already covered with a carpet of leaves. 

En dan ontdek ik het eerste winter cyclaampje ......

And then I discover this season's  first Cyclamen coum ....... 

In de serre staat mijn zonnige verrassing, de citroen die jongste dochter kocht in een tuincentrum in Italië een paar jaar geleden. Toen ik hem kreeg zaten er meer dan 10 citroenen aan, de jaren erna niets. Het boompje moest wennen aan dat vreemde klimaat, bovendien overleven in een pot als een soort bonsai gaat ook niet in de kouwe kleren zitten.

Dit jaar ging het wat beter, heb de struik de hele zomer in de kas laten staan waar het dan altijd lekker warm en zonnig is, goed bemest met speciale mest voor mediterrane planten en zie ik heb weer citroenen.  Op 22 november heb ik het geval in de serre gezet omdat ik in de kas niet meer stook. De dagen erna heb ik de citroenen geoogst, haha.

Voor de plaatjes een blauw tafellaken op de serretafel gelegd, even wachten tot de zon door de regenwolken kwam, en zie het lijkt wel hoogzomer..........voor even.

In the conservatory I have my sunny surprise, the lemon tree youngest daughter gave me some years ago from a holiday in Italy.  When she gave me the small tree, it wore already more than 10 lemons. The following years no new lemons appeared on the tree. I suppose the shrub had to get used to the foreign climate, moreover surviving in a pot or tub as a kind of bonsai tree is not easy at all.

This year was better, I left the shrub in the greenhouse where it's warm and sunny in summer, gave special manure for Mediterranean plants and look I have lemons again.  On November 22nd I moved the shrub to the conservatory where it's not freezing cold in winter and 'harvested' my lemons, lol.

For the photos I put a blue cloth on the table, waited for a few sunbeams between the rain clouds, and look it's high summer........for a moment.

Een enkele groene citroen mag nog wat rijper worden.

One single green lemon may get a bit more yellow.

En wie zit hier weer naar binnen te gluren?  Mijn brutale maar o zo gezellige haan.
Dit was echter vorige week zondag, vandaag is het de hele dag grijs en nat en blijven mijn gevederde vrienden dichtbij de beschutting van hun ren en huis.

And who is peeping in again?  My cheeky but oh so cute rooster.
However, that was last Sunday, today it's grey and wet and my feathered friends stay close to the shelter of their run and henhouse.