EEN BEZOEK AAN EDINBURGH - A VISIT TO EDINBURGH

Afgelopen week een bezoekje aan Edinburgh gebracht. Ik voer naar de overkant van de Noordzee met de 'King Seaways' van IJmuiden naar Newcastle en nam daar de trein naar Edinburgh. Waarom met de boot en niet met het vliegtuig? Ik hou van varen, van de zee, de wind en de immer veranderende luchten, maar bovenal is het leuk om met mijn dochter mee te mogen varen. Dat mijn oudste dochter op een schip werkt is geen toeval. Zelf heb ik alleen maar op scheepvaart- en scheepsbouwkantoren gewerkt. Zij heeft haar kantoor op dit schip en is hier al 14 jaar verantwoordelijk voor de geldstromen.

Last week I paid a visit to Edinburgh. I sailed across the Northsea with the 'King Seaways'  from IJmuiden to Newcastle and took the train to Edinburgh. Why by ship and not by plane?  I love sailing, love the sea, the wind and the always changing skies, but above all it's fun to sail with my daughter. It's no coincidence that my oldest daughter works on a ship, for I have only worked on shipping or shipbuilding offices. She has her office on this ship and is already 14 years responsible for the cash flows.

Je wil niet weten hoeveel foto's ik van de lucht heb gemaakt, het was een prachtige avond met snel wisselende wolkenvelden en daarachter het zonlicht, fascinerend. Ik kan hier uren naar kijken.

You do not want to know how many photos I've made from the sky, it was a beautiful night with fast changing clouds and beyond the rays of the sun. It's fascinating, I can watch this for hours.

De volgende dag dus in m'n eentje op naar Edinburgh. Het is een geluk dat ik vroeger altijd al van alleen reizen hield, dat komt nu goed van pas. Een reisverslag van Edinburgh ga ik hier niet geven, natuurlijk bezocht ik de 'highlights' zoals het beroemde kasteel, musea en de Royal Mile, maar ik wil me zo veel mogelijk bij 'Het Bloeiende Buitenleven' houden en dat omvat hoofdzakelijk natuur, tuinen, kortom alles wat groeit en bloeit.
De foto van deze doedelzakspeler wil ik wel even laten zien, we zitten tenslotte in Schotland met een schitterende natuur, maar ook een geweldige cultuur.

So the next day on my own alone to Edinburgh. It is fortunate that I already loved to travel alone in the distant past. I won't give a travel report of Edinburg, of course I did all the highlights like Edinburgh's castle, museums and the Royal Mile, but I want to keep as much as possible with 'The Flowering Outdoors'  and that includes mainly nature, gardens, in short everything that grows and thrives.
Anyway, I have to show you this bagpipe player, for we are in Scotland with a beautiful nature, but also a great culture.

Over bloemen gesproken, dit bloemstilleven van onze Jan van Huysum, gemaakt omstreeks 1718, zag ik in de Schotse National Gallery.
Ben dol op deze schilderijen van onze Hollandse meesters, de extravagante boeketten met bloemen uit verschillende seizoenen, compleet met insecten, vlinders, vogelnestjes enz.

By the way, this flower still life painted by our Jan van Huysum, in about 1718, I saw in the Scottish National Gallery.
I love these paintings of our Dutch masters, the extravagant bouquets made up of flowers from different seasons, complete with insects, butterflies, birdnests and so on.

Hierboven Princes Street Gardens, een heerlijk park midden in de stad om even te gaan zitten als je zere voeten hebt gekregen van het vele lopen en slenteren. Links is het nieuwe stadsdeel, beneden in het dal rijdt de trein en aan de rechterkant heb je een uniek uitzicht op het kasteel en het oude stadsdeel (zie je dus niet op de foto).

Above Princes Street Gardens, a lovely park in the centre of Edinburgh, so good to have a rest there when you have sore feet of walking and strolling. On the left side of the photo is the new part of the town, down in the valley run the trains and on the right side is a unique view of the castle and the old town (you don't see this on the photo).

Zoals op vele plaatsen in Groot Brittannië ook hier veel fleurige bloembakken en hangmanden, vooral bij hotels, restaurants en café's. Wonderlijk dat ze eind september nog zo mooi zijn.

As in many places in Great Britain also here many colourful planters and hanging baskets, especially at hotels, restaurants and pubs.
Amazing they are still so beautiful at the end of September.

Dit idyllische tuintje ligt aan de Royal Mile. Vanaf de drukke toeristische winkelstraat zie je er niets van. Maar ter hoogte van Canongate nr. 137 leidt een smalle corridor naar de tuin die werd aangelegd naar voorbeelden uit de 17e eeuw.  Een weldadige plek om de toeristenstroom van de Royal Mile even te vergeten.

This idyllic little garden is located at the Royal Mile. You can not see it from the busy tourist shopping street but at number 137 Canongate leads a narrow corridor to the garden designed to examples from the 17th century. A good place to forget about the tourist flow of the Royal Mile.

Na een paar dagen Edinburgh terug naar Newcastle. Helaas aan de botanische tuin ben ik nog niet toegekomen, wellicht ga ik nog een keer.   O ja.......ik ben in drie bekende antquariaten geweest op zoek naar oude boeken over natuur, tuinen en poëzie.  En wat heb ik gevonden?  Niets. Hoe is het mogelijk, ben in Engeland nog nooit een boekwinkel uitgekomen zonder boek. Maar ja, dit is Schotland, haha.

After a few days Edinburgh, back to Newcastle.  I have not yet seen the botanical garden, but I will be back.  O yeh.......I've been in three well known antiquariates searching for old books about nature, gardens and poetry. And what did I find?  Nothing!  How is that possible, I never left an English bookshop without one or more books.  But of course, this is Scotland, lol.

We varen weer, ook leuk. Het is een mooie avond met weinig wind.

We are sailing again, also fun.  It is a beautiful night with almost no wind.

In het westen gaat de zon onder en in het oosten verschijnt de regenboog, twee zelfs als je goed kijkt.

In the west the sun sets and in the east the rainbow appears, even two.

Wanneer de zon helemaal onder is, ga ik naar binnen en wacht op Maaike tot ze klaar is met haar werk. Dan gaan we gezellig bijkletsen en pizza eten voor we ons bed opzoeken.

When the sun has disappeared completely, I go inside waiting for Maaike till she finishes work. Then it is nice to chat and eat pizza before going to bed.

Vrijdagochtend terug in IJmuiden.

Friday morning back in IJmuiden.

EEN GROTE GROENE SABELSPRINKHAAN OP DE VERANDA - A GREAT GREEN BUSH-CRICKET ON THE PORCH

Eerst wil ik jullie allemaal bedanken voor de leuke en lieve reacties op mijn vorige blog over de kippenfamilie. Tot nu brengen ze me elke dag nieuwe verrassingen. Was ik er een paar kwijt, ik overal zoeken maar kon ze zo snel niet vinden en dacht het ergste. Maar nee, ze hadden de kas ontdekt, heerlijk onder de tafel in het slaapkamergeluk wroeten, weer een stukje terrein veroverd.

En wat is er de laatste dagen veel water naar beneden gevallen, de regenmeter was drie keer vol en liep nog over. Heb de millimeters niet geteld, eigenlijk wel jammer. Ging gisteren tussen de hoosbuien door even kijken bij het kippenhok met een bord met kruimels, hè, er was er niet één, liepen ze dan buiten met die regen. Ik midden op het gazon roepen 'tokkie, tokkie, tokkie' en daar kwamen ze letterlijk aangevlogen over de rozen en ander struweel. De hele bende had plaatsgenomen op de teakhouten tafel en stoelen onder het afdak achter de garage, lekker hoog, droog en fris, dat vonden ze klaarblijkelijk heel wat gezelliger dan de ook overdekte kippenren aan het hok. De beplanting vóór dit achterterrasje is hoger dan mijn 1.60 m, dus deze kippetjes zijn echte hoogvliegers, en kwamen precies terecht voor mijn voeten in en rond het bord met kruimels, wat een boeven.

First I want to thank you for the nice and sweet comments on my last post about the chicken family. Until now they surprise me each day with new antics.  After counting I missed a few of them so I searched everywhere but could not trace them that soon and thought the worst. But no, they had discovered the greenhouse which is always open in summer, cozy under the table scratching in the Soleirolia (mother of thousands, angels's tears).

The last few days we are overwhelmed by heavy rainfall. Gutters and drains were overflowed by the water. The rain gauge was overflowing and I emptied it twice, a shame I did not count the millimeters. Between the downpours I went out to the chickens yesterday to bring them crumbs but there was no one in the run or henhouse. Eh, were they out in the rain? I positioned myself in the centre of the lawn calling tokkie, tokkie, tokkie. And there they came, literary flown across the roses. The whole gang had put themselves on the teak table and chairs under the roof behind the garage, comfortable high, dry and cool, they obviously like that more than their own covered shelter and henhouse. The plants in front of that terrace is higher than my 1.60 m., so these chickens are real high fliers, and they exactly landed in front of my feet on and around the plate with crumbs, such a rascals.

Maar nu genoeg over de kippen. Op een zonnig moment zat ik even op de veranda en wat zag ik daar boven op een balkje onder het plafond: een joekel van een sprinkhaan.  Het is de grote groene sabelsprinkhaan (Tettigonia viridissima),  haha, die had ik nog niet op mijn veranda gehad.  Ik schatte dit exemplaar op ongeveer 8 cm. en dat klopt wel want ze worden zeker zo groot. Zonder vleugels zijn ze al meer dan 3 cm. en de vleugels zijn bijna twee maal de lichaamslengte.  De kleur is, zoals je ziet, overwegend gras groen met aan de onderkant wat geel en op de rug hebben ze een bruine streep.
Het zijn alleseters die als volwassenen graag insecten eten maar ook een ander sprinkhaantje niet versmaden.  Op de plek waar ik het dier ontdekte, zitten altijd veel spinnetjes. Je kunt maar beter geen beet van ze krijgen want ze hebben heel sterke kaken. Ze worden sabelsprinkhanen genoemd omdat de zogenaamde eilegboor van de vrouwtjes, als een zwaard uit het achterlijf steekt, dat is goed te zien op onderstaande foto.

Deze sprinkhaan heeft zich aan allerlei leefomgevingen aangepast en komt zowel in natuurgebieden als in tuinen en parken voor, maar als je ze zoekt en wil vinden dan heb je de meeste kans daartoe in ruige beplantingen met struiken en wilde kruidachtige gewassen, daar zitten ze op de bladeren of takken op meer dan een halve meter hoogte. Dus best bijzonder om een verdwaalde sabelsprinkhaan op de veranda aan te treffen.

Nadat het insect zich tergend langzaam had omgedraaid, vloog ze in golvende lijn naar de hulst die op 3 meter afstand van de veranda staat, of was het een soort grote sprong? Nee, ze kunnen korte stukjes vliegen of zweven.

Enough about the chickens. On a sunny moment I sat on the veranda and what was there under the ceiling: a whopper of a grasshopper.  It is the Great Green Bush-cricket (Tettigonia viridissima), lol, this one I had not yet had on my porch. I estimated this one about 8 cm. and that is correct because they are just as big. Without wings they are already more than 3 cm. and the wings are almost twice their body-length. As you see, the color is green as grass with some yellow and a brown stripe on their back.  They are omnivores who love eating insects but another grasshopper will taste nice too. At the spot  There always spiders at the spot I discovered the insect at the ceiling. You better avoid a bite of this bush-cricket because they have strong jaws.... In our country they are called green saber grasshoppers for the drill, laying the eggs of the females protrudes like a sword from the body. You can see this quite clear on above photo. 

The bush-cricket has adapted to all kinds of habitats and occurs in both natural areas and in gardens and parks, but when you are looking for and want to find them you have most chance in the rough with shrubs and wild herbaceous plants. They are sitting on leaves and branches on more than half a meter height.  So I think it's rather unique to find this Great Green Bush-cricket on my veranda.

After turning very slowly, she flew in a waving line to the holly on about 3 meters distance from the porch, or was it a big jump? No, they can fly very short distances.

In het weekend haalde ik nog wat bloemen in huis, waarvan ik ditmaal een eenvoudig drijvertje maakte. Het deed me even aan mijn oma denken toen ik nog klein was. Zij had altijd drijvertjes op tafel staan en dit keer legde ik de bloemen op een Leerdam glazen schaal die nog van haar is geweest.

Op het ogenblik heb ik aardig wat tinten rood en oranje in de tuin, dus nam ik weer wat donkere baccara rozen uit de kas, en verschillende dahlia's uit de tuin.

In the weekend I brought some flowers into the house. This time I made a simple floating flower dish. It made me think of my grandmother when I was a child. She always had floating flowers as a centerpiece on the table, so this time I laid the flowers in a dish of Leerdam glass which was hers in the distant past. 

EEN KIPPEN EXPLOSIE - AN EXPLOSION OF CHICKENS.

Om bij het begin te beginnen:  vorig jaar oktober kwam deze gezellige keet in een verloren hoek van de tuin te staan. Een gedeelte zou voor wat kipjes ingericht worden en een gedeelte als een verborgen plek voor onszelf om vogels te spotten. In de winter maakte mijn man aan de achterkant een ren. Begin april was het zover, er werden Hollandse Sabelpoot krielkippen aangeschaft, spannend.

To start at the beginning:  In October last year this cozy cart was put in a lost corner of our garden. One part used as henhouse and the other part for us as a hide away to spot birds in the garden from another side than our house. In winter my husband made a run on the backside and in April the time was there, Dutch sabelpaw bantams were purchased, exciting.

Hun nieuwe verblijf werd geïnspecteerd en zo te zien goed bevonden door de haan.

Their new home was inspected and approved by the rooster as you see.

Ze raakten heel snel gewend en mochten na 10 dagen voorzichtig de tuin gaan verkennen. De baas van het stel maakte daar gretig gebruik van en vloog boven op de 2 meter hoge ren om daar uitgebreid van zich te laten horen. Dit heeft hij een maand lang elke dag gedaan, inmiddels heeft hij er genoeg van en komt liever op de veranda kraaien.

They got used to their new home very quickly and were allowed to explore the garden after ten days. The boss of the bunch made good use of it and flew on top of the 2 meter high run to crow loudly. He did this every day during about one month and it sounded as if you could hear him from miles away, in the meantime he has got enough of it and likes more crowing on the verandah. 

Dit waren de eerste eitjes, die ook al binnen 14 dagen werden gelegd.

Within a fortnight they produced their first eggs

Tja en dan willen ze met z'n drieën in één leghokje op 18 eieren broeden.....
In overleg met mijn man hebben we dit voor één keer toegelaten.

O no, three of them want to brood on 18 eggs in one cage......
Together with my husband we have allowed this for once......

Af en toe kwam er een muisje langs in het hok.

Now and then a mouse visited the henhouse.

En dit was na drie weken het resultaat, 12 kuikentjes kwamen uit de eieren, waarvan de eerste drie op 25 mei, één dag na het overlijden van mijn man. Zo triest dat hij dit niet meer heeft kunnen meemaken.

And after three weeks this was the result, 12 chicks came from the eggs, of which the first three on May 25th, the day after my husband's death, it was too late for him to see this, so sad. 

Nog eens drie weken later kwamen er nog 7 kuikentjes bij. Dit was niet de bedoeling, maar moederkip had zich op de eieren verstopt onder de keet achter een wiel waar ik niet bij kon komen omdat we daar ook gaas omheen hadden gespannen.

After another three weeks again 7 chicks were born.  This was not supposed, but mother hen had hidden her eggs behind a wheel under their house, where I could not trace them because I had stretched wire around.

Hier beginnen ze al veertjes te krijgen.

Here they get already feathers.

De jongste kuikentjes worden met moeder al vroeg losgelaten in de tuin, want ook al hebben ze meer dan genoeg ruimte in de ren, onder de keet en in de keet, de moeder is heel beschermend en maakt ruzie met de anderen.

The youngest chicks are allowed in the garden a bit early. There is more than enough space in the run, under the house and in the henhouse, but mother hen is very protective and constant in fight with the other chickens.

Op één na groeien ze allemaal voorspoedig op. Van de laatste zeven is er één die wat achterbleef in de groei en die is nu inmiddels verdwenen, waarschijnlijk gevangen door een kat of een roofvogel.

They all grow well except one of the last breed, which remained a bit behind in growth and has disappeared by now, probably trapped by a cat or bird of prey.

Als ik in de tuin loop lijk ik de rattenvanger van Hamelen wel, ze komen allemaal achter me aan omdat ik ze af en toe een bordje met een lekkere snack geef zoals verkruimeld brood in een beetje melk, een restje aardappelen, of meelwormen.

When I'm in the garden I'm just The Pied Piper of Hamelin, they follow me because I give them every day a plate with a nice snack like crumbled bread soaked in milk, a rest of boiled potatoes or meal worms.

Was even gestopt met het werk in de tuin, toen ik terugkwam was mijn hak in beslag genomen en zaten ze te rommelen in de kuip met onkruid.

When I left my work in the garden for a moment they took it over and were sitting on my hoe and fumbling in the weed bin.

Help, dit stel heeft mijn verhoogd groentetuintje ontdekt.

Help, this couple discovered my raised little vegetable garden.

Toen ik in de boventuin aan het werk was, lagen een aantal kuikens op de serretrap te zonnen.

When I was working in the upper garden, a bunch of chickens were sunbathing on the conservatory stairs.

Of soms zitten ze op en om de zonnewijzer, gezellig hoog en droog.

and sometimes some are sitting on the sundial, cozy, high and dry.

Van de wilde konijnen ben ik ook nog niet af, mijn bloementuin verandert de laatste jaren meer en meer in een dierentuin, de bloemen zijn de kers op de taart voor deze boeven.

A bit of a nuisance for also the wild rabbits are still there.  The last few years my flowergarden is changing into a kind of farm for small pets, The flowers are the icing on the cake for these cute looking bunnies. 

De haan kwam als eerste op de veranda, toen zijn kippen zaten te broeden was hij eenzaam en kwam met me mee.

The rooster was the first one on the verandah, when his hens were brooding he felt a bit lonely and came up to me to keep me company. 

Nu lokt hij heel de meute mee naar boven.

Now he lures the whole gang upstairs.

Ik miste een aantal kuikens, maar ze hadden een lekker plekje op en  rond de kruiwagen bij de composthoop gevonden.

I was missing some chicks but they had found a comfortable spot on and around the wheelbarrow at the compostheap.

Is het niet idyllisch en landelijk om een stelletje kippen los in de tuin te laten lopen?

I think it is idyllic and rural to have a couple of chickens running loose in the garden.

's Morgens heerlijk in de zon op de trap, ziet er heel idyllisch uit maar als ze weer weg zijn, moet ik soppen en boenen, allemaal kippenpoep.
Ging ik vanmiddag even weg, kom ik terug, maak het hek open en zie ze weer zitten op de trap. Als ik de auto op het erf rijd, komen ze allemaal aangerend. Tja, we kunnen weer opnieuw gaan schoonmaken.....

In the morning sunbathing on the stairs, looks very idyllic but when they have gone I have to soak and scrub, all chicken poo.
In the afternoon I had gone for a few hours, upon my return I opened the gate and saw them sitting again on my cleaned stairs. When I drove the car on the yard they all came running to me. And yes I could start cleaning again.

Wat is dat nou weer voor geks, lekker knus bij elkaar in de kuip van een Oleander?

Are they crazy, snugging together in the tub of an Oleander?

Er liggen her en der veertjes in het gras, de kippen beginnen te ruien. Die veren doen me denken aan de vossen, die hier ook in de nabije omgeving vertoeven. 's Nachts zijn de kippen wel in hun hok en de ren gaat 's avonds dicht, maar toch....... Ik ga de kippen toch niet van hun vrijheid beroven, ze hebben het zo naar hun zin in de tuin. Op hoop van zegen zullen we maar zeggen.

Here and there are feathers in the grass. When I see them I think of foxes, which are dwelling in our surroundings. At night the chickens are in their house and I close the run, but yet........ I'm not going to deprive them of their freedom, they love it in the garden. Let's hope for the best.