maandag 24 maart 2014

CAMELLIA'S IN DE TUIN - CAMELLIAS IN OUR GARDEN.

Linnaeus noemde de Camellia, waarvan een veertigtal soorten bekend zijn, naar de bioloog George Joseph Kamel, een jezuïet die vaak naar het Verre Oosten is gereisd met de schepen van de Oostindische Compagnie.  In 1792 werd de Camellia vanuit Japan, Korea of China naar Europa gebracht. 

The Camellia, of which a forty species are known, is named by Linnaeus to the biologist George Joseph Kamel, a Jesuit who traveled often to the Far East with ships of the East India Company.
In 1792 the Camellia was brought from Japan, Korea or China to Europe.


Deze prachtige lichtroze bloeiende Camellia kocht ik in 1993 na een tuinclub uitstapje, zonder naam bij een kwekerij in Boskoop. De plant groeit zeer langzaam en heeft elk jaar wel te lijden van de kou.  Dit keer doet ze het geweldig goed na de zachte winter.

This beautiful pale pink flowering Camellia I bought unnamed at a Camellia nursery at Boskoop in 1993 on a garden club trip. The shrub is growing very slowy and every year suffering of cold again. After an extremely mild winter, she is doing great this time.


In Zuid-Engeland en in Frankrijk ten zuiden van Parijs, groeien Camellia's gemakkelijk buiten. Er zijn meer dan duizend benaamde cultivars en er komen er elk jaar meer bij, soms is het verschil van de bloemen minimaal. Een groot gedeelte hiervan kunnen in Nederland niet in de tuin worden gekweekt, er zijn er echter ook die een temperatuur van - 10 gr. C. zonder schade kunnen doorstaan. Bij strenge vorst is het raadzaam ze af te dekken met kunstof-folie. Verder is het nodig ze op beschaduwde plaatsen te planten, in elk geval beschermd tegen de winterse ochtendzon. Zware temperatuurverschillen kunnen ze namelijk niet hebben. 's Nachts vorst van - 8 degr. en om 11 uur 's morgens ontdooien tot +3 degr. is een te grote overgang. Plant daarom niet op het oosten en zuiden en bescherm haar tegen ijzige oostenwinden.

De Camellia verlangt een vochthoudende, zure grond.


In the south of England and in France south of Paris, Camellias grow easily outside.  There are more than thousand named cultivars and this number is increasing every year, sometimes they hardly show differences. The major part cannot be grown in our Dutch gardens, however, there are Camellias which can stand temperatures of minus 10 degrees C. without damage.  By heavy frost it is advisable to cover the shrub with plastic foil.  Furthermore, they need a shady spot, anyway protected against the wintry morning sun.  They don't like serious temperature differences. The change of temperature at night of minus 8 degr. to plus 3 degr. in the morning is too much. So don't plant Camellias on the east and south and protect her against freezing east winds. 

The Camellia requires a moist acidic soil.
  

Deze rode grootbloemige half dubbele Camellia kocht ik als stekje van 15 cm. bij een andere Boskoopse kwekerij in 1996 en heeft inmiddels een hoogte van meer dan 2 meter.

This large-flowered half double Camellia I bought as a cutting of 15 cm. at another Boskoop nursery in 1996 and in the meantime has reached a height of more than 2 meters.




Camellia Jury's Yellow staat sinds 2000 in onze tuin en begint ook al een flinke heester te worden. Ze heeft prachtige zachtgele bloemen die helaas te snel bruin worden.  Hoe mooi de bloemen ook even zijn mogen, ik zou haar nooit meer opnieuw aanplanten.


Camellia Jury's Yellow is since 2000 in our garden and forms a nice growing shrub. The beautiful pale yellow flowers unfortunately turn brown far to quickly. How beautiful the flowers may be, I should never plant this once again. 




Dit is onze oudste en tevens grootste Camellia.  We kregen haar van onze vrienden toen we hier in 1989 kwamen wonen. Ook deze Camellia zit vol knoppen maar de bloei begint iets later.


This is our oldest and also biggest Camellia. We got the shrub as a present from our friends in 1989 when we moved to this place.  This Camellia is full of buds too but blooms slightly later.






Op mijn oude keukentafel in de kas heb ik een "drijvertje" van Camellia's gemaakt en ik durfde zo maar een tak te snijden van de grote rode Camellia om in mijn oma's oude emaille waterkan te zetten.


On my old kitchen table in the greenhouse I made a "float"of Camellias and I dared to cut a branch of the big red Camellia to put in my grandmother's old enamel waterjug.



Wat zal ik er nog meer over zeggen, Camellia's zijn wanneer de omstandigheden van klimaat en bodemgesteldheid het toelaten, een mooie toevoeging in de tuin. Voordeel is dat ze mooi glanzend wintergroen blad hebben, nadeel is dat ze voor de kleine tuin na verloop van tijd toch te groot worden.


What can I say more, Camellias are a nice addition to your garden when climatic and soil conditions permit. The advantage is, they are wintergreen with pretty shiny green leaves. The disadvantage is, for the small garden they grow too tall after some time. 



Ik vond een mooie Engelse vertaling van het prachtige gedicht "Le Camélia" van de Franse schrijver Honoré de Balzac.

I found a nice English translation of the wonderful poem "Le Camélia" of the French writer Honoré de Balzac.

THE CAMELLIA

In Nature's poem flowers have each their word
The rose of love and beauty sings alone;
The violet's soul exhales in tenderest tone;
The lily's one pure simple note is heard.
The cold Camellia only, stiff and white,
Rose without perfume, lily without grace,
When chilling winter shows his icy face,
Blooms for a world that vainly seeks delight.
Yet, in a theatre, or ball-room light,
With alabaster petals opening fair,
I gladly see Camellias shining bright
Above some stately woman's raven hair,
Whose noble form fulfils the heart's desire,
Like Grecian marbles warmed by Phidian fire.






zondag 16 maart 2014

HET IS MOOI BUITEN - IT IS NICE OUTSIDE

We hebben een week met schitterend weer achter de rug en de nieuwe week begint ook al weer goed. Als ik 's morgens wakker word en zie dat het licht begint te worden, en dan nog eens met wijd open ogen naar buiten kijk (zonder bril), word ik onrustig en wil naar buiten.  Snarf is het altijd met me eens en binnen 10 minuten zijn we op pad.

Vanmorgen aan de Rotte zag ik dat, ondanks de frisse wind over het water, deze treurwilg al iets verder uitgelopen is dan de treurwilgen elders in de omgeving.  Een groene waas hangt over het water waar ik mijn ogen bijna niet vanaf kan houden. Wat is het vroege voorjaar met al het nieuwe groen toch mooi......

  

We have a wonderful week behind us and the new week has started fine too. When I awake and see the morning light, and look through the window with wide open eyes (without spectacles) I get restless and want to go outside. Snarf always agrees with me and within ten minutes we are on our way.

This morning I saw on the lakeside this weeping willow. Despite the chilly wind over the water this tree is already a little further than other weeping willows elsewhere in the area.  A soft green haze hangs over the water, I almost can't keep my eyes from the greenish wisps. How beautiful is early spring with all new green.



Snarf staat klaar om te gaan zwemmen.

Snarf is ready for a swim.


De wilgenkatjes bloeien nu ook volop, het lijken wel poederdonsjes.

The willow catkins are in full bloom now and look like small powderpuffs.



Thuisgekomen doen we zoals gewoonlijk nog een rondje tuin en ja, het klopt precies, als de Forsythia bloeit mogen de rozen gesnoeid worden.  De Forsythia bloeit al ruim een week, dus er zijn al heel wat rozen gesnoeid. Het ging echter niet van een leien dakje, want een stukje rozenstekel vond zijn weg naar binnen bij een gewricht van mijn rechter middelvinger en dat ging lelijk zweren. 


Home again we had our usual walk around the garden and yes, it's true, when the Forsythia is flowering, roses may be pruned.  The forsythia is already blooming for a week, so I have pruned quite a lot of roses. However, it was not without a hitch, a piece of thorn found its way inside a joint of my middle finger which caused a nasty fester.


Magnolia stellata

Dan verwonder ik me over de Magnolia's. Wij hebben er drie in de tuin, de Magnolia stellata, de Magnolia soulangiana en de Magnolia 'Black Tulip', waarvan de Magnolia stellata normaal als eerste bloeit. Dit jaar beginnen ze alle drie tegelijk.


I marvel about the Magnolias.  We have three of them in the garden, the Magnolia stellata, the Magnolia soulangiana and the Magnolia 'Black Tulip', of which normally the Magnolia stellata flowers first. This year they start all at once.


De Magnolia stellata vertoont de laatste jaren korstmossen op de takken, de heester staat al 25 jaar in de tuin op een vrij vochtige plek. Ik vrees dat deze heester het niet lang meer maakt, maar een boomspecialist in Boskoop vertelde dat het verarming van de grond is en dat het geen kwaad kan. Toch vertrouw ik het nog niet helemaal.

The last few years the Magnolia stellata shows lichens on the branches, the shrub is already for 25 years in the garden on a rather moist spot.  I fear that this shrub does not last long, but a tree specialist at Boskoop told me it is due to impoverishment of the soil and does no harm. I still do not trust it at all.


Als we geen late vorst hebben is de Magnolia soulangiana prachtig, het is een enorme struik maar staat ook al weer 23 jaar in de tuin.


If we don't get late frosts, the Magnolia soulangiana is beautiful, it is a huge shrub and already 23 years in our garden. 





Dit is dan onze Magnolia 'Black Tulip'. Voor het derde jaar in onze tuin en kan nog wat jaartjes vooruit voordat ze de anderen ingehaald heeft. Op onderstaande foto kun je de maat van de heester goed zien.


This is our Magnolia 'Black Tulip'. For the third year in our garden and still has years to go before reaching the size of the other Magnolias. Above picture gives a good idea of the size. 



Het valt op dat er dit vroege voorjaar al bijzonder veel insecten zijn. Komt dit door de zachte winter?

It is striking we have so very many insects this early spring. Is this due to the mild winter?


Vanmiddag bloemen geplukt: narcissen, heel veel verschillende narcissen en enkele zomerklokjes, de Leucojum aestivum 'Gravetye Giant'. De naam zomerklokje is wel wat misleidend want deze klokjes bloeien van maart tot mei.
Ik zette een bos in een annagroene vaas in de bibliotheek. Niet zo handig op dat trapje dus toch maar weer terug naar de kamer.


In the afternoon I picked flowers: daffodils, many different daffodils and some summer snowflakes, the Leucojum aestivum 'Gravetye Giant'.  The name summer snowflake is misleading, for these snowflakes are blooming from March till May.
I put a bunch in an uranium glass vase in the library.  Not so convenient on that library steps, so back to the livingroom. 




Er bloeien in de tuin ook aardig wat narcissen 'Rip van Winkle', dus daar heb ik ook wat van geplukt voor een mini boeketje.


In the garden there are quite a few Narcissus 'Rip van Winkle', so I also picked some for a posy.
  


En in een narcissen kop en schotel zetten we nog wat kleine vroege narcisjes met Viburnum tinus bloemetjes.

And finally I put some small daffodils with flowers of Viburnum tinus in a narcissus decorated cup and saucer. 

Ik wens alle volgers, kijkers en lezers een fantastische mooie week toe in huis en tuin, op het werk, op vakantie, in de stad, op het land,  in het bos, op het strand, waar dan ook, geniet er van!

I wish all followers, viewers and readers a fabulous lovely week in home and garden, work, on holidays, in town or city, in the country,  in the woods, on the beach, anywhere, enjoy it!




















zondag 9 maart 2014

VIOLA ODORATA


Op een hondenwandeling kwam ik afgelopen week op een plek  waar de zon door de nog kale takken van de bomen sijpelde, het bloeiende maarts viooltje tegen. Het plantje breidt zich spontaan uit op de meest onverwachte plekken, via wortelstokken of dankzij ijverige mieren die met de zaadjes lopen te sjouwen. Thuis in de tuin staan ze ook, waar ze als het ware matten vormen met bovengrondse uitlopers. Deze bloeien echter nog niet, wel had ik in het najaar al enkele plantjes in de kas in potjes gezet,  niet zo zeer om ze voor te trekken maar om ze zodra ze gaan bloeien binnen te halen,  louter en alleen om de geur.  Omdat het buiten nog te koud is als ze bloeien, merk je nauwelijks iets van de geur, bovendien moet je dan met je neus wel bijna op de grond liggen om iets van de heerlijke viooltjesgeur te kunnen waarnemen.
Eén van deze potjes met maartse viooltjes staat nu in bloei met haar bescheiden paarsblauwe bloemetjes.


On a dogwalk last week I found the flowering sweet violet on a spot where the sun was seeping through the bare branches of the trees.  The plant expands spontaniously on the most unexpected places by rhizomes or by diligent ants lugging around with the seeds.  They also grow at home in the garden, where they form carpets with aboveground shoots.  However, they are not yet in bloom. In autumn I put some plants in pots in the greenhouse, not to have early flowers, but to take them inside when flowering, purely and simply to get the smell.  Because it's still rather cold outside when they get flowers in March, you hardly notice the fragrance, moreover, you have to lie down with your nose to the ground to observe some of the delicious scent of the violets.
One of these pots with sweet violets is flowering now with her modest blue flowers.



Door de bijzondere zoete geur en haar bescheiden uiterlijk en de kleur van de bloemen staat dit wilde viooltje als symbool voor ootmoed enerzijds en van trouw anderzijds. Al sinds eeuwen worden de geurstoffen van de plant gebruikt, niet alleen voor het maken van parfums, maar vroeger ook om de muffe lucht uit huizen en kerken te verdrijven.


By the special sweet fragrance, its modest appearance and the colour of the flowers this wild violet is a symbol for humbleness and faith. Already for ages the odorants of the plant are used for the compositon of perfumes and in old times also to expel stale air from houses and churches.


Het mooiste romantische verhaal vind ik wel dat dit kleine viooltje de lievelingsbloem van Napoleon Bonaparte was, één van de meest heerszuchtige mannen uit de geschiedenis.
Napoleon's eerste vrouw Joséphine had een grote voorliefde voor viooltjes en toen Joséphine op 9 maart van het jaar 1796 met Napoleon trouwde droeg ze krans van viooltjes in het haar.  Als dank hiervoor zou Napoleon haar elk jaar op de trouwdag verrassen met een tuiltje vers geplukte geurige viooltjes.
Napoleon is dit blijkbaar nooit vergeten, want toen Joséphine in 1814 zeer eenzaam was gestorven, lag op de baar te Malmaison een witzijden kussen met een tuil Maartse viooltjes die waren gezonden door Napoleon. Sinds die tijd werd het Maarts viooltje het symbool voor de aanhangers van de Bonapartes.
De voorliefde van de veldheer en later keizer Napoleon voor viooltjes blijft bij het Franse volk niet onopgemerkt, half bewonderend, half spottend werd hij wel Corporal Violette genoemd. Toen Napoleon vanuit zijn verbanning op Elba begin maart van het jaar 1815 zijn zegetocht door Frankrijk begon, werd hij overal verwelkomd door dames in viooltjespaarse japonnen, met viooltjes in het haar en als corsage. Bij zijn hernieuwde entree in de Tuillerieën waren de treden van het paleis bezaaid met paarse viooltjes.


Het kant is erg oud en komt uit de naaidoos van mijn moeder.
The lace is very old and comes from my mother's sewing box.

The tiny sweet violet was the favorite flower of Napoleon Bonaparte, one of the most imporious men of history. I think this is one of the most romantic stories about violets. 
Josephine, Napoleon's first wife, had a great fondness for violets and when she married Napoleon on the 9th of March 1796 she wore a wreath of violets in her hair. As gratitude Napoleon would surprise her every year on their wedding day with a bouquet of fresh picked fragrant sweet violets. He apparently has never forgotten this, for when Josephine died very lonely at Malmaison  in 1814, there was  on the coffin a white silk cushion with a bouquet of sweet violets sent by Napoleon.
Since that time the sweet violet was the symbol for the fans of the Bonapartes.  The love for violets of the general and later Emperor Napoleon did not remain unnoticed by French people, half mockingly they called him Corporal Violette.  When Napoleon started his victory march in France in the beginning of March 1815 from his exile on Elba, he was welcomed everywhere by ladies in violet purple dresses and violets in their hair and as corsage. At his renewed entrance in the Tuilleriee the steps of the palace were covered with blue violets.   



Van oudsher wordt het maarts viooltje gebruikt als geneeskrachtige plant.  De wortels worden gebruikt om tinctuur uit te trekken en de Romeinen dronken al viooltjesthee tegen hoofdpijn en de gevolgen van dronkenschap.
Je kunt het maarts viooltje ook gerust eten en het kan veel verschillende gerechten opfleuren in de keuken. Zelf garneer ik er soms een taart mee, maar over rauwkost salade is het ook lekker én mooi, of gedrapeerd in een botervloot. Ingevroren in ijsblokjes om in zomerdrankjes geserveerd te worden vind ik ook een leuke toepassing.



Traditionally the sweet violet is used as a medicinal plant. The roots are used for tincture and the Romans were drinking violet tea against head aches and the effects of drunkenness.
You also can safely eat the sweet violet and in the kitchen it can brighten up many different dishes.
Sometimes I decorate cakes with sweet violets, but in crudités it is delicious and decorative too, or draped on butter.  It is also fun to apply violets in ice cubes to be served in summer drinks.  


De Plantini is een metalen miniatuur Victoriaans kasje wat ik als bouwpakketje van oudste dochter kreeg.

The Plantini is a beautiful metal miniature Victorian style hothouse which I got as a construction kit from eldest daughter.


Ik heb net als Josephine en Napoleon een liefde voor viooltjes. Oudste dochter is vaak op reis en brengt de leukste presentjes mee, zoals viooltjes likeur of viooltjesiroop uit Zuid Frankrijk, viooltjes snoepjes uit Italië, een vintage blikken doos waar ik mijn oude viooltjeskaarten in bewaar en niet te vergeten viooltjesparfum.


Like Josephine and Napoleon I have a love for sweet violets.  Eldest daughter who is often abroad brings me the most pretty presents, violet liqueur and violet syrup from the south of France, violet sweets from Italy, a vintage metal box where I store my old violet postcards and not to forget violet perfume. 





"Modestes gerbes de fleurs,
Messagères dámitieé,
Dites-lui que mon coeur
Ne saurait lóublier.

Vrij vertaald:

"Bescheiden boeketjes,
zijn de boodschappers van vriendschap,
en vertellen dat mijn hart je 
niet zal vergeten."

Free translation:

"Modest bouquets
are messages of friendship,
and tell that my heart
won't forget you"