HET VERHAAL VAN DE KAS

In onze tuinen hebben we altijd een kasje gehad, maar ongeveer 15 jaar geleden kwamen we op een bijzonder idee.  Bij een bezoek aan mijn oudste dochter M. in Londen, bezochten we o.a. Kew Gardens, waar ik foto's van het Palm House en het Temperate House met de prachtige wenteltrappen maakte.

The Palm House

The Temperate House

Thuis gekomen werden mijn fantasieën over orangerieën in mijn tuin serieus genomen.  Op de plek waar we een simpele kas van 6 x 6 meter hadden staan, wilde mijn man al een tijdje een garage hebben, maar ja, waar zou de kas dan naartoe moeten? We besloten om een nieuwe kas achterin de boomgaard te plaatsen. Mijn man houdt wel van een nieuw project, dus potlood en papier kwamen op tafel.  Het resultaat overtrof mijn stoutste verwachtingen, een hele mooie tekening. Maar of dit te realiseren was.....
                                     
Na een gesprek met onze gepensioneerde maar nog zeer actieve buurman, een tuinder, die zeer enthousiast was en gelijk zijn diensten aanbood om naar tweedehands materiaal op zoek te gaan, werd iets wat zomaar een idee was, bewaarheid.  Berekeningen werden gemaakt voor de materialen, en die zomer gingen we niet op vakantie maar ging manlief met de buurman zelf aan de slag.  In september stond de kas en heb ik alle roeden wit geverfd.

Ik was heel trots op mijn bijzondere kas, maar het oude boomgaardje, gesitueerd tussen kas en serre paste niet meer.  De bomen waren groot, namen licht weg, en gaven weinig vruchten, op het mooie rode sterappeltje na, die wilde ik eigenlijk niet missen.  Ik maakte een tekeningetje van een breed pad in het midden van serre naar kas met aan weerszijden brede borders.  Als achtergrond aan de kant van de vaart een altijd groene taxushaag, die tevens het zicht op de drukke weg aan de overkant wegneemt.  Aan de kant van de benedentuin stonden al heesters die weer een achtergrond voor de border in de tuin beneden vormden.
Vroeg in het voorjaar gingen we aan de slag. Met dochter M. die inmiddels op een cruiseschip werkte en juist enkele weken op verlof thuis was en nooit te beroerd om een handje te helpen, rooiden we samen 18 volwassen appel- en perenbomen.  Zagen, graven, hakken; we konden er 3 aan op een dag. Het was zwaar maar we hebben ook heel veel lol gehad.  Daarna de grond gelijk gemaakt en het volgende mocht mijn man doen:  bestraten.  Diezelfde zomer zagen het nieuwe tuingedeelte en de kas er al goed uit. Wat beplanting betreft, is het een witte tuin geworden. In de beginjaren voegde ik nog wel zelfgezaaide 1-jarigen toe, maar daarvoor is nu helaas nog nauwelijks plaats.

We zijn inmiddels 15 jaar verder. Sinds 2 jaar verwarmen we de kas niet meer, de verwarmingsketel was versleten en toen hebben we besloten niet meer te stoken. Onze gasrekening is daardoor enorm gedaald en ja, we worden ook een dagje ouder, al die kuipplanten van buiten naar binnen en andersom, werden we ook wel beu.  Nog steeds hebben we veel oleanders en agapanthussen, die we bij strenge vorst in de kelder zetten.  Afgelopen zomer had ik een kas vol tomaten en komkommers en natuurlijk nog een aantal bijzondere planten uit knollen, bollen en zaad opgekweekt.

Sandersonia, een kleine klimplant

Dietus iridioides (Afrikaanse Iris)

Kaneelbasilicum

De altijd groene Clematis cirrhosa 'Freckles', bloeit nu in de kas.

Asparagus setaceus, heb ik speciaal om af en toe een tak voor bloemdecoraties te gebruiken. 

Er staan ook heel wat schalen met bollen voor het voorjaar, in dit geval een zwaan vol blauwe Iris reticulata.

Zo zag de kas er van de benedentuin af gezien vorige week uit, nu is het nog kaler. 

 Vanmorgen enkele 'Queen Elisabeth' rozen gered van de hagelbuien en op een drijfschaal gelegd samen met Clematis cirrhosa 'Freckles' uit de kas.