NEDERLAND WATERLAND - THE NETHERLANDS WATER COUNTRY

Afgelopen week fris, maar veel zonnige dagen, daar knapt een mens van op. Voorzichtig werd er al wat blad in de borders van de tuin opgeharkt om de sneeuwklokjes, krokusjes en lenterozen beter uit te laten komen. Alhoewel krokusjes......., ik had er 200 om border collie Snarf's graf gepoot en niet één is er opgekomen, de bolletjes zijn allemaal door de konijnen uit hun holletjes gehaald. Verderop in de tuin staan er gelukkig nog wel wat te bloeien.
Verder is het nog even rustig blijven er zit nog genoeg kou in de lucht, ik zit namelijk te popelen om in de tuin te beginnen. Om toch maar lekker buiten te zijn, maakte ik twee keer een wandeling in het 'Groene Hart' met mijn 96 jarige moeder in de rolstoel. Zij genoot als buitenmens, we stopten bij sneeuwklokjes, schapen en mooie doorkijkjes op het water, maar griezelde als ik op het smalle weggetje dicht langs de kant ging om auto's te laten passeren. Ze zag zichzelf al in die wateringen belanden met rolstoel en al. Niet zo vreemd als je Janneke de wildebras als begeleider hebt.

Last week, rather cold but many sunny days, it gives us new energy. Leaves in the garden were being raked from the borders carefully to show snowdrops, crocuses and helleborus better. Although crocuses......, I planted about 200 around border collie Snarf's grave and no crocus to be seen there, the bulbs were all dug up by the rabbits. Fortunately there are further down in the garden more crocuses in bloom. 
And now I have to be patient, there is still cold in the air, I'm eager to start in the garden. To spend as much as possible time outside, I made two afternoon walks in the 'Green Heart' of Holland with my 96 year old mother in the wheelchair. She enjoyed as an outdoorswoman, we stopped at snowdrops, sheep and nice vistas on the water, but shuddered when I went on the narrow road close to the side to let cars pass. She already saw herself in the water with wheelchair and all. Not so strange as you have Janneke, the wild child, as supervisor.

Onder de bomen bij oude boerderijen bloeiden de sneeuwklokjes weelderig en spiegelde het huis zich schitterend in het water.

Under the trees at old farms snowdrops bloomed luxuriantly and the house reflected beautifully in the water.

Ik vereeuwigde de zichtlijnen, zeer de moeite waard om even bij stil te blijven staan en gewoon te genieten.

I immortalized the lines of sight, very worthwhile to stand still for a moment and enjoy.

Een poes achter een hek trok mijn moeder's aandacht......

A cat behind a fence caught my mother's attention......

En natuurlijk de schapen......

And of course sheep.......

Om bij het onderwerp water te blijven: ik maakte bijna elke dag wel een kort fietstochtje in mijn directe omgeving. Zoals mijn regelmatige blogbezoekers inmiddels wel weten, ben ik in elk geval  dol op 3 van de 4 elementen: lucht, aarde en water. Met vuur heb ik iets minder, tenzij het is om ons warm te houden.

To remain at the subject water: I made almost every day a short biketour in my immediate environment. As my regular blogvisitors know by now, I'm anyway fond of 3 of the 4 elements: air, earth and water. Fire is less, unless it is to keep us warm.

Ik vond dit prachtige gedicht van Hendrik Marsman, wat ik U niet wil onthouden:

                                       Denkend aan Holland

                                       zie ik breede rivieren

                                       traag door oneindig

                                       laagland gaan,

                                       rijen ondenkbaar

                                       ijle populieren

                                       als hooge pluimen

                                       aan den einder staan;

                                       en in de geweldige

                                       ruimte verzonken

                                       de boerderijen

                                       verspreid door het land,

                                       boomgroepen, dorpen,

                                       geknotte torens,

                                       kerken en olmen

                                       in een grootsch verband.

                                       de lucht hangt er laag

                                       en de zon wordt er langzaam

                                       in grijze veelkleurige

                                       dampen gesmoord,

                                       en in alle gewesten

                                       wordt de stem van het water

                                       met zijn eeuwige rampen

                                       gevreesd en gehoord.

                                                                     Hendrik Marsman

                                               

                                                  Thinking of Holland
                                                  I see broad rivers,
                                                  Slow and never ending,
                                                  Flowing hrough the lowlands,
                                                  Lined with long rows
                                                  Of proud and thin poplars,
                                                  Like the tall plumes of a hat.
                                                  And in the sunken space, magnificent,
                                                  The sprawling farms,
                                                  Scattered throughout the country,
                                                  Surrounded by clusters of trees -
                                                  Villages with knotted towers,
                                                  Ancient churches and elms,
                                                  In a broad alliance.
                                                  The sky there hangs low,
                                                  And the sun is slowly being smothered
                                                  In grey multicoloured dampness.
                                                  And in all corners of the land,
                                                  Is apparent the voice of water,
                                                  With a constant loom of disaster,
                                                  Feared and heard by all.

                                                                    Hendrik Marsman
                                                                   Translated by  Max Birkin

Weer thuis zitten de kippen voor ze naar binnen gaan tegen de avond, nog even lekker te soezen in de tuin, maar dicht bij hun hok. Ze leggen overigens weer veel eitjes, ik eet er dagelijks drie!!

At home the chickens are dozing in the garden near the henhouse before going inside in the evening. They also lay a lot of eggs now, I eat three everyday!!

Eén van mijn vriendinnen bracht in januari deze mand narcissen voor me mee, die nu uitbundig bloeien in de serre.  En ik neem een beker koffie met.......cake en frambozen.

One of my friends brought me this basket with daffodils in January, by now they are flowering, so spring is in the conservatory already. And I have a mug of coffee with.......cake and raspberries.

OP NAAR DE LENTE

Op deze zonovergoten wintermorgen laat ik jullie even de foto´s van afgelopen week zien. Het voorjaar zat in de lucht, sneeuwklokjes kwamen tot bloei, Helleborussen ontvouwden voorzichtig hun bloemblaadjes en toonden hun gevarieerde schoonheid, van elke Camellia waren er wel enkele bloemen open, de spinnenkopachtige bloemen van de toverhazelaar glinsterden tegen de toch vaak grijze lucht, en niet te vergeten de Viburnum bodnantense ´Dawn´ met haar bijna niet te evenaren lange bloei.

Nu zijn we weer even teruggezet, het is nog winter, in de ware zin des woords. De zon schijnt, het is koud, het vriest, heerlijk voor mij maar niet voor mijn planten. De Helleborussen liggen plat op de grond en de meeste andere planten boven- of ondergronds kermen het uit van narigheid. Maar dat is niet om de koude daar kunnen de meesten hier wel tegen, het is echter de nattigheid en daaroverheen de vorst daar houden ze echt niet van en kunnen velen ook niet tegen. We hebben deze winter al heel veel regen gekregen en vorige week was de tuin nog zompig met hier en daar zelfs plasjes water ondanks de aangelegde drainage. Je kunt je voorstellen dat dan een vorstperiode, hoe kort ook, geen goed doet.

Minder leuk is ook, dat ik gisteren halsoverkop toch de Oleanders naar binnen moest halen. Zeven metselkuipen met planten waarvan drie stuks ongeveer 3 m. hoog incl. kuip. Met een ijzeren haak trek ik ze dan naar de kelder en elk jaar zeg ik : 'Hier stop ik mee', en elk jaar wordt het weer uitgesteld. Zolang ik dit zware karwei aankan, blijf ik het maar doen.
Zelf geniet ik echter van de zon en de kou, zo ook de kippen. Op dit moment hoor ik de haan  kraaien, hij kraait bijna de hele dag door, en hij loopt gezellig met zijn gevolg door de tuin op zoek naar iets lekkers. Straks tegen de middag gaan ze met z'n allen zitten soezen op een plekje in de zon, liefst een beetje hoog op een tafel bijvoorbeeld.

On this sundrenched wintermorning I will show you the pictures of last week. Spring was in the air, snowdrops blossomed, Hellebruses gently unfolded their petals and showed their varied beauty, even Camellias showed one or two flowers each, the spider-like flowers of the witch hazel sparkled against the often gloomy sky, and not to mention the Viburnum bodnantense 'Dawn' with its almost unrivaled long flowering.

Now we are put back again, it is still winter, in the true sense of the word. The sun is shining, it is cold, it is freezing, great for me but not for my plants. Helleboruses lie flat on the ground and most of the other plants above or below ground are groaning with misery. But that's not the cold, most of them can handle that, however, it is the wetness and then immediately the frost over it, they don't like that and can't stand it.  The last few months we had lots of rain and last week the garden was still soggy with here and there puddles of water despite the drainage. You can understand that a period of frost, however short, does not do any good.

Less fun is also that I had to get the Oleanders inside yesterday. Seven huge tubs with plants of which 3 of them about 3 meters high incl. tub. I pull them to the basement with an iron hook and I say every year: 'I stop this', and every year it is postponed again. As long as I can handle this tough job, I will keep doing this. 

For myself I enjoy the sun and the cold, so do the chickens. At this moment I hear the cock crowing, he almost crows all day, and he runs cozy with his entourage through the garden in search of a snack.

Later by noon they sit all together on a place in the sun, preferably a little high, for instance on a table.

Door het raam zie ik langzaam een zwaan voorbijvaren, kop naar beneden gericht op zoek naar voedsel.

Through the window I see a swan slowly passing by, head down, looking for food.

Het lijkt erop dat hij de baas van de tuin is.

It seems that he is the boss of the garden.

Dat is het weer voor vandaag, al mijn lezers wens ik een zonnige winter toe, al of niet met kou.

That's it for today, I wish all my readers a sunny winter, with or without cold.