We zitten nu echt in de donkere dagen voor Kerst en.........vanmorgen vielen de eerste sneeuwvlokken. Inmiddels sneeuwt het flink. Op het glazen dak van de serre ligt een laagje sneeuw en zelfs het glas is aan één kant helemaal besneeuwd omdat ik de verwarming hier niet hoger zet dan 10 gr.C.
Afgelopen week heb ik de, nog door mijn vader gemaakte, kerststal weer tevoorschijn gehaald en in de serre geplaatst. Ik vind het altijd leuk om de stal in te richten, alsof ik met een poppenhuis aan het spelen ben. Doe wat hooi in de stal zodat ze allen lekker warm zitten, de ezel en de os, het kindeke Jezus in de voederkrib met Jozef en Maria en de drie koningen op de achtergrond kijken toe. Boven op de balk staat een engel. Voor buiten de stal heb ik mos verzameld in de tuin en daar lopen de schapen met lammetjes. De herder heeft een lammetje onder zijn arm en een kameel ligt vastgebonden aan het hek.
Mijn vader was goed in houtsnijden, dieren waren zijn specialiteit. Gek genoeg was hij heel slecht in het maken van mensen, daarvan klopten de verhoudingen zelden of nooit, vooral de engel is hier weer een mooi voorbeeld van. We moesten daar altijd heel erg om lachen.
Last week I pulled out the Nativity scene, made by my father a long time ago, and put it in the conservatory. It's always nice to decorate the barn, as if I am playing with a doll's house. I do some hay in the barn so they all are warm, the donkey and the ox, the baby Jezus in the feed crib with Jozef and Maria and the three kings are watching in the background. In the ridge of the barn is an angel. I covered the soil outside with some moss from the garden and sheep with lambs are grazing there. The shepherd carries a lamb under his arm and a camel is tied to the fence.
My father was good in woodcarving, especially animals. Funnily enough he was very bad in making people, the proportions were never or rarily correct, especially the angel is a good example of this. We always had to laugh about it.
Ik kijk voor en achter door de ramen naar buiten, het ziet er guur uit, maar de grauwe wereld verandert snel in een prachtige witte wereld.
I look through the windows at the front and the back of the house, it looks bleak, but the gray world changes rapidly into a beautiful white world.
Toch wel enthousiast geworden, ga ik naar buiten om wat foto's te maken en daarna de kippen een lekker hapje te geven van kool, sla, appel en een boterham naast hun normale voer.
Despite the cold and wet I get excited and go outside to make some photos of the garden and afterwards I bring the chickens a tasty snack of a sandwich with cabbage, lettuce and apple besides their normal food of grains.
Brrrr, weer binnen duik ik met een beker koffie in mijn hol tussen de boeken. Behalve voor de kachel in de huiskamer, is dit de beste plek om deze donkere dagen door te brengen. Op de boekenmolen staat het enorme boeket chrysanten dat ik enkele dagen geleden van een vriendin kreeg. Ik ga even lekker lezen in het kortgeleden gekochte boekje 'Vrouwen met groene vingers zijn buiten gewoon' van Claudia Lanfranconi en Sabine Frank.
Brrrr, inside again I dive into my den with a mug of coffee between the books. Except for the stove in the living room is this the best place to spend these dark days. On the bookmill is the huge bouquet of chrysanthemums I received from a friend a few days ago. I'm going to have a nice read in the recently bought book 'Women with green fingers are out of the ordinary' written by Claudia Lanfranconi and Sabine Frank. Originally it's a German book, named 'Die Damen mit dem grünen Daumen'.
Zo dit is het weer voor vandaag, intussen kijk ik buiten en zie dat het regent........helaas, de witte wereld begint zich hier weer op te lossen tot een griebelgrauwe wereld.
So this is it for today, meanwhile I look outside and see that it's raining.........the white world is starting to dissolve again into a gizzled gray world.
