Everything comes to an end, even to the life of a dovecote. This I saw last week on the morning after a stormy night.
Ik ging naar buiten en zag iets liggen op het pad voor de veranda wat ik niet direct kon thuisbrengen, keek naar boven en help, de wind had het huis van mijn geliefde kauwen van haar dak beroofd.
Slechts een ruïne is er nog over van mijn eens zo mooie duiventil. De kauwen komen langs maar hebben alleen maar oog voor het voer dat ik sinds vorige week weer in het vogelvoederstation plaats.
Als ze wegvliegen maken ze even een landingsbeweging, maar o nee er is geen dakje meer op de plek waar ze altijd even gingen zitten........
Jammer, dus ook geen jonkies meer in de hokjes. Het ziet er niet naar uit dat deze ruïne nog te renoveren is, dat wordt afzagen en de paal laten staan voor mijn klimroos 'Pierre de Ronsard' oftewel Eden Rose genoemd. Goed, misschien komt er ooit een nieuw hok op de paal.
I went outside and saw something on the path in front of the porch I could not place immediately, I looked up and help.....the wind had robbed the roof of the house of my beloved crows. Only a ruin was left of my once so beautiful dovecote. Since one week I feed the birds again, the crows come by but of course just have interest in the food. When they fly away they are making a landing movement, but o no, there is no roof on their house to sit on..... Such a pity, so in the future no more babies in the dovecote. The poor condition of the ruin is not subject to renovation I think. That is being sown and leaving the strong pole standing for my climbing rose ´Pierre de Ronsard´, also called Eden rose. And well, may be I put a new dovecote on it some day.
De duiventil in betere tijden. Ook dit bouwwerk werd al meer dan 25 jaar geleden door mijn vader gemaakt, en daar hij dacht dat ik nooit duiven zou gaan houden, had hij voor elke ingang een houten nepduif gemaakt. Na een aantal jaren viel er één zo´n houten duif naar beneden en ontdekten de kauwen de ingang. Alles werd grondig geïnspecteerd en uiteindelijk goed bevonden voor het maken van een nest. Jaren achtereen hebben ze jonkies opgevoed in verschillende appartementen, was er één hokje niet schoon genoeg dan namen ze gewoon een ander en drongen net zolang langs de nepduiven tot die ook naar beneden vielen.
The dovecote in better times. Also this building was made by my father more than 25 years ago, and while he thought I never should be a pigeon-fancier, he made a wooden fake dove for each entrance. After a number of years one fake dove fell down and the little crows, also called jackdaws, discovered the entrance. Everything was thoroughly inspected and finally found well to build a nest. For years they have raised youngsters in different apartments, was one 'room' not clean enough, they just took another, and pushed along the fake doves until these fell down too.
Je begrijpt dat we heel veel plezier hebben gehad aan het van zo dichtbij oberserveren van deze slimme vogels.
You will understand that we had lots of pleasure observing these clever birds.
Deze foto maakte ik deze zomer met de Eden Rose in volle bloei, de til toont al verval.
This picture I took this summer with Eden Rose in full bloom, the dovecote is already in decline.
Een eenzame roos bloeit nog aan de paal, alleen......
A lonely rose is still flowering on the pole, alone.......
