Vandaag eens geen tuin of bloemen, maar ter afwisseling een stukje over houtsnijwerk.
"De Ark van Noach is volgens het bijbelverhaal in Genesis, het schip waarmee Noach en zijn gezin, en vele dieren met hen de zondvloed overleefden."
Today no garden or flower stories and pictures, but for a change a post about wood carving.
"According to the bible story in Genesis, the Ark of Noah is the vessel in which Noah and his family, and many animals with them survived the flood."
Enige tijd geleden heb ik mijn vader's Ark van Noach gekregen. Deze heeft hij zelf gemaakt, zo ook de fam. Noach en zo'n 150 dieren die uit eiken- en appelboom stammetjes zijn gesneden.
Elk jaar, meestal in januari, komt de Ark uit de logeerkamer waar de "jongetjes" (kleinzoons) er mee mogen spelen. Dan staat hij een tijdje te pronk in de kamer en krijgt voordat hij weer boven wordt gezet, een grote poetsbeurt, want wat een stof. Zelfs op sommige foto's zie je het stof.
Hier was ik dus mee bezig en dacht: "Kom laat ik er eens wat foto's van maken".
Some time ago I got my father's Ark of Noah. He made this wooden Ark and carved Mr. and Mrs. Noah and about 150 animals from oak and appletree trunks.
Every first month of the year the Ark comes downstairs from the spare room where our little grandsons may play with it. Downstairs the Ark stands for a while to show off in the livingroom and gets a big brushing before it goes back upstairs. The animals are very dusty, even to be seen on some photos.
So here I was cleaning and thinking: "Let me make some pictures of Noah's Ark".
- wat "Noach" in de "Ark" zoo al "herbergde" - staat er op, en dat is heel wat, ze passen er nauwelijks in. Zo eens in het jaar vind ik het ook leuk om er mee te spelen. Ik probeer de dieren uit de verschillende werelddelen bij elkaar op één verdieping te plaatsen, maar dat lukt me nooit. Huisdieren bij elkaar, Afrikaanse, of wilde dieren bij elkaar, reptielen, vogels enz. gesorteerd. Ik maak er gewoon een rommeltje van, anders lukt het niet. Hierboven op de foto zie je o.a. een aantal apen, herten en een wild zwijn.
- What Noah harbored in the Ark - is mentioned on it and that's a lot, they hardly fit in. Once a year I like to play like a child with the animals, I try to put the animals from different parts of the world on one floor, but I never succeed. Sorting pets together, African, or wild animals together, reptiles, birds and so on. I just make a mess of it, otherwise they don't fit in. On the above picture you see amongst others some monkeys, deer and a wild boar.
On above picture farm animals. As you can see the proportions do not match to each other, but of course that does not work on this format. The horses should be much bigger than the sheep, but in that way they should not fit in the ark at all.
Hier zit Noach zelf met naast hem zijn vrouw op de railing. Pa is heel goed in dieren uitsnijden, maar mensen worden altijd lachwekkende objecten. Maar wie zal het zeggen, was Noach vroeger ook wel zo super stevig gebouwd.
Noah and his wife are sitting on the railing. My father is good in carving animals, but his persons always turn out to be hilarious objects. But who knows, may be in the old times Noah was indeed such a very strong built man.
Dit is de andere kant van de Ark en daar zit het stel dan omringd door de dieren. Kijk naar Noach's vrouw....
This is the other side of the Ark with the couple on the railing surrounded by all kinds of animals. Look at Noah's wife.......
Nu ik het toch over Noach's Ark heb, eindig ik deze fotoserie met één van mijn favoriete gedichten ooit op school geleerd.
Now I've been talking about Noah's Ark, I finish this photo series with one of my favourite poems learned at school a long time ago. (so sorry I have no translation, please use the google translator)
DE DIEREN
De landman gaat, nu de avond is gevallen,
En de arbeid slaapt, voor 't laatst zijn hoeve rond;
Hij keurt het werk der knechts in schuur en stallen,
En als zijn schaduw volgt hem trouw de hond.
Hij toeft bij 't vee, en luistert hoe het ademt;
Rond schoft en horen hangt een warme damp,
Die met een geur van zomer hem bewademt,
En in een nimbus nevelt om de lamp.
Dan loopt hij tastend langs de ruif der paarden,
Verwelkomd door een dreunend hoefgeklop;
Hij spreekt hen aan, en streelt een ruig behaarde,
Een speels hem toegestoken manenkop.
En als hij eindlijk, rustig na 't volbrachte,
De handen boven 't vlammend houtvuur heft,
Vervult hem nog de ontroerende gedachte
Aan wat rondom hem leeft en niet beseft.
Hij peinst, en leest in 't boek met koopren sloten
Het hoofdstuk uit, dat Noachs tocht beschrijft,
Hoe de arke met haar simple reisgenoten
Lang op de oeverloze zondvloed drijft.
Gans in het wonderbaar verhaal verloren,
Terwijl hij mijmrend in de haardgloed staart,
Lijkt het hem of, door God daartoe verkoren,
Hij met zijn dieren over 't water vaart.
- Aart van der Leeuw - 1922
