donderdag 21 november 2013

DE LAATSTE CHRYSANTEN EN EEN MORBIDE GEDICHT - THE LAST MUMS AND A MORBID POEM.

We hebben deze herfst nog niet veel dichte mist gehad en betrekkelijk weinig sombere dagen. November is dit jaar heel afwisselend, regen, wind, zon, mist, zon, grijs, zon, regen, grijs, zon...... Als ik 's morgens met Snarf ga rondspoken, is het nog nauwelijks licht.  De stilte komt je tegemoet, de geur van mos op verrotte boomstronken, paddenstoelen. De vogels zijn stil, soms fladderen wat kleine vogeltjes op uit het blad op de vochtige aarde. In de grauwe atmosfeer herken je ze nauwelijks. Een afgeknapte boom leunt tegen een andere boom en aan een overhangende tak hangt iets te wapperen, een half vergane ekster. 
Dit doet me denken aan een oud gedicht uit 1852 van Piet Paaltjens wat ik las in het boekje "Keur van Scherts en Luim", uit onze Nederlandsche Dichters verzameld door W.J. van Zeggelen,  aan het eind van de 19de eeuw uitgegeven door H.A.M. Roelants te Schiedam. Het is een tragisch maar ook humoristisch gedicht, waar ik altijd erg om moet lachen. 


This autumn we have not had much dense fog and relatively few gloomy days. November is quite varied this year, rain, wind, sun, fog, sun, gray, sun, rain, gray, sun.........When I go out in the morning haunting with Snarf, it is hardly light. The silence is overwhelming, the smell of moss on rotten wood stumps, fungis. The birds are silent, some small birds flutter out of the leaves on the damp earth. In the gray atmosphere you hardly recognize them. A fallen tree is leaning against another tree and an overhanging branch has something fluttering, a decaying magpie. 
This reminds me to an old poem, written in 1852 by Piet Paaltjens. I read it in the booklet "A variety of banter and fancy", poems by Dutch poets collected by W.J. van Zeggelen, issued by H.A.M. Roelants, Schiedam at the end of the 19th century. When I read this poem I always have to laugh, it is tragic but so humorous.


DE ZELFMOORDENAAR

In het diepst van het woud
-'t Was al herfst en erg koud -
Liep een heer in zijn eentje te dwalen.
Och, zijn oog zag zoo dof!
En zijn goed zat zoo slof!
En hij tandknerste, als was hij aan 't malen.

"Ha!" dus riep hij verwoed,
"Ik heb een adder gebroed,
Neen, erger, een draak aan mijn borst hier!"
En hij sloeg op zijn jas,
En hij trapte in een plas;
't Spattend slik had zijn boordjes bemorst schier.

En meteen zocht zijn blik
Naar een eiketak, dik
Genoeg om zijn lichaam te torschen.
Daarna haalde hij een strop
Uit zijn zak, hing zich op,
En toen kon hij zich niet meer bemorsen.

Het werd stil in het woud
En wel tienmaal zoo koud,
Want de wintertijd kwam. En intusschen
Hing maar steeds aan zijn tak,
Op zijn doode gemak,
Die mijnheer, tot verbazing der musschen.

En de winter vlood heen,
Want de lente verscheen,
Om opnieuw voor den zomer te wijken.
Toen dan zwierf - 't was erg warm-
Er een paar arm in arm
Door het woud. Maar wat stond dat te kijken.


Want, terwijl het, zoo zacht
Koozend, voortliep en dacht :
Hier onder deez'eik is 't goed vrijen,
Kwam een laars van den man,
Die daar boven hing, van
Zijn reeds langverteerd linkerbeen glijen.

"Al mijn leven! van waar
Komt die laars!"riep het paar,
En werktuigelijk keek het naar boven.
En daar zag het met schrik
Dien mijnheer, eens zoo dik
En nu tot een geraamte afgekloven.

Op zijn grijnzenden kop
Stond zijn hoed nog rechtop,
Maar de rand was er af. Al zijn linnen
was gerafeld en grauw
Door een gat in zijn mouw
Blikten mieren en wurmen en spinnen.

Zijn horloge stond stil,
En een glas van zijn bril
Was kapot en het ander beslagen.
Op den rand van een zak
Van zijn vest zat een slak,
Een erg slijmrige slak, stil te knagen.

In een wip was de lust 
Om te vrijen gebluscht
Bij het paar. Zelfs geen woord dorst het te spreken,
't Zag van schrik zo spierwit
Als een laken, wen dit
Reeds een dag op het gras ligt te bleeken.

                                     -Piet Paaltjens-


I could not find an official translation of above poem, so I tried to translate it myself :

THE SUICIDE

In the depths of the forest
It was already autumn and very cold
Walked a gentleman on his own to wander.
Oh, his eyes looked so dull!
And his clothes were so weird.
He gritted his teeth, as if he was grinding.

Ha, so he called frantically
I have a brood of vipers,
No, worse, a dragon on my chest here,
And he hit on his coat,
and he stepped in a puddle,
the splashing mud made his cuffs dirty.

And immediately searched his gaze
For a branch of an oak, thick enough
to carry his body.
Then he pulled a rope from his pocket,
Hung himself.
And then he could not longer bedabble.

It became quiet in the forest,
And ten times as cold,
Because winter came. 
And meanwhile still hung on his branch,
Dead at ease,
That gentleman, to the amazement of sparrows.

And winter passed,
for spring appeared,
to depart for summer again,
Then wandered over - it was very hot -
A love couple arm in arm through the forest.
But how they were puzzled.


Because, while they went forth, so sweet in love,
And thought:
Below this oak it is good to make love.
Came a boot down of the man hanging there,
Slipping of his long digested left leg.

"All my life! from where does that boot come",
cried the love couple.
And mechanically they looked up,
And there they saw with terror
That gentleman, once so thick,
And now gnawed to a skelton.

On his grinning head,
Was still upright his hat.
But the edge had gone. All his linen
was frayed and drab.
Through a hole in his sleeve
gazed ants and worms and spiders.

His watch had stopped,
And a glass of his spectacles
was broken and the other was fogged.
On the edge of a pocket
of his vest was a snail,
A very slimy snail, gnawing quietly.

In a flash the lust to make love was extinguished by the couple.
They even dared to speak a word.
They looked as white as a sheet,
Already a whole day on the grass to bleach.


Snarf haalt me uit mijn overpeinzingen door tegen mijn scheenbeen te schoppen.  Hij wil hiermee zeggen:
"Kom op, aan het werk, laat die bal nog eens vliegen, ik haal hem wel weer op".  We lopen en rennen langs de rand van de bosjes en staan dan weer even stil bij het water........Het is zo mooi, maar dat vind ik elke dag weer. Het is inmiddels lichter geworden.

Snarf takes me out of my musings by kicking against my shins. He wants to say:
"Come on, back to work, let that ball fly again, I'll catch and bring it back". We walk and run along the border of the bushes and have a break at the edge of the water..........So beautiful, but that is what I think every day.  In the meantime it is getting lighter. 



En over de Rottemeren komt de zon op, het wordt weer een mooie herfstdag.

And across the lakes of the Rotte, the sun is rising, it will be another beautiful autumn day.


Het is overigens wel een koude dag, dus pluk ik alle chrysanten die nog mooi zijn in de tuin om er binnen nog even van te genieten.


It is a cold day, so I gather all the flowering chrysanthemums in the garden to enjoy them in the house.


Ik maak geen ingewikkelde bloemstukken, maar zet alles doorelkaar in kannen en koffiepotten en neem er dan zelf ook een beker koffie bij.


I don't make complicated flower arrangements, but put everything together in pitchers and coffee pots. 
And then I make myself a mug of coffee.






28 opmerkingen:

  1. Gorgeous flowers. Such lovely cheerful colours :)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Beautiful flowers and colors! You are lucky to still be picking flowers in your garden. Here everything is brown because of the frost.
    Have a nice evening/weekend!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. That poem held my attention !
    Your photos of the lovely trees at the waters edge are so gorgeous, very beautiful indeed .
    The flower arrangement are so lovely and cheerful .
    I see the fun Snarf mug :))

    BeantwoordenVerwijderen
  4. I half expected to see the hanging corpse in your photos. Interesting poem, indeed. And I liked the juxtaposition of the grimness of the poem and the darkness of the woods with the fabulously bright colors of your gorgeous flowers. The snow is falling more heavily now at the end of the day and the temperature is 17 degrees F. I've lit the gas fireplace and brewed a cup of Earl Gray to have as I read my blogs. Hope your day is--was--wonderful.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Wonderful sunrise! Great! Your chrysanthemum so colorful, so beautiful.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Hoi Janneke,
    Jeetje, dat gedicht...! Je krijgt er bijna de rillingen van, en inderdaad toch ook wel grappig...
    Wat zijn je chrysanten mooi zeg, goed dat je ze binnen hebt gehaald, want buiten zullen ze nu snel weg zijn...
    Ik wens je alvast een heerlijk weekend,
    Lieve groet,
    Mirjam

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Wat een spooky gedicht Janneke, ik zie die mijnheer daar al hangen met de mieren en de slak uit zijn mouw ...

    De eenvoudigste schikkingen zijn soms de mooiste en jouw chrysanten zijn daar een mooi voorbeeld van.

    fijn weekend en veel liefs
    marieke

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Een luguber gedicht! Mooie herfstfoto's en gezellig al die chrysanten.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Dit gedichtje past perfect bij Halloween.
    Lekker griezelig.
    Je zult het maar meemaken,zeg.

    En je foto's zijn weer prachtig.
    En leuk,dat je op deze manier nog van de chrysanten
    kunt genieten.

    Groetjes Ans

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Weer zo'n mooi blogje heb je gemaakt, met prachtige foto's zeg.........liefs.Conny

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Een wonderlijk gedicht, je zou bijna niet meer in het bos durven wandelen ;) Prachtige november foto's en de boeketten ook. Fijn weekend, warme groet

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Lovely pictures, gorgeous flowers and the adorable Snarf! Happy weekend, Janneke.

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Hoi Janneke,

    Iedere keer wanneer ik je foto's zie verbaast het mij weer hoe mooi dat je woont, terwijl het eigenlijk niet zo ver bij mij vandaan is....Wat een paar kilometer al niet uitmaken :-) Het ziet er super landelijk uit!

    Mooi je bloemen!

    Fijn weekend,

    Madelief x

    BeantwoordenVerwijderen
  14. What a poem!!! I was taken by it wondering what would happen next! And oh my are your photos gorgeous! That one of the water and the sky....I have no words...it is just so beautiful!!! And as always your bouquets are perfect!!! A lovely weekend to you!!

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Du und dein Hund, eine herzliche Verbindung! Ich möchte auch so gern einen, aber aus rückentechnischen Gründen ist es nicht mehr möglich. So bleibt mir nur die Katz!

    Sigrun

    BeantwoordenVerwijderen
  16. What a lovely walk (and of course Snarf is the best of company!) the photos of the water are stunning!
    Hugs,
    Bella

    BeantwoordenVerwijderen
  17. What a horror poem to accompany your beautiful photos :-) Loved your chrysanthemums, and the mug with Snarf is lovely. We have had lots of varied weather here too, but now we are enjoying a long spell of cold, sunny autumn weather – nice!

    BeantwoordenVerwijderen
  18. Brrr wat een gedicht ,ik krijg er de griebels van! Dan zie ik toch liever je mooie Chrysanten .Jammer dat het tuinseizoen ten einde raakt
    Groetjes Elisabeth

    BeantwoordenVerwijderen
  19. Hmmm....that poem was gruesome!
    Your pictures, however are lovely. The Mums in vases are beautiful but I'm partial to your outdoor shots. Very nice work.

    BeantwoordenVerwijderen
  20. Fall is a wonderful time for going for a walk with a dog. After a hot summer my dogs want to be outdoors again.
    I admire that you can translate a poem as you have done. I regret only speaking English and a little French.
    Your bouquets of chrysanthemums are beautiful Janneke.

    BeantwoordenVerwijderen
  21. Janneke, ik word altijd koud van dit gedicht, want de schrijver, Piet Paaltjens - synoniem voor François Haverschmidt - heeft zichzelf ook verhangen... En, merkwaardigerwijs, associeer ik chrysanten, mede door hun geur, ook altijd met begrafenissen.
    Je hebt dus echt wel een morbide post geschreven.
    Maar de foto's uit het bos zijn sfeervol en de chrysanten heb je vrolijk verwerkt ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  22. Wonderful autumn images all in orange and yellow and I love your friendly and lively little dog!
    Have a good evening and a continued pleasant week ahead!
    xoxo Ingrid

    BeantwoordenVerwijderen
  23. Wat een prachtige foto's van die herfstkleuren in het bos! Snarf geniet met volle teugen! En schitterende chrysanten seg! Waauw die oranje seg, prachtige kleur!
    Liefs Wendy

    BeantwoordenVerwijderen
  24. Hi Janneke, beautiful autumn photos. I like especially the two shots showing the lake and surroundings and the lake with the rising sun. You truly live in a beautiful place! Your chrysanthemum bouquets are just lovely. So much cheerful color. I think your casual arrangement in the pitchers and coffee pots are great. Have a good start into the new week!
    Christina

    BeantwoordenVerwijderen
  25. Wat een prachtig sinister gedicht wat zo mooi past bij mist, de geur van mos en rottend hout en de stilte van de ochtend...en inderdaad met een zweem van een glimlach voor het verliefde paartje ;)
    Petje af ook voor je vertaling, knap!

    Lieve groet, MJ

    ps nog bedankt voor je lieve reactie op mijn kado-post, mn moeder vond het leuk :)

    BeantwoordenVerwijderen
  26. What a poem, Janneke! I was scared a bit reading it. Perhaps these words appear in cold foggy gray days? I love your coffee pots and pitchers, they go well to flowers, last autumn ones. Nice table cloth and your mug with Snarf portrait! Happy week!

    BeantwoordenVerwijderen
  27. Hi Janneke, I love those photos in the forest, and the one of Snarf with gleaming eyes goes with the demonic mood of the poem. It was thoughtful of you to try to calm us down at the end by including some pretty un-spooky photos of flowers in vases.(lol)

    BeantwoordenVerwijderen
  28. What a lovely colourful post full of interesting things

    BeantwoordenVerwijderen